Zwanger zijn genieten? Negen maanden lang lichamelijk ongemak en zorgen zul je bedoelen
Geniet van je zwangerschap! Annemieke vraagt zich af waarvan in hemelsnaam: die eerste vier maanden kotsen, het feit dat ze er nu uitziet als een kamerolifant, of dat ze sinds een week aan de lopende band brandend maagzuur opboert?
“Geniet van je zwangerschap!” Als ik een euro zou krijgen iedere keer dat ik dit zou horen, dan zou ik niet alleen de kinderwagen reeds bijeengespaard hebben, maar ook al het collegegeld voor m’n toekomstige dochter. Newsflash: zwanger zijn is niet genieten. Vooral niet in Zuid-Spanje in de zomer waar het overdag zo’n 35˚C in de schaduw is. Dan is zwanger zijn vooral veel zweten, vooral nu in het derde trimester. De baby neemt mijn lichaam over. Na vijf minuten staan, moet ik zitten. Ik kan geen enkele trap meer op of af zonder als een bejaarde met twee handen op de leuning te steunen. Opstaan uit bed gaat alleen nog via op m’n zij rollen. Ik laat per ongeluk een stuk appel op de grond vallen en roep de hond. Helaas, Dribbel haalt z’n neus op voor het fruit. Dus besluit ik dat het wel een paar maanden kan blijven liggen. Liever verrotte appel op de vloer dan bukken met buik want dat doet pijn.
LEES OOK: Annemieke heeft een rothekel aan kinderen. En ze krijgt er zelf eentje.
Naast lichamelijk ongemak, betekent zwanger zijn ook je zorgen maken. Veel zorgen. Eerst al over het feit dat je voor die test ongeveer iedere dag een fles wijn hebt gedronken (kan dat erg veel kwaad?). Dan over de uitslag van de NIPT-test (Waarom is die uitslag nog niet binnen? Hij zou gister al binnen moeten zijn. Betekent die vertraging misschien dat er wat mis is?). Dan tijdens de 20-weken-echo (Waarom staart ze zolang naar het hartje? Nu zoomt ze alweer in op het hartje! Wat is er mis met het hartje van onze baby?!). Vervolgens over het feit dat je de baby niet voelt (Help, ik ben al meer dan 20 weken zwanger en ik voel nog NIETS!). En een paar weken daarna over dat de baby te veel loopt te trappen (Heeft-ie de hik? Maar dit voelt niet als de hik, dit voelt heftiger. Ohnee, dadelijk heeft-ie een epileptische aanval!). Over de zorgen voor de bevalling (Hoe krijg ik dadelijk in hemelsnaam die baby uit mijn vagina geperst zonder een totaalruptuur??!) en hoe je lichaam er daarna uit gaat zien (Is het normaal dat m’n tieten met week 25 al hangen?) wil ik het niet eens hebben.
Hopelijk zien andere vrouwen dit anders en hebben zij wel een hele toffe en zorgeloze negen maanden, maar ik snap het serieus niet, dat genieten van je zwangerschap. Als ze het nou ‘geniet, maar drink met mate’ hadden genoemd, had ik in ieder geval het tweede deel nog begrepen. Of ‘geniet van die baby dadelijk als de bevallingshel voorbij is en je eigen kind op je buik ligt’; daar kan ik me ook nog wel wat bij voorstellen. Natuurlijk, het is supermagisch en speciaal dat er een baby in mijn buik groeit. Echt een wonder. Maar wel een behoorlijk oncomfortabel wonder. Ik hou niet van kotsen, ben geen fan van buikpijn, word niet gelukkig van krampen, vind hormonale jankbuien ook niet echt leuk en hoewel shoppen wel een van m’n favoriete bezigheden was, heeft het feit dat geen enkele leuke spijkerbroek meer past daar ook een beetje een eind aan gemaakt.
De volgende persoon die mij opdraagt te genieten van mijn zwangerschap, ga ik het maar vragen. Had ik moeten genieten van die eerste vier maanden kotsen, van het feit dat ik er nu uitzie als een kamerolifant, of misschien van dat ik sinds een week aan de lopende band brandend maagzuur opboer? En tot slot een kleine tip voor bedenkers van die vast heel lief bedoelde, maar walgelijk optimitsche ‘geniet van je zwangerschap’ kaarten. Vervang ‘geniet van’ maar door ‘veel succes met’. Is wat realistischer.
Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K. (die blij is met het onverwachte nieuws) en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.
LEES OOK: Annemieke wil in bad bevallen met heel veel drugs. Dus hoezo mag dat niet?
