Traumatische bevalling: als je geboorte-ervaring een litteken achterlaat

Een bevalling wordt vaak voorgesteld als een bijzonder, magisch moment. Maar wat als jouw bevalling allesbehalve positief was? Een traumatische bevalling komt vaker voor dan je denkt, maar er wordt weinig over gesproken. Wat maakt een bevalling traumatisch, en hoe verwerk je deze ervaring?

Wat is een traumatische bevalling?

Een bevalling wordt als traumatisch ervaren wanneer er intense angst, pijn, machteloosheid of medische complicaties bij komen kijken. Dit kan gebeuren door:

• Een spoedkeizersnede of andere onverwachte medische ingrepen.
• Een langdurige of extreem pijnlijke bevalling zonder voldoende ondersteuning.
• Een gevoel van machteloosheid, bijvoorbeeld doordat je niet werd gehoord door zorgverleners.
• Complicaties bij de baby, waardoor je bevalling niet eindigt in de verwachte opluchting en vreugde.

Wat als traumatisch wordt ervaren, verschilt per persoon. Het gaat er niet om hoe ‘zwaar’ de bevalling objectief gezien was, maar om hoe jíj het hebt beleefd.

Waarom praten moeders er niet over?

Veel vrouwen voelen zich schuldig over hun negatieve ervaring. “Ik heb een gezond kind, dus ik mag niet klagen,” denken ze. Maar gevoelens van angst, verdriet of boosheid verdwijnen niet zomaar. Doordat er weinig over wordt gesproken, kunnen vrouwen zich eenzaam voelen in hun ervaring.

Gevolgen van een traumatische bevalling

Een bevalling die traumatisch was, kan een diepe impact hebben, zowel fysiek als mentaal:

• Angstaanvallen of flashbacks wanneer je denkt aan de bevalling.
• Vermijden van medische controles uit angst voor nieuwe pijn of machteloosheid.
• Moeite met hechting aan je baby door de overweldigende emoties.
• Posttraumatische stress (PTSS), wat kan leiden tot slaapproblemen, prikkelbaarheid of paniekaanvallen.

Hoe verwerk je een traumatische bevalling?

1. Erken je gevoelens

Je mag verdrietig, boos of teleurgesteld zijn. Je ervaring doet ertoe en hoeft niet vergeleken te worden met die van anderen.

2. Praat erover

Blijf niet alleen met je gevoelens zitten. Praat met je partner, een vriendin of een professionele hulpverlener. Sommige ziekenhuizen bieden de mogelijkheid om je bevalling na te bespreken met een verloskundige.

3. Zoek lotgenoten

Er zijn online en offline groepen waarin vrouwen hun ervaringen delen. Het kan enorm helpen om te weten dat je niet de enige bent.

4. Overweeg professionele hulp

Als je merkt dat je bevalling je dagelijks leven blijft beïnvloeden, kan therapie helpen. EMDR-therapie (een methode voor traumaverwerking) kan bijvoorbeeld effectief zijn bij het verminderen van angsten en flashbacks.

5. Geef jezelf tijd

Verwerking kost tijd. Je hoeft niet direct “over je bevalling heen” te zijn. Geef jezelf de ruimte om op je eigen tempo te helen.

Voorbereiding op een volgende bevalling

Als je in de toekomst weer zwanger wordt, kan de angst voor een herhaling groot zijn. Bespreek je ervaring en zorgen met je verloskundige of gynaecoloog. Samen kun je een geboorteplan opstellen waarin jouw grenzen en wensen centraal staan.

Je bent niet alleen

Een traumatische bevalling kan diepe sporen achterlaten, maar je hoeft het niet alleen te dragen. Door erover te praten en hulp te zoeken, kun je stap voor stap de ervaring een plek geven en jezelf de steun geven die je verdient.

Lees ook: Prenatale depressie: als de zwangerschap geen roze wolk is