Moodswings? Laat niemand je vertellen dat je je aanstelt!

Van spontane huilbuien tot blinde paniek, van de slappe lach tot intense irritaties. Het passeert allemaal de revue tijdens Tanja’s zwangerschap. En hoewel moodswings uiterst vervelend zijn, zijn ze bovenal uiterst nuttig als je zwanger bent.

Lees ook: Tips tegen zwangerschapskwaaltjes waar je niks aan hebt

Tja, die moodswings. Je doet er niks aan, maar ze zijn wel hoogst irritant. Vind ik tenminste. Want ik heb ook niet per se zin om bij elke scheet in tranen uit te barsten en cranky te worden op iedereen die iets doet wat me niet aanstaat. Ik voel me er ook behoorlijk schuldig over en dus hoor ik mezelf vaker dan ooit excuses aanbieden aan Mark, aan vriendinnen, aan mijn ouders en aan mensen met wie ik werk.

Maar eigenlijk slaat dat nergens op. Dat ik sorry zeg voor een uit de bocht gevlogen opmerking. Of dat ik het gevoel krijg dat ik me aanstel als ik me zorgen maak, paniekerig ben of verdrietig om iets kleins. Ik bedoel, ik ben heus niet opeens een ontactische debiel nu ik zwanger ben. Die moodswings komen ergens vandaan en hebben een reden.

Net zoals je lijf zich klaarmaakt voor de komst van je baby, doet je brein dat namelijk ook. En je gaat je ook niet schuldig zitten voelen om je grotere borsten en je bredere heupen. De biologie is een prachtig iets en verandering in je hormoonhuishouding hoort daar gewoon bij. Dus blijkbaar was die sneer/huilbui/zeikerige opmerking gewoon nodig. Ha. Om deze emoties hoef je je in elk geval niet meer lullig te voelen…

• Feisty opmerkingen als je je mateloos ergert. Want dit is het ultieme wapen om dingen gedaan te krijgen. Als mensen langzaam zijn in een winkel, als je vriend zijn bende niet opruimt, als een collega slecht werk levert… Normaal zou je misschien een keer zuchten, maar als je zwanger bent niet. Is misschien wat directer dan normaal, maar het werkt een stuk efficiënter. En laat efficiëntie nou precies zijn waarvan je niet genoeg kunt hebben als je straks een kind door het leven probeert te loodsen.
• In huilen uitbarsten om iets dat heel klein lijkt. We leren allemaal dat huilen voor zwakkelingen is, maar huilen is juist fantastisch. En bovendien zijn sommige dingen ook gewoon echt om te janken: een lekke band, een rotopmerking, niet je zin krijgen, een lief cadeautje, een zelfzuchtige collega, een zielige film… Zwangere vrouwen stellen zich niet aan, de rest houdt zich gewoon te vaak in. How about that?
• Vanuit een extase niet meer kunnen stoppen met lachen. Hoe vaak ben je nou nog als een kind zo blij? Hoe vaak heb je nou nog de slappe lach? Gebeurt toch bijna nooit meer. En hoe jammer en saai is dat. Dus ga er lekker in op, lach je longen uit je lijf en wees zonder gêne enthousiast. Die lachbuien en die ultieme blijdschap zijn heerlijke ontspanning en werken bovendien aanstekelijk.
• Je ernstig zorgen maken over je ongeboren baby. En de toekomst. En de wereld. Ja, deze is misschien nog wel de meest logische. De natuur heeft namelijk bepaald dat jij je bekommert om het welzijn van je kind. Geen overbodige luxe aangezien hij of zij binnenkort geboren gaat worden. En daar horen zorgen om anderen, de toekomst en de rest van de wereld ook bij. Want even eerlijk, er zijn genoeg dingen f’cked up dingen aan de hand die de pret flink kunnen bederven. En dus het is maar goed dat jij je daar als toekomstig moeder mee bezig houdt.

Lees ook: Stikjaloers sinds ik zwanger ben: ‘Wat kijk je naar mijn man!’