Brief aan de zwangere bijna-mama die er genoeg van heeft
De laatste loodjes van een zwangerschap zijn zwaar. En als je dan ook nog overtijd loopt, word je helemáál chagrijnig. Vala weet er alles van. Maar, als ze had geweten wat ze nu weet, was ze niet zo ongeduldig geweest. Dus schrijft ze een brief aan alle hoogzwangere vrouwen die er helemaal klaar mee zijn:
Lieve vrouw,
Wat duurt het lang hè, zo’n zwangerschap? Na 9 maanden zo’n koter rondzeulen van binnen heb je het echt wel gehad. Ik weet dat je je log en lelijk voelt, dat na iedere stap het zweet van je lichaam gutst en dat je inmiddels beurse ribben en een gekneusde blaas hebt van al het getrap van die kleine blaag. Daar word je niet vrolijk van. Ik snap dat je uit pure wanhoop je man naar de supermarkt hebt gestoord voor een pallet tonic en een zak Madame Jeanette’s om de bevalling op te wekken, maar mag ik je een advies geven? Wacht nog even rustig af.
LEES OOK: Wat je gaat doen als je over de uitgerekende datum bent en die baby maar niet komt.
Dit is het makkelijke deel
Als je straks moeder bent zul je je realiseren dat een zwangerschap weliswaar zwaar is, maar het moederschap eigenlijk nog veel zwaarder. Ik weet dat dat op dit moment moeilijk te geloven is, aangezien je hele lijf pijn doet, het maagzuur zowat uit je oren spuit en het een hele tijd geleden is dat je nog enkels had, maar die zwangerschap, dat is het makkelijke deel. Peanuts vergeleken bij een baby hebben. Nu kun je nog op de bank ploffen met je pijnlijke lijf, je man om een voetmassage vragen en series bingewatchen met een bak chips balancerend op je buik. Straks zit dat er niet meer in.
Nu kun je nog slapen
Je bent nu moe, maar straks ben je nog veel moeier. Nu kun je nog hazenslaapjes doen en hoewel dat ook niet ideaal is, is het tenminste nog iets. Als die baby er zo meteen is, slaap je NOOIT meer. Er staat wel in al die mooie boekjes dat ze doorslapen na drie maanden, maar ik zal je een geheimpje verklappen: dat is een grote leugen. Dus duik lekker met een dekentje op de bank, zolang je die baby nog inpandig hebt en doe je ogen dicht. Pak wat je pakken kunt en geniet van ieder uurtje slaap. Ook als je daarna wéér naar de wc moet.
Dit gevoel komt nooit meer terug
En er is nog een reden dat je beter nog even kunt genieten (jaja, ik zeg het echt) van het zwanger zijn. Het komt nooit meer terug. Moeder ben je voor eeuwig, dat gevoel van meer van je kind houden dan van wat dan ook is permanent. Maar een zwangerschap, die is tijdelijk. Dat gevoel van nieuw leven onder je huid dragen, je lichaam zien veranderen, een mens voelen bewegen in je eigen lichaam, dat krijg je niet meer terug. Ja, als je nog een kind krijgt, maar zelfs dan zal het anders zijn. Er zullen straks tijden zijn dat je ernaar terug verlangt, naar die magische tijd vol verwachting. Waarin je nog met zijn tweeën bent, maar stiekem ook al met zijn drieën, maar nog wel alle tijd hebt voor jezelf en voor je partner.
Het feit dat je je zo belabberd voelt dat je zelfs bereid bent een fles wonderolie te atten, betekent echt dat je je baby bijna in je armen hebt. Misschien duurt het nog een paar dagen, of zelfs misschien een week, maar je bent er bijna. En dan ben je al die zwangerschapsongemakken in één klap weer vergeten.
Je laatste uur heeft geslagen
Daarom adviseer ik je om die fles tonic terug te zetten in de koelkast. En op te houden met de trap op en neer te rennen in de hoop dat dat kind er op een gegeven moment van de weeromstuit uit stuitert. In plaats van al die moeite, kun je ook nog een avondje uit eten met je partner. Een gesprek voeren, zonder dat je met één voet onder de tafel een Maxi-Cosi moet laten wiebelen om een krijsende baby stil te houden. Of uitgebreid een bad nemen, met veel schuim, kaarsen en een tijdschrift. Of lekker vroeg naar bed gaan en uren vrijen met je partner, terwijl je hem vertelt hoe verliefd je nog steeds op hem bent. Dat kan nu allemaal nog, dus grijp je kans en gebruik die reservetijd alsof je laatste uur geslagen heeft. Dat is namelijk wel een beetje zo. In ieder geval het laatste uur van het leven zoals je dat altijd gekend hebt. Omarm die dikke buik nog maar héél eventjes en luister naar de stilte. Naar die prachtige stilte, voor de nog veel mooiere storm.
Liefs,
Vala (ervaringsdeskundige).
LEES OOK: Waarom je 3 weken voor de bevalling nog gaat verbouwen.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
