8 Hartstikke leuke dingen om met je placenta te doen

Je placenta. Je kan er alle kanten mee op! Zou zomaar een mooie reclameslogan kunnen zijn. Want wat mensen toch al niet verzinnen om met hun placenta te doen. 

Allereerst: lieve moeders, doe vooral met je placenta wat je hart je ingeeft. Als jij je er maar goed bij voelt. Aan mij is placenta-knutselen alleen niet zo besteed. Sommige vrouwen presenteren hun placenta als het huisje waar hun baby in heeft gezeten, dat hun baby heeft gevoed en wat oh zo vreselijk speciaal is. Ik denk dan: volgens mij heeft mijn hele lichaam mijn baby gehuisvest en gevoed. Waarom verklaart men dan alleen dat ene gedeelte heilig?

Leuk bloederig zakje

Na de geboorte van baby 1 zag ik de verloskundige met iets zitten hannesen. Ik vroeg: “Wat doe je?” ze antwoordde: “Ik maak je placenta klaar voor presentatie”. Ik: “Ach joh, gooi weg dat ding!” Placenta nr. 1 heb ik dus nooit aanschouwd. Na de geboorte van baby 2 ontkwam ik er niet aan. Ondanks dat het van mij niet hoefde, haalde de verloskundige me over er toch een  blik op te werpen. En inderdaad, leuk bloederig zakje hoor. Zwieper hem nou maar in de prullenbak. Doei! Maar dat doet dus lang niet iedereen, als ik naar het lot van de placenta’s in mijn omgeving kijk.

1) Invriezen

Ik stond zelf nog op knappen van baby 1 toen ik op kraamvisite ging bij een vriendin. “De placenta ligt in de vriezer, wil je hem zien??” vroeg de kersverse vader me enthousiast. “NEEEE!!” riep ik verschrikt uit. Waarom zou ik in godsnaam de placenta willen zien? Ook mijn vriendin keek hem met een van afschuw vertrokken gezicht aan. Kennelijk zat zij ook niet te wachten op een blik op haar voormalige binnenste door het kraambezoek. Ik vraag me wel af wat er nu van deze placenta geworden is. Evenals van vele andere placenta’s die ooit ingevroren zijn. Neem je die mee als je gaat verhuizen? En wat doe je ermee als je de vriezer een keertje wilt ontdooien? Raadsels mensen, raadsels.

2) Begraven en de baby ernaar laten zwaaien

Onlangs op Facebook: mama graaft een kuil, een paar maanden oude baby zit aan de rand. De baby kijkt naar de placenta die in de kuil ligt en zwaait ernaar. Het bijschrift: ‘Een eervolle begrafenis voor de levensbron van dit kleintje.’ Ik weet niet hoor, maar ik zou zo’n tekst bewaren voor als een van de ouders van de baby in die kuil zou liggen.

3) Inlijsten

Je kunt hem laten indrogen en dan met een paar mooie bloemetjes erbij laten inlijsten. Zodat je elke keer als je er langsloopt denkt aan het mooie moment dat hij uit je baarmoeder tevoorschijn kwam. Net nadat je onderkantje volledig uit elkaar werd getrokken door je lieve baby.

4) Er een sieraad van laten maken

Zie punt 3. Als je echt uitermate verknocht bent aan je eigen binnenste dan zou ik het zeker doen. Maar ik word zo ook al elke dag genoeg herinnerd aan mijn bevallingen en zwangerschappen. Als het niet door de striae op mijn buik is dan wel door de twee lawaaierige kinderen die er uit voortgekomen zijn.

5) Opeten

Ja, ze schijnen dus vol vitaminen en mineralen te zitten, die placenta’s. Reuze gezond dus om ze op eten. Ik denk zelf niet dat ik het weg zou krijgen. Ten eerste ben ik al 30 jaar vegetariër en ten tweede, hoezo valt dit niet onder kannibalisme?

6) Er pillen van laten maken

Zie punt 5, ook al zo gezond wegens alle mineralen die de placenta bevat. Geef mij dan toch maar gewone ijzerpillen. Die uit de winkel ja.

7) Aan de baby laten vastzitten totdat hij er vanzelf af valt

Ook wel bekend als een lotusgeboorte of lotus bevalling. Dus niet doorknippen die navelstreng, maar gewoon laten zitten met placenta en al totdat het zaakje er vanzelf afvalt. Deze methode wordt ook wel genoemd: ‘De beste manier om je schoonmoeder zo lang mogelijk op afstand te houden.’ Want je krijgt dus niet alleen de nieuwe baby in je armen, maar je moet ook de placenta in een mandje ernaast in evenwicht houden.

8) Weggooien

Heel verfrissend: gewoon weggooien. Hebben wij dus gedaan. Die van baby 1 is meegegaan met het ziekenhuisafval. Baby 2 is thuis geboren, maar ik heb eerlijk gezegd nergens een vuilniszak met een placenta gezien. Wat zou ze er eigenlijk mee gedaan hebben, die verloskundige? Mmm, verdacht. Wie weet hangt mijn placenta wel bij haar in een lijstje aan de muur.

LEES OOK: Nee, de placenta is niet om op te eten. En de baby wil er ook vanaf.