8 dingen die niemand je vertelt over de eerste 12 weken zwangerschap

Zodra je verkondigt dat je zwanger wil worden of bent, komen mensen met superlieve adviezen aanzetten over cursussen, apps en massages. Maar heeft iemand je ook al verteld dat je opeens op bejaardentempo functioneert en als een onzekere puber voor je kast staat te dralen?

De meeste van mijn vriendinnen, die inmiddels moeder zijn, herinneren zich deze onzekerheden van de eerste 12 weken zwangerschap niet eens meer. Op zich een goed teken én een fijn vooruitzicht, maar voor wie er – net als ik – middenin zit, schrijf ik ze toch maar even op.

Lees ook: 10 redenen om afscheid te nemen van de 12-wekengrens.

1. Je bent intens moe (maar echt, je kent deze vermoeidheid niet)
   Elke ochtend word ik wakker alsof ik een zwaar weekend Lowlands achter de rug heb. Zó intens moe. Fietsen gaat sloom dus ik kom overal te laat, als ik de trap op loop ben ik uitgeput en mijn concentratie is ver te zoeken. De remedie? Afspraken afzeggen, dutjes doen en onnodige klusjes (stofzuigen) laten voor wat ze zijn, maar ’t duurt even voordat het lukt je daaraan over te geven.
2. Je raakt in paniek over iets dat je gegeten hebt
   Of het nou een kaneelbroodje, een haring, een toastje blauwe kaas of een pasta met vis is, er komt een moment dat je opeens even niet meer zeker weet of je het nou wel of niet mocht. Shit! Opeens vormen de ergste scenario’s in je hoofd, voel je je misselijk en struin je het internet af naar rustgevende antwoorden. Been there. Maar wees gerust, volgens de verloskundige én de diëtiste is er echt geen man overboord als je per ongeluk een keer iets van de ‘verboden lijst’ hebt gegeten.
3. Je gaat twijfelen aan je gewicht
   Opeens kwam ik best snel aan. In de 8e week al. Twee kilo, tweeënhalf… Naaah, zou het zo snel gaan met die zwangerschap? Kán toch bijna niet. Zou dat wel gezond zijn? Vriendinnen hadden er helemaal geen last van in de eerste weken. Inmiddels snap ik dat het superlogisch is. Je houdt al wat vocht vast, je borsten groeien en misschien je buik ook al een klein beetje. Elk lijf is anders, dus het kan best dat je in de eerste weken ook al wat ziet van je zwangerschap.
4. Je krijgt kledingcrisis
   Ja, want wat trek je in hemelsnaam uit je garderobe als je borsten opeens een cupmaat gegroeid zijn? Je lijf verandert en dus zitten sommige dingen een stuk minder lekker dan eerst en pas je sommige kleding gewoonweg niet meer. Zéker als je een hip feestje of dinertje hebt, duurt ’t even voor je geschikte outfit uit de kast hebt getrokken.
5. Maar het voelt wel te vroeg om nu al die eerste zwangerschapsbroek te kopen
   Het aantal broeken dat je nog past neemt in rap tempo af, maar om nu al over de positiemode-afdeling te struinen? Met al die volzwangere vrouwen? En dan kom jij aanzetten met je buikje dat voor anderen nog niet zichtbaar is. Dan haal je wel ergens een broek met een elastieken band, of zo. Toch moet je het gewoon lekker doen, zo’n zwangerschapsbroek is echt een verádeming!
6. Het nieuws vertellen wordt een ingewikkelde puzzel
   Ik had een hele lijst gemaakt van mensen die ik het nieuws face-to-face wilde vertellen, wie ik zou bellen en wie ik zou appen. In strikte volgorde van wie eerst en wie later. Handig dacht ik, maar in praktijk een bende. Want mensen zeggen natuurlijk afspraken af, iemand vertelt je geheim uit enthousiasme door of je komt in situaties waarin het toch gewoon leuk of handig is om het te vertellen. De meeste mensen maakt het trouwens écht niet uit wanneer en hoe ze het nieuws horen, en of ze de eerste zijn of de zesde.
7. Het voelt af en toe nog steeds alsof je ongesteld moet worden
   Zeker de eerste weken is elk steekje of krampje onbekend en best eng. Het voelde bij mij af en toe alsof ik nog ongesteld zou gaan worden en toen ik de symptomen opzocht, kwam ik alleen maar slecht nieuws tegen. Pas toen ik er een vraag over stelde tijdens een verloskundigenklasje, bleek dat eigenlijk alle aanwezige zwangere vrouwen af en toe hetzelfde voelden. Niks aan de hand dus. Die ‘ongesteldheidspijn’ is een soort groeipijn van je baarmoeder en hoewel het griezelig voelt, is het dus vaak juist een goed teken.
8. Je vergeet soms dat je zwanger bent
   Af en toe gaan er hele middagen voorbij dat ik er gewoon niet aan denkt! Erg hè? Toen ik het bijna huilend (want slechte moeder) opbiechtte aan mijn vriendje, vertelde hij dat hij zich soms pas weer herinnert dat ik zwanger ben als hij ’s avonds thuiskomt en me ziet. Zeker in het begin is het echt niet gek dat het hele idee nog niet helemaal geland is, en eigenlijk is het extra leuk als je je dan opeens weer realiseert dat het écht zo is.

Lees ook: 11 x de waarheid over zwangerschapsmythes.