500 Dingen die je denkt wanneer De Kersverse Baby op je buik ligt

Renskes hersenpan maakte overuren toen ze net bevallen was. Het was niet bij te benen wat er allemaal door haar hoofd ging: we doen een kleine greep.

Alle moeders verzamelen, ik heb weer een geweldig stukje voor jullie getikt. Ja, het houdt je toch van de straat. Vandaag wilde ik het eens hebben over dat ik nog boodschappen moet doen, drie uur geslapen heb, drie deadlines moet halen en niet begrijp waar ik het vroeger zo druk mee had het moment dat je bevallen bent en eindelijk die kersverse baby in je armen hebt. It’s the rise and rise of het moederschap and no less. Het is het moment waarop de rest van je schitterendzware leven begint.

LEES OOK: Renée vindt er niks aan met een baby

1. Man man man! Daar is-ie dan! Zit alles eraan? Heeft-‘ie een neus, twee ogen, een mond? En tien vingertjes, tien teentjes? In godsnaam, laat het allemaal in orde zijn.
2. Het is in orde, het is in orde, wat een opluchting. Ja, het blijft toch altijd spannend. Hoewel ik er wel bij wil zeggen/denken dat als het niet in orde zou zijn, dat het dan tóch in orde is. Want dit is mijn kind en dat maakt ‘m helemaal perfect.
3. Sterker, we hebben hier te maken met de allerknapste baby van de hele wereld. Dat ziet iedereen. Even serieus, ik heb best wat baby’s voorbij zien komen de afgelopen jaren, maar deze baby slaat.echt.alles.
4. Hij heeft gewoon erg goede genen. Get ready for the model life, baby.
5. Maar even tussendoor: dat was toch wel effe een toestandje, die bevalling. Ik bedoel, dat laatste stukje: hoe dan? Ik kon gewoon voélen hoe het schedeltje door mijn vagina werd geperst. Damn.
6. Dat ik het ooit over schedeltjes en vagina’s zou hebben in één zin. Het moet niet gekker worden.
7. Opmerkelijk. Mijn lichaam lijkt momenteel wel uit twee delen te bestaan. Het bovenste deel, waar de baby driftig huid op huid contact aan het maken is, én het onderste deel waar dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen, en waar alleen zeer gespecialiseerde mensen met een naald bij in de buurt mogen komen.
8. Wacht even. Een naald? Een NAALD?
9. Ik sta daar beneden compleet in de fik, en dan gaan ze ook nog héchten? Het is mishandeling, en dat is het. Mag ik niet gewoon een pleister?
10. Oké, ik snap ook wel dat we hier met iéts meer dan een schaafwondje dealen. Maar kunnen ze het anders niet verdoven ofzo? Daar zijn de heren doktoren toch voor?
11. @Renskehoff wat een aanstellerij weer. Je moeder is zonder verdoving gehecht. De buurvrouw is zonder verdoving gehecht. Je supertruttige collega is zonder verdoving gehecht. Kate Moss is zonder verdoving gehecht. En Beyoncé ook! Tanden op elkaar, dit moet geen enkel probleem zijn ten opzichte van de bevalling zelf.
12. Geen idee of het waar is, dat Beyonce en Kate Moss zijn gehecht zonder verdoving, maar in donkere tijden moet je je toch ergens aan vast houden.
13. Oké, ik wil toch een verdoving, ook al moet ik maar twee hechtingen. Het idee dat zich straks een fakking naald door de lipjes van mijn flamoes zal gaan bore – stop, ho stop.
14. En na het naaiklusje wil ik gewoon naar huis. Sterker, dan gáát ik naar huis.
15. Lekker naar huis met de baby. Naar mijn eigen bed, naar het mooie wiegje, naar de geboortekaartjes die we nog moeten schrijven, naar alle mooie babypakjes, maar vooral: naar mijn eigen bakje yoghurt met cruesli.
16. Ik heb echt honger als een paard, ik tril helemaal, kijk dan. Vet erg.
17. Wacht, onze prins moet natuurlijk eerst goed APGARREN. En niet onbelangrijk: ik moet goed kunnen plassen.
18. Na, dat de kunst van het plassen nog een dingetje zou worden in mijn leven, wie had dat kunnen denken? Ik ben echter niet voor een (gapend) gat te vangen, dus ik zal zo meteen onder de ziekenhuisdouche ook even plassen. No problemo voor deze chica.
19. Wacht eens even? Moet ik plassen waar de ziekenhuismensen bij zijn? HUH?
20. Toch vreemd dat ik me tijdens de bevalling geen seconde zorgen maakte over eventueel decorumverlies? Hoe dan ook: de prinses is terug, bitchezzz.
21. Ohnee, toch niet. Ik heb geplast, en de verloskundige zag het, en ik vond het niet erg. Sterker: ik vond het geweldig en was zo trots als een pauw en blij dat ze getuige was van deze buitengewoon grote prestatie. Zelf plasje gedaan whiehaa.
22. Nou, dan gaan we nu naar huis. Laten we snel het luxe baby pakje van Petit Bateau aan doen. Wat zal het fantastisch en sjiek staan!
23. Oh, hier verheug ik me echt al negen maanden op. Op dit moment. Op dit geweldige fotomoment. Op dit bijzondere vertrekmoment.
24. Niet zo chagrijnig kijken baby. Deze foto gaat De Boeken in als jouw eerste foto. Dan moet je er natuurlijk wel een beetje lekker opstaan. Get ready for the model life, weet je nog?
25. Niet huilen nu baby, niet huilen.
26. Oh, wat zielig, het stopt niet. Misschien heeft hij wel honger? Misschien moet ik hem nog een keertje aanleggen? Er kwam namelijk net niet veel uit? Ze zeggen wel dat baby’s in het begin nog genoeg reserves hebben van de tijd in moeders buik, maar dat weet je natuurlijk nooit zeker.
27. Baby’s kunnen immers niet praten hè. Dat zeg ik: konden ze maar praten.
28. Misschien heeft hij het te koud, en is mijn pakje te dun. Mijn mooie superrrrrdure pakje. Wat een toestand.
29. Misschien zijn er te veel prikkels? Ja, al die mensen en lampen ook. Veel te veel prikkels. Ik moet mijn verse gebroed beschermen tegen de prikkels. Weg, iedereen weg!
30. Misschien is hij moe? Had ik dat niet eerder kunnen bedenken? Hij is natuurlijk doodop van die hele bevalling! Hij heeft z’n hele schedel door mijn vagina moeten persen – daar zou ik ook moe van worden.
31. Oké, laten we eerst met z’n allen maar gewoon naar huis gaan. Dan zien we daar wel verder.
32. Wel gek, om zo het ziekenhuis uit te lopen met een baby. Het voelt bijna illegaal.
33. HALLO? WIJ LOPEN ZOMAAR MET ONZE BABY NAAR BUITEN. DAT IS TOCH NIET NORMAAL? MAG DAT ZOMAAR?
34. Ja, mm, dat mag zomaar. En dat terwijl we hier te maken hebben met een stel beginnelingen. Mensen die van toeten noch blazen weten. Mensen die geen flauw idee hebben of hun baby moe is, honger heeft of kou lijdt. Complete waanzin natuurlijk. Complete waanzin dit.
35. Godzijdank komt de kraamverzorgende straks. We hoeven het maar een uur met z’n drietjes te rooien. Hulp is on it’s way.
36. Zal ik misschien meteen al extra uren aanvragen? Ik heb extra hulp nodig, ik voel het hoor, ik voel het. Ik raak gewoon al in paniek bij het idee dat ze ooit weg gaat.
37. Ik bedoel, hoe moet ik dan weten wat ik moet doen? Weet jij het, weet ik het? Het is godgeklaagd.
38. Hey, wat fijn, er is een site, en die heet Me-to-We, en daar weten ze het (ook) allemaal (niet). Dat sterkt je toch een beetje. Mijn hoop in bange dagen!

LEES OOK: Waarom bevallen niet altijd de hel is, maar ook een schitterende ervaring kan zijn