23 Dingen die er door je heengaan als je baby 41 weken blijft zitten. Of 42.

Niets zo spannend als een aanstaande bevalling. Zowel voor je omgeving als voor jouzelf is het bijna niet te doen, dat wachten en hopen. Hoop die langzaam omslaat naar wanhoop, als je baby’s net als die van Anne 41 of 42 weken blijven zitten.Waar blijft in godsnaam haar slijmprop?

Tijdens mijn eerste zwangerschap zat ik in een centering-groep. Een Amerikaans fenomeen waarbij een groep zwangeren tegelijk hun verloskundige controles krijgt en informatie uitwisselt over de zwangerschap en bevalling. Super gezellig vond ik! Totdat iedereen uit mijn groep een voor een beviel. Ook de mensen die na mij waren uitgerekend. Met elk goed nieuwsbericht schoot mijn stress- en paniekniveau omhoog (hoewel ik het natuurlijk ook hártstikke fijn vond, voor hen). Want waarom gebeurde er bij mij niets?! En dan ook echt helemaal níets? Geen voorwee of slijmprop of wat voor bizarre dingen ze je ook vertellen die er kunnen gebeuren?! Wat er die weken zoal door me heenging?

LEES OOK: Slaap mama, slaap… (Nacht uit het leven van een hoogzwangere).

1) Iedereen bevalt rond de 40 weken. Ik ben duidelijk een raar geval.
2) Het hoort niet, het klopt niet, het gaat helemaal mis.
3) Waar blijft mijn slijmprop?
4) Ik word met de minuut dikker. Wat een ramp.
5) De baby wordt met de minuut groter. Wat een ramp.
6) Ik moet huilen
7) Waar blijven mijn voorweeën?
8) Waarom breken mijn vliezen niet?
9) Ik wil helemaal niet nadenken over of ze in me gaan roeren of niet.
10) Wat als ze er met 41 weken nog niet is?
11) Ik moet huilen (deel 2)
12) Ik wil er helemaal niet over nadenken wat ze naast roeren nog meer kunnen doen om de bevalling op gang te brengen. Ik wil dat het gewoon vanzelf gaat!
13) Wat als ze er met 42 weken nog niet is?
14) Ik wil niet meer.
15) Wat als er helemaal geen baby kómt? Gewoon nooit? Dat ik de rest van mijn leven zwanger ben?
16) Ik wil écht niet meer.
17) Oke, ik zit nu op 41,5 week, mijn vliezen zijn eindelijk gebroken, maar waar blijven dan in godsnaam die weeën?! Dit is toch niet normáál?! Waarom ben ik niet normáál?!
18) Ik moet huilen (deel 3)
19) Hoezo heb ik nog geen ontsluiting?
20) Nee ik wil echt geen medische dingen aan mijn lijf, ook al zijn we nu in het ziekenhuis. Die baby komt heus vanzelf wel.
21) Er een ballon instoppen? Godsamme. Nou vooruit dan.
22) Nee alsjeblieft geen verdere medische toevoegingen.
23) Ok gooi die wee-opwekkers er dan maar in. Kan mij het schelen.

Sjeeezus, baby 1 was er dan eindelijk met 41,7 weken. En dan dus met behulp van flink wat synthetische middelen. Baby twee maakte het iets minder bont. Die kwam met 41 weken. Toch ook ruim over de datum als je het mij vraagt.

Het goede nieuws: er is een oplossing voor. In Frankrijk duurt een zwangerschap volgens de norm 41 weken, niet 40. Zullen we dat hier ook invoeren? Wat zou dát een stress schelen! Minimaal een week minder zorgen over dat je ’over tijd’ bent, heerlijk!

LEES OOK: Dingen die je doet als je overtijd gaat en die baby maar niet komt.