21 Idiote dingen die mensen tegen je zeggen als je zwanger bent
Wie zwanger is, is publiek bezit. Mensen vinden het namelijk wild interessant, zo’n dikke buik en alles wat daarmee te maken heeft. Ze kunnen aan je neus zien of je een jongen of een meisje krijgt, geven tips over wat je wel en niet allemaal moet en mag eten en proberen je en passant ook nog even de naam van je spruit in wording te ontfutselen. Hartstikke leuk hoor, dat iedereen zo meeleeft. Maar dít hoef je dus gewoon niet te horen:
Lees ook: Stomme dingen die tegen een ‘jonge’ zwangere gezegd worden.
- “Zo! Nou, je krijgt wel een lekkere plofkop, hè?” Deze was van mijn eigen moeder. Toen ik zes weken zwanger was ofzo. Bepaald niet bemoedigend als je nog ruim zeven maanden opzwellen te gaan hebt. Het was inderdaad de waarheid, maar dat wil nog niet zeggen dat die ook uitgesproken moet worden.
- “Was het wel gepland?” Echt, hoe onbeleefd kan het worden? De enige juiste reactie is dan ook: “Nee, ongelukje. Maar ja, niks meer aan te doen, hè?”
- “Je wilt zeker stiekem het liefst een meisje?” Ach, ik wil eigenlijk gewoon het allerliefst een baby. Mag dat ook?
- “Oh, wat jammer voor je man, geen stamhouder!” (Als het een meisje is). Inderdaad, heel tragisch. Want dat is ook zo lekker van deze tijd, het begrip ‘stamhouder’.
- “Wat een pens! Weet je zeker dat er geen tweeling in zit?” Fijn om er nog eens aan herinnerd te worden dat je dik bent geworden. Want die confrontatie met de spiegel iedere morgen is nog niet pijnlijk genoeg. En néé, het zijn er dus géén twee!
- “Mag ik éven aan je buik voelen?” (Gevraagd door volslagen vreemde in de supermarkt, die het dan ook gewoon meteen doen, voor je goed en wel hebt kunnen antwoorden, of wegrennen).
- “Zou je dat nou wel doen? ‘t Moet er straks ook weer af, hoor…” (Als je op een verjaardag een gebakje neemt). Ja, het moet er inderdaad straks ook weer af, ja. Neem jij anders mijn gebakje maar, want aan die rol onder je truitje te zien, ben jij je daar in ieder geval niet echt bewust van geweest…
- “Je gaat toch wel gewoon thuis bevallen? Bevallen kun je als vrouw gewoon zelf”. Ongetwijfeld. Maar als ik naar het ziekenhuis ga, perst de gynaecoloog die baby er ook niet voor me uit, hoor. Dus zelf bevallen doe ik sowieso wel.
- “Heb je géén combinatietest laten doen? Nou, als je dan een mongooltje krijgt is het wel je eigen schuld!”. Dergelijke onfatsoenlijkheid is niet eens een reactie waardig.
- “Heb je wél een combinatietest laten doen? Hoezo, is een gehandicapt kindje soms niet welkom?” Volgens mij gaat jou dat helemaal geen zak aan.
- “Duurt zeker niet lang meer nu? Je ziet eruit alsof je elk moment kan barsten! (Als je nog twee maanden moet). ‘t Is dat je met een dikke buik niet hard meer kan rennen, anders had je zo iemand achtervolgd en pootje gehaakt.
- “Weet je zeker dat het wel goed gaat? Je buik is veel te klein!” Alsof je je al niet genoeg zorgen maakt als je zwanger bent. Nachtmerries over een vermeende groeiachterstand kun je er nu echt niet bij gebruiken.
- “Je hebt geen idee waar je aan begint.” (Als het je eerste zwangerschap is). Nee inderdaad, dat klopt. Maar daar kom ik dan vanzelf wel achter, oke? Ik hoef jouw ouderschaps-horrorervaringen nog even niet te horen.
- “Je gaat toch wel borstvoeding geven, hè?” Weet ik nog niet. Misschien wel, misschien niet. Jouw zaak is het in ieder geval niet.
- “Nou, je ziet er niet best uit.” Nee, vind je het gek? Slapen met zo’n buik en een rondschoppende baby aan de binnenkant is niet de makkelijkste opgave. En die hormonale puisten zijn inderdaad niet charmant. Maar anders houd je gewoon lekker je mond als je niks aardigs te zeggen hebt.
- “Sodeju, je voorgevel groeit net zo hard als je buik! Is je man zeker wel blij mee?”. Als ‘ie d’r ook aan mocht zitten vast wel, ja. By the way, wist je dat de borsten van vrouwen becommentariëren geldt als seksuele intimidatie?
- “Ahhh, doe niet zo flauw… Je kunt mij de naam toch wel vertellen?” Nou, nee. Waarom niet? Gewoon, daarom niet. En als je zo blijft zeuren krijg je niet eens een geboortekaartje.
- “Oh, je krijgt vast een meisje. Meisjes stelen de schoonheid van hun moeder tijdens de zwangerschap”. Eh…dus eigenlijk zeg je dat ik er niet uitzie? En bedankt…
- “Ben je nou nog stééds zwanger?” (met 36 weken). Ja! En hou erover op, want ik ben het zelf ook hé-lé-maal zat!
- “Van achteren zie je helemaal niet dat je zwanger bent!” Nee, dat komt omdat mijn baarmoeder aan de voorkant zit…
- “Geniet er nog maar even van.” Jaja, het zal allemaal wel. En als die baby er eenmaal uit is, krijg ik vast wel heimwee naar dat getrappel, het maagzuur en de bandenpijn. Maar nu gewoon even niet, oke?
Lees ook: Wat je wel moet zeggen tegen een vrouw die negen maanden zwanger is.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.