11 Dingen die je gewoon niet moet doen als je zwanger bent
Als je zwanger bent is er een heleboel dat je beter niet kunt doen. En dan heb ik het niet over roken, drinken, bungeejumpen en dat soort zaken. Nee. Ik heb het over heel normale dingen. Dingen die je, denk je waarschijnlijk, gewoon prima nog kunt doen met je dikke buik. Ik heb ze allemaal gedaan en daarom weet ik: het kan niet. Doe het niet. Ik herhaal: DOE. HET. NIET.
Lees ook: Wat nou nesteldrang? 12 Dingen die juist verschrikkelijk verslonzen als je zwanger bent.
1. Meubels verplaatsen. Ik heb eens geprobeerd een topzware kast (een kást) drie trappen omhoog te zeulen toen ik nogal hoogzwanger was. Mijn man had het me verboden, maar daar trok ik me natuurlijk niks van aan. Het is een wonder dat niet op de tweede trede spontaan mijn vliezen braken, of dat ik niet halverwege met mijn dikke pens vast ben komen te zitten tussen de trapleuning en die kast. Wel had ik daarna een hernia en een blauwe buik. Mijn man heeft, toen hij er bij thuiskomst achter kwam wat ik gedaan had, bijna prenataal de kinderbescherming gebeld. En terecht ook eigenlijk.
2. Een tankini dragen. Het grootste gedeelte van mijn eerste zwangerschap heb ik doorgebracht met klagen over hoe dik en lelijk ik was (toen wist ik nog niet hoe je eruitziet als je eenmaal voor de dérde keer zwanger bent). Omdat ik hoogzwanger was in de zomer, moest er gezwommen worden. En dus kocht ik een tankini, om mijn buik te ‘verbergen’. Uiteraard viel die misschien alleen nog maar meer op door het bloemetjesdessin van dat ding en bovendien zat het vreselijk en was ik alleen maar bezig om de stof naar beneden te trekken, aangezien hij omhoog bleef kruipen en dus binnen de kortste keren in mijn nek zat. Bij mijn volgende zwangerschappen ging ik gewoon in bikini. Bovendien: zo’n mooie zwangere buik, die mag gezien worden!
3. Stressen over striae. De kans is aanzienlijk dat je het krijgt en je doet er toch niks tegen. Nee, ook al die smeerseltjes die je een perzikhuidje beloven gaan niks voor je doen als je vel eenmaal gaat scheuren. Als je geluk hebt valt het mee en kom je er vanaf met een paar streepjes, als je echt pech hebt loop je de rest van je leven in een tijgervelletje. Maar je er druk om maken, heeft geen zin.
4. Reizen. Ik reed met 6.5 maand zwanger eens van San Francisco naar Los Angeles. Dat was geen pretje, kan ik je zeggen. Ook ben ik eens zwanger richting het uiterste noorden van Noorwegen gevlogen. Waarvoor ik drie keer moest overstappen. Dat is best een gedoe, zeker als je iedere tien minuten moet plassen omdat er iemand op je blaas aan het springen is en je last krijgt van restless legs als je je langer dan een half uur niet goed kunt bewegen. Bovendien moet je doorgaans koffers inpakken als je gaat reizen en dat is een ramp als je zwanger bent omdat je natuurlijk niks hebt om aan trekken (of dat nog past). Daarnaast hebben ze nooit genoeg kussens in hotels en de geur in elk restaurant zorgt ervoor dat je spontaan over je nek gaat. Beter blijf je dus negen maanden lang thuis. Of eigenlijk: beter beweeg je gewoon negen maanden lang helemaal niet.
5. Bezuinigen op kussens. Kussens zijn onontbeerlijk als je zwanger bent. Koop er veel. Koop goede. Bouw een fort van kussens je bed. Koop desnoods iedere drie maanden nieuwe, al naar gelang de veranderende omvang en vorm van je buik (en je kont). Dat is geen geldverspilling, dat is nodig.
6. Aarzelen om de ‘ik ben zwanger’ kaart uit te spelen. Je bent bezig een mens te bouwen met je eigen lijf. Dat is hard werken. De moeilijkste klus die een mens kan doen. Je hebt dus recht om te krijgen wat je wilt. Een McFlurry om elf uur ’s avonds? Zwanger. Een voetmassage? Zwanger. Een hele middag babykleertjes kijken in de stad? Zwanger. Laat je niks weigeren. Je bent zwanger. Je mag alles.
7. Je laten bedreigen door de babyspullen-maffia. De eerste keer dat ik zo’n babywinkel binnenging ben ik bijna spontaan in huilen uitgebarsten. Had mijn kind dit ALLEMAAL nodig om te overleven? Dan kon ik ons wel gelijk aanmelden bij de schuldsanering. Rustig aan, haal diep adem en bedenk: dit is onzin. Je hoeft niet failliet te gaan aan babyspullen. En als je geen verwarmde billendoekjesdispenser hebt gaat je baby niet dood.
8. Zeggen dat je geen babyshower hoeft. Het is heel bescheiden en heel Nederlands om te zeggen dat je al dat gedoe niet zo nodig vindt en dat mensen heus geen cadeautjes voor je hoeven te kopen enzo, maar daar ga je spijt van krijgen. Een babyshower is hysterisch en over the top Amerikaans, maar het is ook leuk. En gezellig. En er zijn cupcakes. Bovendien is het waarschijnlijk de laatste keer dat je met al je vriendinnen bij elkaar bent, want als de baby er eenmaal is heb je heel lang nergens meer tijd voor. Laat je verwennen, doe stomme ruik-de-luier spelletjes, drink virgin margarita’s. Je wilt het. Echt.
9. Bij voorbaat hulp weigeren. Als je moeder aanbiedt de eerste dagen te komen helpen, zeg dan ja. Heb je een vriendin die goed kan koken en die wel een paar lekkere ovenschotels in je vriezer wil komen stoppen, laat haar haar gang gaan. Je denkt misschien dat je het allemaal wel redt straks en waarschijnlijk is dat ook heus zo, maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? Die eerste tijd is hectisch en je gaat moe zijn. Als je hulp kunt krijgen, grijp die dan aan, met beide handen. Het zal een zegen zijn.
10. Staar je niet blind op je geboorteplan. Het is goed om een aantal dingen op papier te zetten. Wat je wel en niet wilt, wat belangrijk voor je is, waar je je prettig bij voelt. De kans is namelijk groot dat je tijdens de bevalling niet meer in staat bent om een coherente zin te formuleren, dus dan is het wel zo makkelijk als je man het briefje even voor kan lezen aan de verloskundige. Maar: realiseer je dat dingen anders kunnen gaan dan je had verwacht. Dat jij zélf eigenlijk opeens andere dingen wilt. Houd daar, ook al is het alleen maar een heel klein beetje in je achterhoofd, rekening mee. Dat voorkomt teleurstelling.
11. Neem geen nieuw huisdier. Wij kregen een nieuwe kat toen ik zwanger was. Het beest was doodsbang en zat dus de hele tijd rillend onder de bank. Waar ik haar onderuit probeerde te lokken, wat niet zo best gaat als je met een enorme buik op je knieën moet. Bovendien hebben dieren de neiging om haarfijn aan te voelen dat er iets groots staat te gebeuren en kost het voor hen ook tijd om aan een baby te wennen. En een kleine baby verzorgen is al heftig genoeg zonder dat je daarnaast ook eens de getroubleerde psyche van Mrs. Whiskerson gerust moet zien te stellen. Probeer het aantal wezens dat je in leven moet zien houden dus tot een minimum te beperken. Dat is wel zo veilig.
Lees ook: Types die je gegarandeerd tegenkomt tijdens je zwangerschap (en die je wel wilt slaan).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
