10 Dingen waar zwangere vrouwen het gewoon niet over willen hebben

Zwangere vrouwen praten graag over hun zwangerschap. En over de baby die op komst is. Ze vinden het heerlijk als je interesse toont. Maar…pas wel op met wat je zegt. De hormonen vliegen tenslotte in het rond, dus niet alles wordt even goed gewaardeerd. Er zíjn een aantal onderwerpen die je beter kunt vermijden.

Lees ook: Tips tegen zwangerschapskwaaltjes waar je niks aan hebt.

1. De uitgerekende datum. Vooral in de context van dat het nog zo lang duurt voordat het zover is in combinatie met de grootte van haar buik. Of, rond D-Day, drie keer per dag opmerkingen als dat die baby er nog stééds niet is. Dat is ook de reden dat ik maar weinig mensen de precieze uitgerekende datum heb verteld. ‘Ergens in de zomer’ vind ik informatie genoeg.
2. Haar gewicht. Echt, heb het er gewoon maar niet over. Vraag niet hoeveel kilo ze is aangekomen. Waarschijnlijk heeft ze al moeite genoeg om dat voor zichzelf toe te geven. Zeg niet dat ‘elk pondje door het mondje’ gaat als ze een koekje neemt en roep vooral niet om de haverklap hoe gigantisch ze al is geworden, of hoe enorm haar ’toeter’ is.
3. De bevalling en hoe die zou ‘moeten’ verlopen. En jouw horror-ervaringen, compleet met bloed en rondvliegende placenta’s. Laat die informatie gewoon maar zitten. Als ze al iets kwijt wilt over haar bevalling, dan doet ze dat zelf wel als die baby er eenmaal uit is. Goede raad over wel of niet thuis of in het ziekenhuis, pijnbestrijding en pershoudingen, het hoeft gewoon niet.
4. Hoe slecht/moe/zweterig ze eruit ziet. Ongetwijfeld zal dat zo zijn, vooral in die laatste maand. Maar dat ziet ze waarschijnlijk zelf ook wel iedere ochtend in de spiegel. Ik heb een vriendin die mij tijdens de laatste loodjes van mijn tweede zwangerschap zo ongeveer iedere dag wist te vertellen hoe uitgeput ik eruit zag. Maar dat dat vast nog erger zou worden al de baby er eenmaal was. En bedankt… Wat moet je moet die informatie? Je excuses aanbieden omdat andere mensen nog weken tegen jouw vermoeide kop aan moeten kijken?
5.  Haar gezinssamenstelling. Genoeg mensen die het presteren om, als het eerste kind nog half in het geboortekanaal hangt, te roepen dat er ’toch wel een tweede komt’? En dat het wel zo leuk is als de kinderen niet te ver uit elkaar zitten in leeftijd. Of, na het vierde kind, dat het ‘nu toch zeker wel genoeg is?’ Niet dat het iemand verder wat aangaat ofzo. Dus, wat volgens jou het perfecte gezin ook is, sticht het vooral zelf en projecteer het niet op iemand anders.
6. De naam. Ik maakte deze zwangerschap de fout om namen te pitchen bij verschillende mensen. Geen goed idee. Iedere naam waar ik mee kwam werd genadeloos neer gesabeld. En de, wat mij betreft, wanstaltige alternatieven vlogen me vervolgens om de oren. Op zich prima dat je wilt helpen hoor, maar genadeloze kritiek op jouw favoriete naam krijgen als de hormonen je oren uitkomen, is gewoon niet zo fijn. Smaken verschillen nou eenmaal. Accepteer dat en wees gewoon in stilte blij dat jouw kind niet zo heet.
7. Zwangerschapsregels. Ik dronk laatst een kopje koffie op een visite bij iemand thuis en werd vervolgens bijna het huis uitgezet. Want ik wist toch zeker wel dat mijn baby van cafeïne op z’n minst ADHD en een derde tepel zou krijgen? Er zou van alles en nog wat allemaal niet mogen en wel moeten als je zwanger bent. Waarschijnlijk is maar de helft van al die ‘regels’ daadwerkelijk ergens op gebaseerd en eigenlijk weet niemand echt van de hoed en de rand. Jij dus ook niet, ongeacht wat je gelezen en/of gehoord hebt. Ga er dus maar vanuit dat de aanstaande moeder haar best doet om haar kind zo gezond en veilig mogelijk op de wereld te zetten. Oók als ze weleens een kopje koffie drinkt.
8. Jij versus zij. Tijdens JOUW zwangerschap had je helemaal geen last van je bekken. JIJ kwam in totaal maar 6 kilo aan. JOUW bevalling was echt de ergste éver. Tuurlijk, het zal allemaal best, whatever. Maar het gaat dus even niet om JOUW zwangerschap. En het is ook geen wedstrijd. Die beker voor ‘Beste Zwangere’? Die bestaat niet, hoor.
9. Werken en opvang. Tijdens mijn eerste twee zwangerschappen kreeg ik te horen dat het eigenlijk raar was dat ik een tijd thuis zou blijven bij de baby’s. Want moderne tijden en feminisme enzo. Nu heb ik al een paar keer het verwijt gekregen dat het eigenlijk best wel zielig is dat ik drie maanden na de bevalling weer aan het werk ga en de baby dan bij een oppas achterlaat. Wat jij er ook van vindt, het is gewoon niet aan jou om te oordelen over of en wanneer een moeder weer aan het werk gaat. Beide beslissingen brengen al genoeg gewetenswroeging met zich mee. Daar hoef je vooral geen extra bijdrage aan te leveren.
10. Opvoeding. Een zwangere vrouw kijkt vaak niet veel verder dan de bevalling. Dat is al spannend en stress genoeg. Hoe het daarna moet met slapen, eten, poepen en al die andere moeilijke dingen, dat ziet ze vanzelf wel. Iedere moeder moet haar eigen wiel uitvinden en daar is ze vaak heel goed toe in staat. Wordt jou niks gevraagd, deel dan ook vooral geen adviezen uit. Glazen wijn uitdelen en chocola uitdelen, dan mag dan wél weer altijd.

Lees ook: Als je dit tegen een zwangere vrouw zegt, maak je haar gelukkig.

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.