‘Ja, ze zitten ruim twee uur per dag op de iPad, nou en?’

In de serie ‘Zo voed ik op’ vertelt een moeder over hoe zij het aanpakt. Berdien (32) is moeder van een dochter van 5 en een dochter van 3.

Lees ook: Zo voed ik op: ‘Als ze niet luisteren, krijgen ze gewoon een tik’

“Vanochtend was het weer zover: mijn oudste dochter om vijf over zes wakker, mijn jongste tien minuten later. In het weekend. Ik wilde gewoon heel graag nog even blijven liggen, het Elsa-moment uitstellen (ze beginnen de dag hier het liefst met Let it Go op vol volume) en gewoon even niet nu al het ge-mama en geroep om boterhammen. Dus riep ik half in slaap vanuit onze kamer: ‘Pak jullie iPads maar!’ Het volgende moment dat ik op de klok keek, was het bijna halfacht. Heel relaxed.

Op doordeweekse ochtenden gaat de iPad ook standaard aan. De meisjes zitten zo lekker stil bij het ontbijt en bij het staartjes maken. Ik kan ook nog rustig douchen. Superhandig. Aan het einde van de middag, als ze moe en chagrijnig zijn en ik moet koken, mogen ze er ook op. Dat ik dan rustig kan koken en er niet de hele tijd een kind aan mijn been staat te trekken, voorkomt een heleboel gedoe.

De meiden kijken voornamelijk Netflix, al weet de oudste ook YouTube te vinden. Of ze doen een spelletje. Ze leren er zelfs nog iets van – zoals woorden en kleuren – al ben ik de laatste om te roepen dat ze om educatieve redenen op de iPad mogen, want dat slaat natuurlijk nergens op. In totaal zitten ze er elke dag wel ruim twee uur op. Nou en? Ik ken ook moeders die iPads en andere tablets helemaal weren. Kan je doen, maar ik moet er niet aan denken. Soms biedt de iPad net de uitkomst die ik nodig heb om heel even tijd voor mezelf te hebben.

Lees ook: Zo voed ik op: ‘Ik vind: met zelfredzaamheid kun je niet vroeg genoeg beginnen’

Het lijkt wel alsof er tegenwoordig elke dag een onderzoek plaatsvindt: de iPad is vergif, kinderen die naar schermen kijken worden dom en dik, hun ruggen groeien scheef en weet ik wat er nog meer wordt gepubliceerd. Sommige dingen zullen wetenschappelijk onderbouwd zijn, dat geloof ik heus wel. Maar toen de televisie werd uitgevonden stonden er ook wetenschappers op hun achterste benen, want dat kon toch niet goed zijn voor kinderen? Wat is eigenlijk sowieso het verschil met vroeger? Ik keek als kind ook zeker een tot twee uur per dag televisie. En op dezelfde tijdstippen als mijn eigen kinderen. Daar ben ik niet dik en dom van geworden en mijn rug is ook niet scheef. Ik snap heel goed dat mijn moeder dat deed. Zij had zelfs vier kinderen. Soms heb je het gewoon even nodig dat er niemand aan je staat te trekken.”

Lees ook: Zo voed ik op: ‘Ik heb geen regels en nee gebruik ik niet’