Deze oma schrijft een brief aan haar kleinkind. En hij is prachtig…

Barbara’s oudste zoon werd laatst 10 jaar. Voor zijn verjaardag schrijft zijn oma (71) hem een brief. En wat voor brief. Ze houdt zo veel van hem dat ze hoopt dat ze heel oud wordt, alleen maar om hem als volwassene mee te maken, die niet langer een buitenbeentje is, maar een getalenteerde en knappe jonge man. 

Lieve Felix,

Wij kennen elkaar nu tien jaar. Vanaf de dag van je geboorte. Jijzelf zal zeggen dat je mij pas een jaar of vijf, zes kent, maar dat is logisch. Jouw geboortedag was denk ik de eerste mooie voorjaarsdag in dat jaar. ‘s Ochtends wist ik al dat je die dag zou komen. De artsen gingen je halen, omdat het vruchtwater al was gekomen, maar jij nog even lekker in de buik van je moeder bleef zitten. Je wilde er niet uit, maar ik kon niet wachten om je te ontmoeten! Ik was zo benieuwd. Ik heb de hele dag van de zenuwen in de tuin gewerkt. De tuin heeft er daarna nooit meer zo mooi uit gezien. Eindelijk was je er. Toen ik je zag was ik prompt verliefd. Zo mooi en schattig.

Je bent nog steeds mooi, maar gelukkig niet meer schattig op je tiende. Je begint echt een grote jongen te worden. Al die jaren heb ik een dag per week op je gepast en zo leerde ik je goed kennen. Hand in hand lopen we soms nog van school naar huis, en eten we onderweg een ijsje. Maar hoe lang zal je mij nog nodig hebben? Over twee jaar fiets je zelf naar de middelbare school en dan kom je na school zelf thuis, met je eigen sleutel en je eigen pinpas.

We hebben een band die fijn is. Ik weet dat ik wat ouder ben inmiddels en vraag me vaak af hoe lang ik je nog kan meemaken. Ik ben zo benieuwd naar wat er van je worden zal als je volwassen bent. Je weet nu al zoveel en je kunt ook al een heleboel. Soms denk ik dat je het toneel op gaat. Als jochie van vier stond jij al op één van onze vakanties in een restaurant een voorstelling te geven en kreeg je applaus! Zou je die kant opgaan? Of misschien ga je wel een boek schrijven, want je leest zo graag en je maakt al werkstukken over vleesetende planten. Of misschien ga je toch een band oprichten, zoals je vorig jaar in de vakantie zei.
Kijk, dat zou ik willen meemaken.

Want lieve Felix, wat ik je wil meegeven is dit:
Ik weet dat je het weleens moeilijk hebt met het feit dat je het enige jongetje bent in de klas dat niet voetbalt. Of hockeyt. Of op breakdancen zit. Je draagt een bril en je leest liever Harry Potter dan dat je een doelpunt scoort. En daardoor voel je je weleens anders, en soms zelfs boos. Maar ik zie ook iets heel anders, ik zie een prachtige vent, met heel veel talenten en energie die straks naar de middelbare school gaat en daar gaat bloeien. Je ziet er goed uit, je hebt humor en je bent heel goed met taal. En: je bent anders dan de rest. En dat gaat je in je verdere leven heel veel brengen. Wees daar dus maar trots op. Want er zijn al genoeg mensen die die op elkaar proberen te lijken. Jij bent straks een originele volwassene, met al je talenten, die verder niemand bezit, ook denk je nu soms dat je een buitenbeentje bent.

Jij gaat nog meer bloeien, en ik hoop dat ik dat nog meemaak. Jou zien opgroeien is mijn grote wens. Lieve Felix, ik vind je prachtig en ik wil je nog heel lang meemaken.

Je oma

Deze brief is voortgekomen uit een samenwerking met Coöperatie DELA. De komende tijd zullen er af en toe nog wat stukken verschijnen op Me-to-We met als thema ‘Denken aan de toekomst’, waarbij wij als redactie vrij zijn om voor jullie relevante thema’s onder de aandacht te brengen.
Lees hier alles over ons advertentiebeleid.