Wat je tijdens de bevalling dus echt NIET wil horen
Bevallen is best een dingetje. Dat je dat zeg maar niet zomaar even doet. Eigenlijk kun je een bevalling met recht wel scharen in het rijtje van vrouwelijke ‘moments suprême’. Het is dan ook belangrijk dat je tijdens het baren goed in je velletje zit (voor zover dat kan als je probeert om een watermeloen door het equivalent van een sleutelgat te persen natuurlijk) en dat iedereen om je heen z’n uiterste best doet om je zoveel mogelijk te accommoderen. Dus dat je vooral veel “Kom op schatje!” en “Je doet het fantastisch!” te horen krijgt. En vooral NIET dit soort dingen:
- “Jeetje, kon dat niet even wachten tot morgenochtend ofzo?!” Van je man, als je vliezen om 01.00 uur ‘s nachts breken en hij gestoord wordt in zijn nachtrust.
- “Je lekt.” (inclusief viezige blik op het parket). Als je naar de badkamer hobbelt om wat vruchtwater op te vangen. No shit, Sherlock…
- “Oke, dus dan ga je nu even flink in je tepels knijpen om te kijken of de weeën sterker worden.” Ik dacht nog even dat die verpleegkundige een grapje maakte, maar toen ze afwachtend bleef staan kijken totdat ik mezelf daadwerkelijk begon te betasten, kon ik niet anders dan concluderen dat het wat haar betreft een serieuze zaak was. Na anderhalf uur knijpen had ik rauwe tepels. En geen weeën.
- “Ik gooi het weeëninfuus even omhoog, hoor!” Zodat je je alvast schrap kunt zetten, zeg maar.
- “JE HEBT GEPOEPT!” Van je partner als de verloskundige nog probeert de bruine hoop ongemerkt in zo’n bevallingsmatje te frommelen.
- “3 centimeter ontsluiting nu…” DRIE? That’s it?! Vooral frustrerend na 33 uur helse pijn. Het spreekwoord luidt toch: no pain, no gain? Nou, ik zag er anders niks van.
- “Kijk, dit is mijn dochtertje!” Dat je de fotogalerij op de iPhone van de gynaecoloog tussen je benen omhoog ziet komen, terwijl hij daar beneden allerlei onduidelijke dingen aan het doen is.
- “Doortellen schat, nóg tien!” Jáhááá, ik weet dat ik moet doorpuffen. Maar eh… MAG IK MISSCHIEN OOK NOG EVEN ADEMHALEN OFZO?!
- “Poeh, nou, ‘k begin nu wel een beetje moe te worden.” Want poehee, urenlang met de iPad in een lederen fauteuil naast je barende vrouw zitten is inderdaad hard werken.
Lees ook: 13 Dingen die je denkt als je voorbij je uitgerekende datum gaat - “Ontspan nou gewoon een beetje. Dan gaat ‘t vast véél sneller.” Zal ik jou anders eens even heel hard je in je buik stompen? Kijken hoe ontspannen jij dan nog bent.
- “Als het nou nog veel langer gaat duren, wordt het een keizersnede.” Maar verder geen druk ofzo…
- “Oh mijn god, hij heeft twee hoofden!” Manlief had nog nooit van een fontanel gehoord en wist ook niet dat die hersenplaten in het begin nog enigszins buigzaam zijn. Zodat dat kind er ook daadwerkelijk uit kan, zeg maar. Hij dacht dat onze zoon misvormd was óf dat ik bezig was een Siamese tweeling te baren.
- “Hier heb je een spiegel. Kijk, het hoofdje staat!” Toegegeven, ik had zelf om die spiegel gevraagd in mijn geboorteplan. Maar toen het moment eenmaal daar was, wilde ik dat de aanblik me bespaard was gebleven. Je eigen vlees zien oprekken tot buitenaardse proporties is gewoon niet nodig.
- “Oh, ik geloof dat ‘ie een beetje vast zit.” Goh, nou, dat zou misschien verklaren waarom hij al bijna een etmaal kamp heeft opgeslagen halverwege het geboortekanaal. Bedankt voor deze assessment. En nu?
- “Ik warm even mijn speculum lekker voor je op.” Ja, want dat maakt het inderdaad allemaal veel aangenamer…
- “Zo schat, er komt een grote wee aan, hoor!” (met enthousiaste blik op de monitor) Nee, écht? Joh, dat had ik nou hé-le-maal niet door.
- “Ja lieffie, ik weet dat ‘t zwaar is, maar ja, hij moet er toch uit, hè.” Je méént ‘t… Ik wilde net gewoon naar huis gaan.
- “Ik zet éven een knipje, hoor.” Niet alles hoef je te delen, sommige dingen kun je maar beter gewoon dóen.
- “Even niet persen! Nee, niet persen!” Ja hállo, zit ik hier enorm in mijn weeën te duiken, is het weer niet goed.
- “Jeetje schat, het is net een oud mannetje met al die rimpels!” Nee, jij trekt volle zalen…
- “Nou, dat viel toch best mee?” ‘t Is dat die ruggenprik nog niet uitgewerkt is, anders was ik je met een kraamverband om je oren komen slaan.
Ontdek alles over zwanger worden, zwanger zijn, je bevalling en de eerste periode na de geboorte van je kindje op Baby op komst. Door verloskundigen, voor jou.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.