Wat er gebeurt als je je peuter een zelfverzonnen verhaal vertelt
Het is tijd voor iets positiefs. Iets grappigs. Femke spuit hier best vaak haar onmin over de temperamentvolle Max en daarom is goed om ook eens te laten zien welk een geweldig mannetje hij is. ’s Avonds bijvoorbeeld, voor het slapengaan, dan wilde de toen bijna 4-jarige tegenwoordig geen gewoon boekje meer voorgelezen krijgen, maar hij wil een costum made verhaal. En dat gaat dan zo:
Lees ook: Waarom je een (temperamentvolle) baby al vanaf 3 maanden moet voorlezen
M: “Ik wil geen BOEKJE, ik wil een VERHAALTJE!“
F: “Ok, dan doen we één verhaaltje”
M: “Nee, tweeeeee!”
F: “We beginnen met één en dan zien we wel verder. Er was eens een klein jongetje die Henkie heette…”
M: “Neeee, Max. Hij heet Max”
F: “Oké, die Max heette…Hij ging met zijn vader…”
M: “Mijn vader???”
F: “Ja, jouw vader…Jij en pappa liepen in het bos op zoek naar een draak”
M: “Neeeeheeee, een dino!”
F: “Oké, een dino…Jij en pappa liepen in het bos op zoek naar een dinosaurus, namelijk de Tyrannosaurus Rex”
M: “Niet een T-Rex!!! Een Velociraptor!! Heel veel velociraptors”
F: “Oké, jij en pappa liepen in het bos op zoek naar een hele groep velociraptors. Jullie waren heel bang dat ze jullie vanuit een hoekje zouden aanvallen, zonder dat jullie dat zouden merken. Och, wat waren jullie aan het bibberen van angst (Max houdt van enge verhalen, dus ik doe mijn best)”
M: “Maar zijn we dan echt bang of alsof bang? (Mijn verhalen blijken dan toch ineens ietsiepietsie te eng te zijn)
F: “Alsof bang, natuurlijk schatje, want jullie zijn natuurlijk heel erg moedig”
M: “Net zoals Spiderman?”
F: “Je, net zo moedig als Spiderman…Maar goed, op een zeker moment zagen jullie de hele kudde velociraptors en begonnen ze keihard op jullie af te rennen. Dus jij en pappa moesten ook heel hard rennen.”
M: (met bibberend stemmetje) “Maar waar ben jij dan?”
F: “Ik ben er niet bij. Je was toch met pappa?”
M: “Maar ik wil dat jij ook komt”
F: “Oké, toen kwam ik ineens uit de bosjes en ik trok jullie onder een boom en toen konden de velociraptors jullie niet meer vinden en toen gingen we snel naar huis. The End.”
M: “Nog een verhaaltje?”
F: “Nee, schat, ga maar dromen over je avontuur met pappa”
M: “Huhuhuuuuuuuu”
F: “Wat is er, schatje?”
M: “Nu ben ik bang huhuhuuuu, voor de velociraptors”
F: (Grrrr) “Nou ok, nog eentje dan. Een hele zoete.”
M: “Ik wil een heeeeel eng verhaal, mamma”