Wanneer ik met borstvoeden stop? Als mijn peuter er genoeg van heeft
Annemieke geeft haar dochter van 20 maanden nog steeds de borst en is niet van plan daar binnenkort mee te stoppen. Haar tieten hebben namelijk geen uiterste houdbaarheidsdatum.
‘Wanneer stop je met borstvoeden?’ is een vraag die me steeds vaker gesteld wordt. Eigenlijk wil ik ‘Dat gaat je geen ene fuck aan!’ antwoorden, maarja, dat is nogal onbeleefd. Dus zeg ik maar ‘Als Zoë niet meer wil’.
Te oud voor de tiet?
Sommige mensen vinden het raar dat ik zolang doorga met borstvoeden. Erg raar. Want: is ze er met 20 maanden niet te oud voor? Zelfs K. vraagt zich hardop af hoelang ik nog een sabbelende peuter aan mijn tiet wil hebben hangen (al denk ik dat ‘ie gewoon seks wil en hoopt dat wanneer ik met borstvoeden stop, er eindelijk weer wat actie tussen de lakens komt). Mijn dochter kan zelf om de ‘anuhnuh!’ borst vragen als de ene leeg is. Erg handig. Ook kan ze al bijna mijn BH-clipje lospeuteren. Betekent dit dat ze te oud is? Dat ze de maximale borstvoedingsleeftijdsgrens bereikt heeft? Bestaat die limiet überhaupt? Een pak koemelk dat je in de supermarkt koopt, heeft een uiterste houdbaarheidsdatum. Drink je ‘m een week daarna nog, dan is ‘ie zuur en gaat ‘ie schiften. Zo werkt het niet bij moedermelk. De melkklieren in mijn borsten produceren, volgens het principe van vraag en aanbod, gewoon door en maken telkens nieuwe melk aan.
Langvoedmama: in de geitenwollensokkenhippie-hoek
Bij een pasgeboren baby word je helemaal bejubeld als er melk uit je tieten spuit. Komt de borstvoeding niet op gang, dan zijn er borstvoedingsconsulentes, lactatiedeskundigen en andere professionals – alles om te zorgen dat de nieuwbakken mama borstvoeding kan geven. Maar zodra het kind eenmaal kan lopen en praten, wordt mama, samen met alle draagdoekgebruikers en co-sleepers, in de geitenwollensokkenhippie-hoek weggezet. Langvoeden is vreemd. De langvoeder is de freak onder de moeders, schreef Me-to-We’s Esmay al. Terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) aanraadt tot een leeftijd van twee jaar door te voeden. ‘Oh, dus nog vier maandjes?’ Nee, zolang Zoë en ik dat willen. Waarom wordt er zo moeilijk gedaan over het borstvoeden van peuters? Waarom denken vrienden, kennissen en wildvreemden zich met mijn tieten te moeten bemoeien? Ja, ik ken de ‘Bitty’-sketch van Little Britain, heel grappig. Nee, ik wil niet met mijn dochter op de cover van Time. Of ik een statement wil maken? Uh, waarvoor dan?
Melkkoe of baas over eigen borst?
Het enige statement wat ik wil maken, is dat iedere moeder lekker zelf bepaalt wat ‘t beste voor haar en d’r kind is. Of dat nou de tiet, de fles of voor mijn part een reep chocolade is. Nee, van mij hoef je echt je kind niet op verzoek te borstvoeden totdat ‘ie liever appelsap wil hoor. Werk je buitenshuis, dan is dat helemaal niet mogelijk. En werk je niet of werk je thuis, dan snap ik heel goed dat je er geen zin in hebt. Want soms is het zwaar klote, een dochter die vertikt te gaan slapen als mama melkkoe er niet is. Die paprika weigert, rijst op de grond gooit en tonijn aan de hond voert, maar vervolgens wel een half uur lang aan jouw borst loopt te lurken omdat ze honger heeft. Die ‘s nachts wakker wordt en de hele buurt bij elkaar krijst als je niet binnen 30 seconden je tiet paraat hebt. Midden in het winkelcentrum ‘MIIIIEEE!’ (haar zelfbedachte woord voor moedermelk) roept en niet ophoudt met schreeuwen voordat ze eindelijk die tepel in d’r mond heeft. Soms zou ik ook wel weer baas over eigen borst willen zijn, in plaats van de persoonlijke slaaf van een kleine peuterdictator die na drie slokjes de ‘anuhnuh mie!’ eist. Maar deze nadelen wegen niet op tegen de voordelen. Voor mij niet althans.
Boze peuterpuber? Hoppa, tiet erin
Want weet je hoe goed het werkt tegen hysterische woedeaanvallen? Nou, be-fokking-lachelijk goed. Zoë is het type kind dat letterlijk gaat kotsen van woede en verdriet als ze haar schoenen aan moet, maar daar geen zin in heeft. Dan kun je terugschreeuwen, smeken, schelden of het kleine monster proberen om te kopen met ijs en stickers – allemaal zonder resultaat. Je kunt ook even de borst geven en twee minuten later een volledig relaxte peuterpuber d’r schoenen aantrekken. Liever lui dan moe, kies ik in 99 van de 100 gevallen voor dat laatste. Uitgeput na een middag spelen en aan het jengelen? Hoppa, tiet erin en tot rust komen in mama’s armen (niet alleen het kind, maar ook d’r moeder geniet nog van deze knuffelmomentjes). Midden in de nacht wakker? Hoppa, tiet erin en doorslapen. Rijstwafels vergeten en het uitstapje duurt langer dan gepland? Hoppa, tiet erin en tevreden. Valt ze haar knie kapot omdat ze zo nodig door de supermarkt moet rennen? Hoppa, tiet erin. Ja, dat lees je goed, ik klik gewoon mijn BH los tussen de pakken melk en de blikken boontjes.
In het openbaar, ja
Ik geef mijn dochter gewoon in het openbaar de borst. Inmiddels zonder enige schaamte. Hoe ouder mijn kind wordt, des te meer schijt heb ik aan iedereen die dit walgelijk vindt. Nee, ik ga niet meer lopen kloten met een doek – hallo, het is een peuter. Denk je echt dat die ook maar een milliseconde iets over d’r hoofd toelaat?! En ik ga ook niet in een donker hoekje of op de WC zitten voeden. Heb je geen zin om het te zien? Dan kijk je maar lekker de andere kant op. En voor al die mensen die het niet alleen compleet belachelijk, maar ook uiterst smakeloos vinden dat ik mijn dochter van bijna twee nog steeds de borst geef in het openbaar: Zoë is inmiddels zo groot dat haar hoofd mijn hele boezem verhult. Nu mijn baby een peuter met kledingmaat 92 is geworden, is het volledig onmogelijk dat voorbijgangers nog ongewild geconfronteerd worden met de voorgevel van deze semi-topless mama. Hoe ouder mijn dochter wordt, hoe meer ze groeit; kun je nagaan hoeveel ze bedekt als ze op d’r vierde nog de borst krijgt!
Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K., peuter Zoë en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.
Lees ook: Waarom ik een hekel heb aan borstvoeding geven
