Waarom vakantie met kleine kinderen heul ontspannen is
Vakantie met kleine kinderen is natuurlijk best zanderig, chaotisch en slopend, maar als je die zaken even achterwege laat, dan is het hartstikke ontspannen. Nee, Janneke is niet gek geworden. Lees maar.
LEES OOK: Hoe je weer tot leven komt tijdens een resortvakantie (burgerlijk? Nou en!!)
Ik moet bekennen: ‘vakantie met kinderen’ en ‘ontspannen’ dat lijkt een contradictio in terminis. Je weet wel, zoiets als ‘vloeibaar ijs’, of ‘vierkante cirkel’. Ik moet ook toegegeven dat bepaalde aspecten van vakantie met kinderen helemaal niet zo ontspannen zijn. Men neme: een ellenlange autorit met jengelende kinderen op de achterbank, een vliegreis met een kind op schoot naast iemand die kinderen haat, het badlaken waarop je probeert te zonnen dat telkens vol met zand wordt geschept (op de een of andere manier heb je ook steeds zand in je mond?), het heen en weer naar de zee lopen met emmertjes water, het opblazen van zwembandjes terwijl je een kater hebt, druipende ijsjes op je witte zomerjurk, de doodsangst dat er een kind kwijtraakt en in het zwembad flikkert – en je hebt het recept voor het tegenovergestelde van ontspanning.
Maar alles valt of staat een beetje bij welke bestemming je kiest en bij dat ene toverwoord: overgave. Ik schreef al eerder dat ik mijn avontuurlijke geest totaal verloochen sinds ik moeder ben en qua vakanties tot nu toe voor de makkelijkste weg heb gekozen: het vakantieresort. Waar ik me prima kan overgeven aan de dagelijkse vakantiesleur. En dat terwijl ik mezelf voorheen toch echt meer had ingeschat als een soort hippe zigeuner die met de hele bubs in een Volkswagen-bus door Europa trekt (dat deden mijn ouders vroeger ook met mij), of toch op zijn minst in een iets te kleine tent bivakkeert of met een backpack met je hele hebben en houwen erop van plek naar plek trekt). Maar weet je, dat is toch meer iets voor andere moeders, met te veel energie, het soort dat ook hardloopt achter de kinderwagen en ‘s avonds speltbrood staat te bakken. En ook voor moeders die een kampeerman hebben. Ik heb geen kampeerman. Ik heb meer een hotelman.
En zo’n hotelman zit eigenlijk vol goede ideeën en je leert er nog eens wat van. Bijvoorbeeld dat vakantie met kleine kinderen heel goed te doen is als je zorgt dat je zo weinig mogelijk hoeft te doen, behalve je kinderen een beetje vermaken. En met name: als je zorgt dat er op loopafstand van je hotel/appartement een strand of zwembad is waar je kunt liggen terwijl zij hun middagtuk doen, met – nu komt het belangrijkste – ZICHT op die vakantiehut. Zodat je met de babyfoon aan in een strandstoel kunt liggen, terwijl je intussen met een half oog het huisje checkt op mogelijke ontvoerders. Zo hadden wij het in elk geval geregeld en toen ik daar op een gegeven moment in mijn strandstoel lag, dacht ik ineens: tjonge, wat is dit is reláxed. Ik kon me eigenlijk niet herinneren ooit zo te zijn versmolten met een strandstoel als op dat moment. Voorheen had ik op vakantie helemaal geen tijd om in een strandstoel te liggen. Er moesten steden bezocht, auto’s gehuurd, vulkanen beklommen, watervallen gespot, Lonely Planets doorgespit. En als ik dan toch eens in een strandstoel lag, dan vroeg ik me altijd af of ik niet nog iets moest doen? Koffiezetten misschien, of boodschappen halen? De tent uitvegen? Want zelfs op vakantie was ik altijd nog een kei in me nuttig maken.
Dus toen ik de twintigers naast me plannen hoorde maken voor de rest van de middag – de een ging even een tukje doen, de ander ging het dorpje in, weer iemand anders ging naar de kapper en er was nog iemand die plannen had om een scooter te huren – toen dacht ik niet: jee, kon ik dat allemaal maar. In plaats daarvan dacht ik: wat vermoeiend eigenlijk, al die keuzes. Ik had maar één keuze en dat was: op deze strandstoel blijven liggen tot de kinderen wakker werden. Want dan begon het hele kindercircus weer van voor af aan en daar kon je maar beter goed uitgerust aan beginnen. Dáárom vind ik vakantie met kinderen dus heel ontspannen. Want de momenten dat ik kan ontspannen, ontspan ik ook echt voor tien. Ik hoef niets te doen van mezelf – ik heb al genoeg gedaan. En ik ga straks ook weer genoeg doen. Maar nu even niet. Nu is er alleen dat ene experiment: hoe lang kun je in de zon blijven liggen tot je overeind moet komen om de zonnebrand te pakken? Of de babyfoon aanslaat?
Héérlijk, vakantie met kinderen.
LEES OOK: Hoe je toch me-time krijgt als je met de kinderen op vakantie gaat
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
