Waarom moeders van temperamentvolle peuters regelmatig Sjaak Afhaak zijn

Renske deed vroeger ergens graag het licht uit, en rolde van borrel naar koffiedate. Maar daarvoor in de plaats werd ze Sjaak Afhaak. Dit is waarom. 

LEES OOK: Brief aan iedereen die mij ziet worstelen met mijn temperamentvolle peuter

Mijn fans weten het natuurlijk al lang (zeg me dat ik fans heb): ik heb dus een uiterst knappe, lieve én temperamentvolle peuter waar ik regelmatig flink wat mee te stellen heb. Hij vindt het behoorlijk moeilijk om goed te luisteren en zichzelf te vermaken, en kan bovendien zeer licht ontvlambaar zijn. Key in zijn leven is in ieder geval rust, reinheid en regelmaat. Ofwel: zo lang we ervoor zorgen dat S. genoeg slaapt, op tijd eet en niet een al te hectisch dagprogramma heeft gaat het best redelijk met hem én met ons.

Echter: houd dat maar eens vast wanneer er in je omgeving genoeg ouders zijn met niet-temperamentvolle kinderen. Ouders die keer op keer iets (superleuks) organiseren of voorstellen waarin och jeetje geen rekening is gehouden met deze drie pijlers. Omdat ze het gewoon niet begrijpen. Omdat ze zich niet realiseren wat de gevolgen van een bohemian middag of avond zijn voor een temperamentvol kind. En dat geeft niet, want kunnen ook niet weten hoe het ìs, maar het is soms wel een beetje lastig en jammer. Omdat je dan dus wéér sjaak afhaak bent. Omdat je dan dus weer de party pooper bent. Omdat je dan dus weer een leuk voorstel moet afhouden.

Voorbeeld: we gingen met een clubje Sint-Maarten lopen in de Jordaan. Helemaal te gek, hartstikke leuk, peuter S. had het bovendien erg naar zijn zin, en daarna was eigenlijk het plan dat we met z’n allen bij een bevriend gezin zouden ‘afteren’. Iets wat mij persoonlijk bijster leuk leek, want nouja, I love that shit en alles, maar iets waarvan ik ook dacht: eehhmmm, maar hoe dan? Hoe doen we dat met S. dan? En moeten de andere kinderen niet ook naar bed dan? Na lang emmeren en twijfelen was mijn antwoord dus: neen. Wij komen helaas niet. Wij gaan na het Sint Maarten lopen gewoon naar huis. Helaas pindakaas. Jammer van de goddelijke wijn en de goddelijke hapjes die jullie altijd hebben. Heel erg jammer. Ik ga nu even met mijn kop tegen de muur rammen.

Of deze dan: dat je op vakantie gaat met twee gezinnen, en er wordt bedacht dat er die avond leuk gegeten kan worden in de plaatselijke toffe bar. Er is bovendien een kinderhoekje waar de kinderen dan leuk kunnen kleuren. En er zijn ook blokken en Lego! Ehm, ja, erg leuk en alles, maar dan breekt peuter S. (van de vermoeidheid en alle indrukken) na twee happen echt de tent af en moeten wij staand en roepend en gillend onze biefstuk op eten. Bovendien hebben wij morgen dan in de verste verte geen hangerige, duimende peuter op de bank zitten. Nope. Die vliegt eerder tegen de muur op. Dus laat maar, wij eten wel in het huisje, geen probleem.

Weet je wat het is? Ik denk gewoon dat niet-temperamentvolle kinderen iets meer kunnen hebben? Daar lijkt het althans op. Ik bedoel, anders zouden dit soort ideetjes en voorstellen van andere ouders toch gewoon een stille dood sterven? Niet-temperamentvolle kinderen hoeven klaarblijkelijk niet per se iedere avond om 19u naar bed. Ze kunnen het af en toe heus wel eens even wat later kunnen maken, zónder dat ze de volgende dag een draak zijn / de boel afbreken / constant het conflict opzoeken. Tuurlijk, ook de niet-temperamentvolle kinderen zijn na zo’n avondje vast wel moe van het korte nachtje, maar gaan in dat geval lekker op de bank hangen met hun duim in hun mond. Ofzo.

Ik vind het gewoon soms zo jammer allemaal, maar ik weet dat het beter is voor ons kind. We hebben het bovendien te vaak geprobeerd. We hebben te vaak op de blaren gezeten, te vaak ons door zo’n avond heen geworsteld, en elkaar de the day after te vaak hoofdschuddend aangekeken: nope. Nope. Onze tijd komt wel weer. Maar voorlopig luister ik regelmatig naar de fantastische naam Sjaak Afhaak.

LEES OOK: Waarom je met temperamentvolle kinderen aan zee moet gaan wonen