Waarom je een (temperamentvolle) baby al vanaf 3 maanden moet voorlezen
Voorlezen is dus heel goed voor baby’s – met drie maanden al. Niet alleen worden de baby’s er rustig van, ook de ouders worden er kalmer door.
Ik ben een sucker voor voorlezen. Elke avond, minstens twee boeken. Compleet met gekke stemmetjes en uitbeelden. Wekelijks bezoek ik de bieb in de hoop van mijn kinderen twee hartstochtelijke boekenwurmen te maken. Ik zie al helemaal voor me hoe ze later, gewapend met een zaklamp, stiekem, en ver na bedtijd, onder de dekens een boek lezen. Herstel: hoe ze stiekem een boek op de iPad of E-reader lezen. Vooralsnog heeft mijn bibliotheekbezoek geen enkel effect, want eenmaal in de bieb zitten ze het liefst achter de computer, of spelen tikkertje tussen de boekenrekken. Maar ik heb stille hoop.
Ik was een maand zwanger toen ik het eerste boek voor mijn ongeboren dochter kocht: Raad eens hoeveel ik van je hou? Tegen de tijd dat ze geboren werd, had ik een kleine bibliotheek voor haar aangelegd. Inmiddels zijn we toe aan een nieuwe boekenkast, want de oude barst uit zijn voegen dankzij de hoeveelheid boeken.
Onder zo’n beetje alle aanwezige bedden slingert, behalve een berg stof, een eenzame sok en een uitgedroogd pak billendoekjes, wel een vergeten kinderboek. Niets leuker dan dat mijn dochter of zoon per ongeluk glunderend zo’n vergeten exemplaar ontdekt en dat vervolgens een tijd lang in opperste concentratie ‘leest’. Wat in hun geval neerkomt op plaatjes kijken en zelf een verhaaltje verzinnen, aangezien ze beiden nog niet kunnen lezen.
Zodra mijn dochter – een nogal onrustige baby, veel huilen – met zes maanden enigszins op mijn schoot kon blijven zitten zonder naar links, rechts, of naar voren te vallen, begon ik met voorlezen. Hierdoor zijn heel wat boeken voorzien van bladzijden met opgedroogd restje pap, een fikse scheur of flinke kreukels. Vaak is mijn zoon er later nog overheen gegaan met stift, of verf. Of er ontbreekt een bladzijde. Boeit niet. Zo lang het nog enigszins leesbaar is.
Ik las ooit in de Volkskrant dat ik ook eerder had kunnen beginnen met voorlezen. Met drie maanden al. En juist bij een onrustige baby.
Prikkelbare baby’s – ook wel temperamentvol genoemd – zijn van alle baby’s het meest gebaat bij voorlezen.
Pedagoog Heleen van den Berg promoveerde op dit onderzoek aan de Universiteit van Leiden. Temperamentvolle baby’s die vaak huilen tijdens, bijvoorbeeld, het badje kunnen negatieve interactie veroorzaken met hun ouders, vertelt Van den Berg in de Volkskrant. Het gevolg: ouders reageren vaak lichtelijk hysterisch op hun huilende baby, of ze negeren het. Voorlezen stimuleert niet alleen de taalontwikkeling van een baby, het heeft ook een positief effect op de interactie tussen ouders en hun kind.