12x Waarom het écht een slecht idee is om een kater te hebben als je kinderen hebt
Goed. Renske heeft nog één keer opgeschreven waarom het echt een heel HEEL slecht idee is om een kater op te lopen als je kinderen hebt. Speciaal voor hen die een beetje hardleers zijn, zoals mevrouw zelf.
Lees ook: Al een kater na twee wijn & 7 andere uitgaansdompers.
Potverdriedubbeltjes, ik dacht dat ik ervan had geleerd. Ik dacht dat ik na de vorige kater(s) heus een voorbeeldige moeder was geworden. Fris als een hoentje, super in control, max drie glazen wijn, veel water drinken, niet te laat naar bed blablabla balans blablabla rust reinheid regelmaat blablababla. Maar dat was voordat we gisteravond een bevriend gezin te logeren kregen en we per ongeluk expres een hele goede whisky hadden gekocht. Dus daarom nog één keer: waarom je de kater beter kunt bewaren voor later – als de kinderen bij opa en oma slapen ofzo.
- Met stip op één: deze soort kater rent dus niet geschrokken weg als je ksssjjtt roept. Ook al denk je ’s avonds van wel.
- Kinderen maakt het dus echt effe geen reet uit of je een lange avond hebt gehad met een flinke hoeveelheid glaasjes of dat je om 22u netjes bent gaan tukken. Tuurlijk, kinderen slapen drie keer in het jaar wel eens per óngeluk uit, maar dat gaat echt niet gebeuren als je het ’t allerhardst nodig hebt. Gewoon niet. NIET.
- Weet je wat het is? Het leven is gewoon hard. Bikkelhard. Helemaal als het gaat om katers. Bikkelhard nogmaals.
- Als je een kater hebt, en er gilt een kind, dan lijkt het dus net of je met je oor op een fokking spoorrails ligt, en er komt een trein aan.
- Stel, er heeft opeens een kind honger, heel gek, dan moet je gewoon eten maken. Je kunt het niet aan de vijf geheimzinnige helpers in huis vragen, want deze vijf geheimzinnige helpers bestaan niet – ook al dacht je gisteravond van wel.
- Je moet als ouder altijd twee paar ogen in je achterhoofd hebben, maar als er in je achterhoofd ook nog bonkende hamers zitten te rammen, dan wordt het daar wel druk met al die ogen en hamers.
- De dag gaat niet opeens sneller omdat jij gisteravond dacht van wel. Katers hebben schijt aan jouw gedachtes. Katers zijn vet egoïstisch.
- Het was wel echt heel gezellig gisteravond! Superleuk! Echt weer een beetje zoals vroeger.
- Oké dat was geen nadeel, maar het was gewoon vet leuk en gezellig, sjongejonge. Ik heb zelfs een gave dans voorstelling weggegeven op het nummer Judge me niet, de titelsong van Soof 2. Ik denk zomaar dat ik heel goed was.
- Als je een kater hebt wil je eigenlijk gewoon liggen en Netflixen, maar als je kinderen hebt moet je de hele dag staan, rennen en de hele dag entertainen en nouja, dat is in het gewone leven al zwaar, laat staan als je een bitch van een kater hebt.
- Als je een kater hebt wil je gewoon heeeeeel graag even rustig ontbijten met eieren, spek en mayonaise. En daarna wil je weer gaan liggen en nadenken over hoe lekker de eieren waren. Kan ik kort over zijn: niet.mogelijk.
- Kijk. Ik zeg het nog één keer, ook tegen mezelf: beste Renske, vroeger was het leven met een kater simpel: opstaan, water drinken, paracetamol erin, eieren met spek en mayonaise vreten en hup, samen met Netflix en de Man terug naar dat goddelijke bed van je. Oh, en rond vier uur bestelden jullie dan natuurlijk een bord verse sushi om het gezuip van de avond daarvoor definitief te vergeten. Echter, het gaat nu echt ietsjes anders. Het begin is weliswaar nog steeds hetzelfde (water drinken, paracetamolletje erin) maar daarna is het rapapapaaaa, opstaan. Poepluiers worden niet door de geheime helpers verschoond, ook al dacht je gisteravond van wel. Dat zeg ik: gelukkig heelt – behalve Netflix – met een beetje geluk ook de tijd alle wonden. Waarbij we het dan hebben over een weekje. Zoiets?
Lees ook: Uitslapen met een kind (ONMOGELIJK).