Waarom commentaar van mensen zonder kinderen MEGA-irritant is
Toegegeven… Iris deed het zelf ook toen ze nog geen moeder was. Ouders bekritiseren op hoe ze met hun kroost omgaan. Maar nu ze zelf worstelt met een onhandelbare peuter kan ze het ECHT niet meer aan als ze commentaar krijgt van mensen zonder kinderen (of ouders die vergeten zijn hoe bewerkelijk die hele hele kleintjes zijn). Daarom, lieve mensen, zeg deze dingen niet tegen ons als je niet wil dat we ontploffen.
LEES OOK: Mensen zonder kinderen, zo herken je ze.
1. Een kind moet gewoon eten wat de pot schaft. En niet dan niet.
Ja, dat dacht ik ook. Totdat ik erachter kwam wat een enorm effect het op mij heeft als mijn zoon twee dagen weigert te eten. Niets maakt mij dan gelukkiger dan een lepel in zijn mond. Ik wil zo graag dat hij zichzelf niet uithongert. Je weet gewoon nooit precies waarom je kind niet eet. Misschien zit hij niet lekker in zijn vel, misschien vindt hij de smaak echt niet te hachelen…Het spijt me, maar ik ga hier niet rigide op reageren. Als hij niks eet dan krijgt hij een rijstwafel met kaas of een bakje yoghurt met banaan. Ik ga mijn kind niet met een lege maag naar bed sturen, omdat dat zo ging in de jaren vijftig.
2. Je moet oppassen dat je kind niet je leven gaat bepalen
Mijn leven laten bepalen door mijn kind. Dat gebeurt automatisch een beetje, mensen, als je kinderen krijgt. Maar waarschijnlijk bedoelen jullie dat ik op elke scheet lijk te reageren en doe wat mijn kind van me vraagt. Het gaat er om welke strijd je wenst aan te gaan. Als mijn kind naar buiten wil terwijl ik binnen wil blijven dan ga ik inderdaad misschien overstag, maar bedenk dat er ook heel veel momenten zijn dat het niet anders kan dan tegengas geven (nee, je gaat niet op sokken naar buiten. Nee, je mag niet met je handen in de oven. Nee, je mag niet met je hoofd in de wc-pot. Nee, we gaan die auto niet stukslaan op de tv)
3. Waarom ben je altijd zo moe?
Serieus, dit is de allerergste. Het lijkt allemaal zo simpel, maar er kan zoveeeel misgaan met kind in combinatie met slaap. En als het hem niet zint dan krijst hij gerust uren achter elkaar. Wat wil je dat ik doe? Hem vastbinden aan het bed en een prop in zijn mond douwen? Mijn kind besluit soms ineens dat hij om vijf uur genoeg heeft geslapen en begint dan heel hard NIJNTJEEEEE te roepen, wat (als ik niet reageer) uiteindelijk resulteert in heel hard gejank. Ga dan maar weer eens zelf terug in je bed, relaxed slapen.
4. Je bent zo saai geworden sinds je een kind hebt
Saai? Ik werk, ik heb een relatie en ik probeer ook iets van een sociaal leven te hebben door af en toe een hapje buiten de deur te eten met vrienden. Nee, ik kan niet meer nachten in de kroeg staan hangen, omdat ik tegenwoordig verantwoordelijkheden heb. Werd ook tijd. Ik ben 35. Jij?
5. Wat een zooi is het in jouw auto. Je moet je kind niet in de auto laten eten.
Ja daaahaaag. Weet je hoe vreselijk een autorit is als je kind honger heeft en begint te dreinen? Ik heb altijd een hele rol crackers bij me en hij mag kruimelen wat-ie wil, als-ie zich maar eens een beetje stil houdt.
6. Wij hadden dat probleem ook met onze hond, maar dat ging vanzelf weer over.
Ben je nu echt jouw hond met mijn kind aan het vergelijken? Ik kan hier niet op reageren. Maar dan ook Echt Niet.
7. Je bent altijd te laat
Weet je hoe moeilijk het is om een onwillig kind uit bed te krijgen, aan te kleden, ontbijt erin te schuiven, wederom aan te kleden (want vies truitje), terwijl hij gilt dat-ie naar opa wil, terwijl hij naar de opvang moet. En dat dan allemaal terwijl jij niet al te snel kunt reageren, omdat je zo moe bent vanwege de gebroken nacht die je erop hebt zitten. Ik kom wel eens te laat ja. Maar alleen als het ECHT niet anders kan.
8. Heb je Triangle of Sadness nou nog niet gezien?
Nee, ik kom nooit meer in de bioscoop. Als ik al de deur uitkom ’s avonds dan ga ik meestal niet naar een scherm zitten staren, maar steek ik tijd in mijn vrienden. Bovendien: heb jij Emily in Paris al helemaal afgekeken? Ik wel. Tijdens mijn gebroken nachten.
9. Je belt nooit meer.
Sorry. Ik weet het. Ik wil graag bellen, maar ik weet niet wanneer.
Psssst, ben jij ‘vermoederd’? Deze 7 tips helpen je jezelf weer terug te vinden.
