Waar je je echt geen zorgen over hoeft te maken als het om kinderen gaat

Barbara heeft met haar zoon van 11 al heel wat fases meegemaakt. Wordt hij ooit zindelijk? Kan hij zonder middagslaapje? Gaat hij wel leren lezen? Het antwoord is eigenlijk bijna altijd gewoon: ja. Stop dus maar met zorgen maken, besloot ze bij haar tweede kind. Als er écht iets is, komt ook daar wel weer een oplossing voor.

Als je, zoals ik, een kind hebt van al 11 en een van nog maar 5, dan kan je met heel veel afstand naar je tweede kijken. Die grote heeft alles al doorstaan (nou ja, het leukste moet vast nog komen voor hem!): hij kan lopen, hij kan lezen, hij kan schrijven, hij lust groene dingetjes, en hij is zindelijk. Bij nummer twee denk ik dus veel makkelijker: dat komt wel goed.

Lees ook: 11 Dingen waarover alle jonge moeders zich in de eerste weken zorgen maken.

Dit zijn de dingen waar je je geen zorgen over hoeft te maken:

Als je kind niet kruipt…
Je hoort de raarste dingen over kinderen die nooit hebben gekropen. Dat de hersenhelften dan niet goed met elkaar overweg kunnen met alle gevolgen van dien. Ik had een kreng van een bazin toen Felix weigerde te kruipen. Ze begon meteen met bang maken: “Mijn dochter deed het ook niet, dus ik heb elke dag geoefend op het tapijt. Want het is echt heel slecht als ze niet kruipen. Dan kunnen ze straks niet goed sporten!” Nou, dat viel reuze mee. Felix sloeg het kruipen over en komt nu prima mee op gym. En die dochter van die bazin speelt nu hockey op hoog niveau!

Als je kind supervroeg wakker wordt…
Onze kinderen houden van vroeg wakker worden. Dat kun je ze niet afleren, maar je kunt wel afspraken met ze maken. Zodra ik Felix kon leren hoe zeven uur eruit ziet op zijn wekker, wist hij dat hij tot zeven uur in bed moet blijven. Elke avond leggen we een boek klaar dat hij kan lezen. Ik heb het hem geleerd door gewoon 7:00 te tekenen en dat boven de wekker te hangen. Als ze drie of vier zijn kunnen ze dat echt al snappen.

Als je kind niet wil gaan praten…
Felix kon al heel snel praten. Ik weet nog dat hij bij zijn eerste verjaardag al iets van hiep hoera kon zeggen, terwijl er uit Morris alleen nog maar gebrul en gegrom kwam! Maar Morris was gewoon bezig met fysiek groeien, en ging wat later praten. Morris kon weer snel heel goed dansen. Ha! (Trouwens: ooit gehoord van een volwassene die niet heeft leren praten…?)

Als je bang bent dat je kind niet zonder middagdutje op school kan…
Felix vond het heerlijk: overdag slapen. Pas een maand voor zijn vierde verjaardag ben ik gaan oefenen in niet slapen. Het lukte meteen, al was hij soms wel chagrijnig. Op school zijn vond hij heel vermoeiend, hij is regelmatig in de poppenhoek in slaap gevallen. Maar dat is dus helemaal niet erg! Ze lieten hem dan lekker een half uurtje of uurtje dutten. Na een paar maanden gebeurde het niet meer.

Als je kind geen groenten lust…
Dat is heel jammer, want als je moeder wordt en ze gaan eindelijk vast eten, doe je zo best op al die hapjes. Wortel, doperwten, stamppotjes…en dan eten ze het niet! Ik heb het twee keer meegemaakt. Bij Felix ben ik blijven proberen, wat tot heel veel frustratie leidde. En opeens, toen hij zeven jaar was, begon hij nieuwe dingen te proeven en te waarderen. Stukje bij beetje wordt zijn smaak groter. Bij Morris probeer ik het nu iets minder hard. Ik bied het aan, wil hij het niet, dan niet. Ik geef hem ook gewoon na het eten een boterham. En overdag heel veel fruit, en gezonde toetjes met bessen of frambozen. Groenten komt later wel!

Als je kind niet zindelijk wordt…
Geloof me – hier weet ik alles van. Bij de oudste is me dat een toestand geweest! De zomer voor hij naar school moest, heb ik hem de luier maar eens uitgedaan. Ik was doodnerveus, maar hij pikte het meteen op. Alleen hadden we vaak ongelukjes, maar ach. En vanzelf kwam er ook een moment waarop hij zich schaamde voor zijn nachtluier, dus toen hebben we afgesproken daar ook mee te stoppen (hij was al 6). Ook ’s nachts hebben we best vaak ongelukjes gehad, maar als je dat accepteert als het ergste dat er kan gebeuren, is er niks aan de hand.

Als je kind niet wil lezen…
Ik heb het om me heen gezien: kinderen die eerst een spurt maken in het fysieke en die gewoon niet aan lezen toekomen. Rond die tijd zie je dat de ouders zich ermee gaan bemoeien en zich geen raad weten. Is het dyslexie? Of is hij niet slim genoeg? En dan opeens lijkt die fysieke kant van het kind uitgeraasd en pakken ze een stripboek op. Opgelost. Heel soms heeft een kind natuurlijk inderdaad dyslexie, maar ook daarvoor geldt vaak: als je het weet, gaat het daarna ook opeens veel beter. Ze leren het bijna allemaal!

Als je kind niet wil fietsen…
Felix keek niet om naar zijn loopfiets. Hij schopte ‘m woedend weg. De driewieler, daar wilde hij wel aan. Maar de stap naar fietsen was een drama. Op een gegeven moment ben ik gaan oefenen, met zo’n laken waar hij dan in ‘hing’. Lukte niet. Een fysiotherapeute zei tegen me: ik heb nog nooit gehoord van een gezond kind dat niet heeft leren fietsen. Uiteindelijk heb ik zelfs een fietsleraar ingehuurd. Hij pakte Felix’ fiets, schroefde de trappers eraf en ging oefenen. En wat denk je? Na drie lessen kon Felix fietsen. (Dit is dus het allerergste scenario dat je kan overkomen – op zeer bijzondere gevallen na uiteraard.)

Als jongetjes vrouwenkleren dragen…
Doen ze allemaal! Felix bleef maar de prinsessenjurk uit de verkleedkist pakken, en mijn schoenen als ze maar hakken hadden! Nu wil hij alleen nog maar ‘coole’ kleren dragen. Als het maar jongensachtig is.

Mijn beste tip…
Bij alles denken: ze worden vanzelf 18 – en dan kunnen ze alles. Weleens gehoord van iemand van 18 die niet kan kruipen?

Als er écht iets ergs is met je kind, is dat natuurlijk hartverscheurend. Dan hebben we het over andere zorgen. Maar bij de meeste moeders zijn de zorgen groter dan de problemen.

Sterkte, het kan spannend zijn, ik weet er alles van.

Lees ook: 7 Zorgen over de bevalling die je niet hoeft te hebben.