Volle maan! Jetzt geht lóóósss vannacht!

Huilende baby’s, dreumesen die woelen, slaapwandelende kleuters of juist e-norm drukke kinderen overdag, zonder enige aanleiding. Het zou zomaar eens aan de volle maan kunnen liggen. Maar écht! Lees maar even hoe dat zit, met die Dolfjes Weerwolfjes. Misschien volgt er nu wel een aha-erlebnis!

Lees ook: 25 Belangrijke lessen voor jonge ouders

De nacht dat de maan dik en vet aan de hemel stond, beviel ik van mijn dochter. Het verbaasde mij niets. Ik was al dagen daarvoor een poule gestart wanneer ze geboren zou worden en had ingezet op volle maan. Geen idee waarom, het was gewoon zo’n gevoel. En ja, met volle maan kwam ze ter wereld en met haar half Amsterdam. De ene na de andere zwetende vrouw werd de afdeling op gereden, met bosjes tegelijk. Een ware storm van bevallende vrouwen volgde, waardoor het verplegend personeel ons pardoes vergat. Ik was inmiddels bevallen, uren hebben wij in een troosteloos achterafkamertje onzeker zitten wachten tot iemand ons wilde ontslaan. Na een uurtje of vier kwam er dan eindelijk een vriendelijke verpleegster vertellen dat we weg konden. Ze rende meteen weer weg, want volle maan, dus extra druk. Drukdrukdruk.

Mocht je nu sceptisch worden en zeggen, jaja dat zal wel van die volle maan. Sorry. Ik kan er niets anders van maken dan dat ik met liefde deze oude volkswijsheid in stand houd. Al eeuwenlang weten bepaalde volkeren dat de maan invloed uitoefent op de lichamen van mensen. Dat er dan meer kinderen geboren worden, dat mensen er druk van kunnen worden of slechter door gaan slapen. Helaas kan ik dit niet met wetenschappelijk bewijs staven. En de wetenschap lijkt er ook heel graag van alles aan te doen om deze oude ‘waarheid’ te killen, door af en toe eens een onderzoekje te doen en dan te roepen: “Vooralsnog is er geen enkel bewijs blablabla.” Al zijn er – gelukkig – inmiddels ook wetenschappers een beetje aan het terugkrabbelen en is met een slaaponderzoek aangetoond dat mensen slechter slapen met volle maan. Verklaren kunnen ze het niet. Nou, ik hoef ook niets te verklaren, want ik ben geen wetenschapper. Maar als ervaringsdeskundige met tien jaar horeca-ervaring op haar cv, kan ik je zeggen: met volle maan was het al-tijd hommeles aan de toog. Dan was er altijd die ene gek die het terras probeerde mee te jatten, de bar probeerde te bewateren (en nee, helaas niet met een gieter) of een regelrechte saloon fight probeerde uit te lokken. Dat is geen wetenschap, dat is levenservaring. En met mijn levenservaring en proefondervindelijk ondervinden zeg ik; sommige mensen worden knettergek met volle maan.

Vraag het maar eens aan een willekeurige oplettende leraar of crècheleidster: met volle maan worden kinderen wappie. Ze zijn extra druk, zitten elkaar en zichzelf in de haren, zijn sneller gepikeerd/boos/verdrietig. Het kan alle kanten op, maar de drukte is in de klas goed te merken, net als er bijvoorbeeld onweer op komst is, maar dat is weer een ander niet-wetenschappelijk-bakerpraat-verhaal van mij en daar zal ik jullie niet nu mee lastigvallen. En oké, niet ieder kind is er misschien even gevoelig voor, maar zeker HSP’ers (hoogsensitieve personen), lees ik op de wat alternatievere pagina’s van het wereldwijde web, kunnen nogal onder de indruk zijn van de volle maan. Die kunnen prikkels minder goed aan, en de extra prikkers met volle maan al helemááál niet. Hoe het in elkaar steekt lijkt niemand te weten, behalve dan dat de maan invloed uitoefent op het water en dat wij voor een groot deel uit water bestaan. Nou, daar ga je. Dus.

Ik weet ook niet of mijn dochter een officiële HSP’er is, geen idee. Maar dat ze sinds haar geboorte altijd even het leven viert, midden in de nacht, zo elke 28 dagen, is me na vijf jaar wel zo klaar als een klontje. Broerlief Olle doet mooi mee in de vreugde. Ergo: met volle maan slaapt deze moeder niet. Want dan liggen er twee te woelen, huilen, uit bed te kruipen, aandacht te vragen, op en neer te trippelen, gewoon, de hele riedel. Zo’n groot probleem is het niet hoor, ik ga er vooral niet over zeiken, zo’n drama is het niet. En na een paar nachtjes spoken is alles weer in orde. Een klachtapp’je naar vriendin D, die zelf ook een Dolfje Weerwolfje heeft, in de trant van “Bij jou ook weer lekker vannacht?”, doet het ook altijd goed. Dus het is geen probleem van wereldgrootte, maar toch wilde ik dit onderwerp graag een keertje onder je aandacht brengen. Wellicht heb je er iets aan. Mocht je tijdens het lezen van dit stukje opeens donkerbruine vermoedens krijgen, let vandaag en vannacht maar even extra goed op. Slecht geslapen? Misschien was het wel die volle maan…

Tips om volle maan door te komen:  

• Is je kind extra druk? Laat ‘m overdag veel bewegen, dat werkt ‘aardend’
• Wat je ook kunt proberen: knutselen. Creatief zijn schijnt ook de extra ‘maanenergie’ te lozen
• Verduisterende gordijnen en weinig rondslingerende troep (en kastdeuren dicht) schijnt iets te helpen bij een teveel aan prikkels
• Kun jij of je kind echt niet slapen? Probeer niet te liggen woelen, maar even iets ontspannends te doen, zoals een boekje lezen
• Weten wanneer je de vollemaangekte kunt verwachten? Hier een kalender voor het komende jaar.

Lees ook: 12 Dingen die je vooral NIET moet doen als je kind niet wil slapen