Marcel: “Vaders weten NIKS. Ook al beweren ze het tegenovergestelde.”

Marcel is 44. Hij is journalist, getrouwd met Carlijn en heeft een baard alsmede tien maanden oude dochter die Sammie heet. Op Me-to-We.nl vertelt hij hoe het zover heeft kunnen komen. En over hoe het nu verder moet.

Er wordt nog wel eens wat gezeken als het op het vaderschap aankomt. Over dat je zo weinig slaapt en geen ingewikkelde seks meer hebt. Dat je niet meer kunt comazuipen met je vrienden, of zomaar naar de bioscoop met je vriendin. En er komt poep uit zo’n kind. Veel. En er gaat eten in. Ook veel. Maar, newsflash, dat is het niet het ergste. Sterker: het stelt geen hol voor. Want het ergste van het vaderschap is de mening van andere vaders. De véle meningen van andere vaders.

Een groter stel wijsneuzen kun je niet bij elkaar verzinnen. Ze weten het allemaal beter. Ze zijn ook allemaal de beste vader. Ze zijn de vader, de zoon en de heilige geest. Ze zijn Arie Boomsma. Je hoort ze niet als je geen kind hebt, trouwens, de ellende begint zodra je vertelt dat jij en je sprookjesprinses in blijde verwachting zijn. Dan komen de onheilspellende verhalen en gnuivende grimlachjes. Zo van: arme jongen, waar ben je aan begonnen?

En omdat zij toevallig eerder waren met het op de aarde zetten van een of meerdere baby’s weten ze het per definitie beter. Want ervaringsdeskundige. En dat gaan ze je uitleggen. Keer. Op. Keer. Ze leggen uit hoe ellendig de bevalling zal zijn, hoe zeer je vrouw verandert, hoe erg het gebrek aan slaap is, hoe je nooit, nooit, nooit meer iets leuks kunt doen. Er tegenin gaan heeft geen zin, want je bent geen ervaringsdeskundige. Je bent niets. Je bent een brugklasser. Je bent die ene sukkel met die pukkels die zo vals zingt tijdens een auditie van Idols. En zij zijn allemaal Jamai. Zij leggen met valse lach uit hoe slecht je bent.

Dat gaat niet voorbij als je eenmaal een kind hebt, blijkt nu. Want je loopt nog steeds achter. Als je vertelt hoe goed het gaat met de kleine, hoe makkelijk ze is en hoe leuk, dan volgt subiet de wacht-maar-af-want-over-een-tijdje-wordt-het-pas-écht-kut-blik. En leggen ze je uit dat dit, de babyfase, een eitje is in vergelijking met wat er straks nog komt. Ja, jongen, let maar op. Wij weten het beter. Wij weten alles.

Wat onzin is. Vaders weten niks. En juist dat maakt het vaderschap zo leuk.

Lees ook: Bericht van Marcel aan de mensen die geen kinderen kregen (maar dat wel wilden!).