Hoe Vala altijd drie karren tot aan de nok toe vol met boodschappen heeft
Weet je nog, hoe je vroeger aan het eind van de middag even snel de supermarkt in rende en dan vijf minuten later weer buiten stond met zo’n klein plastic tasje met daarin een bakje verse pasta, wat groenten en een bolletje mozzarella? Die tijd is voorbij als je kinderen krijgt. Vala vraagt zich soms af of ze niet beter met een vorkheftruck ipv met de fiets naar de supermarkt kan gaan.
Oh, die zaterdagse boodschappen. Het is zo onderhand de nagel aan mijn doodskist geworden. Want: hoeveel eten en wc-papier kun je in vredesnaam nodig hebben? Ieder weekend ligt mijn kaak weer op mijn enkels als ik mijn spiegelbeeld zie in de zuivelvitrines. Drie karren tot aan de nok toe vol met spul. Alsof ik een heel weeshuis te voederen heb ofzo. Maar ja, die kinderen kunnen vreten als wolven. Als ze de melk eenmaal ontgroeid zijn, bereid je dan maar voor, want de broden en de potten pindakaas zijn gewoon niet aan te slepen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over die topzware pakken luiers (want wat erin gaat, moet er ook weer uit natuurlijk). Zeker als je meerdere kinderen hebt kun je net zo goed vragen of de bevoorradingstrucks van de supermarkt gewoon rechtstreeks naar jouw adres komen rijden, want uiteindelijk verdwijnt alles wat daarin zit toch in jouw (koel)kast. En ik heb er drie, dus je hoeft geen wiskundige te zijn om uit te rekenen hoeveel boterhammen met pindakaas ik wekelijks moet smeren. Gelukkig bestaan er auto’s als de Opel Crossland X, die qua ruimte groot genoeg is om de halve supermarkt in kwijt te kunnen, maar nog wel zo handzaam dat je de parkeergarage nog in én uit durft.
Uiteraard gun ik mijn kinderen al het brood en de luiers van de wereld (en moet ik toegeven dat de pindakaas wellicht ook zo snel op is, omdat ik ’s avonds nog weleens stiekem een (eet)lepel uit de pot neem), maar nou wil het geval dat ik helaas geen bodybuilder ben. En ik dus inmiddels chronische spit heb opgelopen van het sjouwen met die enorme boodschappentassen. Dat is niet alleen pijnlijk, het geeft ook wat rare blikken, als je op je 35ste als een kreupele oude vrouw op straat aan de hand genomen moet worden door je kinderen, omdat je zo kromgetrokken bent dat je niet meer kunt zien waar je loopt. En die karrenvracht aan boodschappen op mijn stalen ros verslepen is ook geen optie, heb ik moeten ondervinden. Want ondanks het feit dat ik in het bezit ben van een robuuste moederfiets, val ik toch steevast om zodra ik probeer die overvolle tassen aan mijn stuur te hangen. En voor de nationale verkeersveiligheid is het gewoon ook echt niet verantwoord om mij al zwabberend en zwaaiend van de Appie naar huis te laten fietsen. Een toerist op een YellowBike in Amsterdam is er niks bij.
Eigenlijk heb je dus gewoon een vrachtwagen nodig voor de zaterdagse boodschappen. Of een personal assistant natuurlijk, maar zolang ik het grootste deel van mijn salaris nog op de stoep bij Calvé moet neerleggen heb ik daar het geld helaas niet voor. Om er toch voor te zorgen dat ik de veertig haal zonder rollator doe ik daarom boodschappen met man én auto. Mario kan dan al die tassen die tien meter van de kassa naar de parkeerplaats zeulen en we komen thuis zonder dat het zweet ons tappelings over de rug loopt en onze handen helemaal kapot zijn van de hengels van de tassen die erin gesneden hebben. De Opel Crossland X is zo’n ideale gezinsauto waar je niet alleen met gemak drie kinderen, de hond en de helft van je huisraad in kwijt kan als je op vakantie gaat, maar waar je ook moeiteloos iedere zaterdag tien pallets pindakaas in kunt stouwen. De achterbank van de Opel Crossland kan je naar voren en naar achteren schuiven, dus je kinderen hoeven niet eens terug te lopen. En door de hoogte verstelbare Flexfloor kan je de bagageruimte makkelijk in twee compartimenten verdelen, dus de boodschappen kunnen nog netjes worden ingeladen ook. Over een paar jaar stuur ik mijn kroost gewoon naar de supermarkt (drie kinderen, drie fietsen tenslotte), maar tot die tijd maak ik het mezelf iedere zaterdag zo makkelijk mogelijk. Kofferbak open, halve supermarkt erin en gaan met die banaan. Of oh nee, met de pindakaas dus.
Dit bericht is het resultaat van een samenwerking met Opel, maar de inhoud is 100% van ons. Meer info over de Crossland X, check op Opel/crossland-x
Kijk hier voor onze advertentievoorwaarden.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
