17 Stééngoede redenen om NIET naar het strand te gaan (maar we gaan toch!)

Zonnen, zwemmen, lekker wijntjes drinken, luieren, boekjes lezen, zoenen en dutten – allemaal verleden tijd. Met kinderen naar het strand is keihard werken stelt Barbara vast!

Ik houd ontzettend van naar het strand gaan, ook de kinderen vinden het heerlijk. Maar elke keer weer valt het me op hoe hard werken het is!

Voor je je tas gepakt hebt is het alweer bijna tijd voor het middagdutje van je jongste en ook als je die tijd ook nog gebruikt om door te pakken zal je iets essentieels vergeten.

Op de heenweg vragen ze al na drie minuten: Zijn we er al?

De parasol zal zeker een paar keer omwaaien – vooral als je ‘m net met heel veel moeite in het zand hebt weten te wurmen.

LEES OOK: Aan die moeder die met 3 peuters naar het strand ging: je ben mijn heldin

Je krijgt de parasol sowieso niet goed in het zand. (“Je moet draaien schat! Nee, niet zo – in een grote cirkel.”)

De supersoaker is na een half uur stuk want die kunnen dus niet tegen zand.

Er zijn kwallen en als die er niet zijn zal je de hele tijd bang zijn dat ze er zijn en dat de kinderen gebeten worden.

Jij rent achter de ene aan, terwijl je man achter de andere aan rent, en dus ben je de hele tijd bang dat ze je iPhone en portemonnee die je in een strandtas hebt verstopt zullen jatten.

Ze willen niet ingesmeerd worden en dat snap je best want het is heel pijnlijk, zand vermengd met factor 50. (Die je dus voor één keer niet vergeten bent!)

Je eet steeds resten tosti’s en poffertjes die helemaal vol met zand zitten. (Waarom eet je die dan toch?)

Eén ijsje gaat niet genoeg zijn om ze de hele dag zoet mee te houden en je man is in een principiële bui dus dat wordt ruzie.

Je wilt het liefst je lichaam verstoppen onder een beeldige strandoutfit, maar die moet je steeds uitdoen omdat je achter de kinderen aan moet de zee in.

Je moet helpen bij het bouwen van een heel lelijk zandkasteel, of je bent de hele dag bezig het mooie zandkasteel van de buurman te beschermen tegen de sloopneigingen van je 3-jarige.

Je ziet alleen maar mensen om je heen die jonger zijne n mooier dan jij.

Je wijn zal lauw zijn tegen de tijd dat je eraan toe bent – en ook daar zal zand in zitten, als je kleuter niet het glas heeft omgegooid voordat jij erbij kon.

Je kinderen blijven mooi wit, maar jij eindigt weer met een knalrode kop en zo’n paars driehoekje op je borstkas en je bent alwéér niet bruin aan de achterkant.

Op de terugweg vallen ze in slaap en dat is klote want daarna willen zo voor tien uur niet slapen dus.

Volgend weekend ga je gewoon weer, en verheug je je net zo erg als vandaag!

Have fun!