Samen vrijen, samen verantwoordelijk – anticonceptiecampagne roept man op het matje
Rutgers, het kenniscentrum voor seksualiteit, en SOA AIDS Nederland starten vandaag, op Wereld Anticonceptie Dag, een anticonceptiecampagne, gericht op de man. Het is namelijk tijd dat die eens zijn verantwoordelijkheid neemt. Want tot nu toe draait eigenlijk altijd de vrouw ervoor op.
Als een stel geen kinderen (meer) wil is het vaak bijna vanzelfsprekend dat de vrouw ervoor zorgt dat dat ook niet gebeurd. Zij gaat aan de pil, laat een spiraal zetten, laat zich elk kwartaal injecteren met hormonen, of schuift maandelijks een kunststof ring bij zichzelf naar binnen. Allemaal om ervoor te zorgen dat er in haar oven geen broodje wordt afgebakken. In een duurzame relatie is het zelden zo dat de man aan de condooms gaat. Want: dat is gedoe en het voelt niet lekker. Gek eigenlijk, want iedere dag een pil slikken is ook irritant. En iets in je baarmoeder laten duwen is ook bepaald geen lekker gevoel. Om nog maar te zwijgen over de bijwerkingen die je van vrouwelijke anticonceptie kunt krijgen. Allemaal gedoe en niet lekker. Maar die ongemakken zijn blijkbaar minder erg dan het ongemak dat een man ervaart van het aantrekken van zo’n rubber jasje. Want de lusten van seks zijn voor de man, en de lasten ervan voor de vrouw. Vergeet de maandelijkse migraines, de stemmingswisselingen, de gewichtstoename, het risico op trombose en borstkanker en de spiralen die soms zomaar uit zwerven gaan in onze baarmoeders, zolang híj maar kan genieten van een optimaal orgasme maakt het allemaal niet uit. At your service, sir. U vraagt, wij draaien. Of gaan op ons rug liggen dus eigenlijk.
LEES OOK: Man, wees niet zo op je pik getrapt – en gun je vrouw haar succes.
Dat kan zo niet langer, vinden Rutgers en SOA AIDS Nederland en daarom start het kenniscentrum vandaag met een bewustwordingscampagne rondom anticonceptie, specifiek gericht op mannen. Het wordt tijd dat zij zich ook actief met anticonceptie bezig gaan houden. Want waar er twee vrijen, hebben er twee verantwoordelijkheid. Ik kan alleen maar zeggen: amen. Het zou eens tijd worden. Na ruim tien jaar de pil geslikt te hebben en als gevolg daarvan tien jaar lang rondgelopen te hebben met gierende koppijn, hormonale puistaanvallen, schimmelinfecties en plotselinge doorbraakbloedingen ben ik na de geboorte van mijn tweede kind in anticonceptie-staking gegaan. Mijn hele seksueel actieve leven lang gingen de mannen waarmee ik een relatie had er eigenlijk gewoon vanuit dat ik er wel voor zou zorgen dat mijn baarmoeder leeg bleef. Ik heb zelfs weleens gedate met een man die, toen hij erachter kwam dat ik even niet aan de pil was, hogelijk beledigd was omdat dat dus betekende dat hij condooms zou moeten gebruiken als-ie met me naar bed wilde. Je zult begrijpen dat deze vent nooit toegang heeft gekregen tot mijn bed en dat ik na het ontbinden van onze kortstondige affaire direct naar de SOA-kliniek ben gerend. Want ook al hadden we nooit seks gehad, het had mij niet verbaasd als bij dit heerschap de chlamydia gewoon direct uit zijn poriën sijpelde.
Het is verbazend hoeveel mannen anno nu er nog steeds blind vanuit gaan dat zij zich niet druk hoeven maken over anticonceptie. Afgezien van het feit dat vrouwelijke anticonceptie nou eenmaal niet beschermd tegen SOA’s en dat dus alleen al een reden is voor een man om een condoom te gebruiken, is het op z’n minst vreemd te noemen dat het feit dat hij met een ongewenst kind kan komen te zitten hem niet stimuleert om zijn best te doen dat te voorkomen. Maar dat zal waarschijnlijk dus ook precies het punt zijn: híj komt niet met dat ongewenste kind te zitten, zíj komt met dat ongewenste kind te zitten. Zij is degene die de gevolgen van zo’n ‘ongelukje’ moet dragen. Of het nou in de vorm van het dragen en verzorgen ervan is, of in de vorm van een verdrietige abortus: het is haar pakkie-an. En, even grof gezegd, hij spuit gewoon vrolijk verder.
Daarom worden de mannen nu op het matje geroepen: heren, draag altijd een condoom bij je en help je vrouw daarnaast met haar eigen anticonceptie. Bijvoorbeeld door te onthouden wanneer ze met een nieuwe pilstrip moet beginnen, of de afspraak voor het halen van de prikpil in je agenda te zetten. Draag zelf een pilstrip in je portemonnee, zodat je kunt inspringen als zij hem een keer vergeet. En deel de kosten voor haar anticonceptie. It takes two to tango tenslotte, zwanger word je meestal niet alleen. Bovendien kost zo’n ongewenste baby veel meer dan een stripje pillen. En zolang er nog geen mannenpil is, moet je je verantwoordelijkheid maar op een andere manier nemen. Helemaal als je weigert condooms te gebruiken. Want die mogen dan misschien niet lekker voelen, maar dat is niks vergeleken bij het gevoel dat je vrouw krijgt als ze niet ongesteld is geworden en dan dat tweede streepje op de test ziet verschijnen terwijl dat niet de bedoeling was. En dat gebeurt vaak: maar liefst één op de vijf vrouwen krijgt in haar leven te maken met een onbedoelde en/of ongewenste zwangerschap. Een zwangerschap die, hoe je het ook wendt of keert, toch een co-productie is geweest. En ik zal de eerste zijn die roept dat mannen nog veel moeten leren, maar ik ga er toch vanuit dat ze er inmiddels wel van op de hoogte zijn dat die onbevlekte ontvangenis van Maria een broodje-aap-verhaal is.
Dus, mannen: laat ons er niet alleen voor opdraaien. Een kind krijg je met z’n tweeën en géén kind dus ook. En vrouwen: misschien is het tijd om met z’n allen in staking te gaan totdat die mannen allemaal hun verantwoordelijkheid nemen. Wil hij de lusten? Dan neemt-ie dus ook maar de lasten. Ik denk zomaar dat hij heel snel overstag gaat als die lusten hem ontzegd worden. Ik geef het een week. Maximaal.
LEES OOK: Waarom bestaat ‘mom-shaming’, maar geen ‘dad-shaming’?
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
