Rot op met je worteltjespuree – mijn baby is pas 4 maanden

Zelf oefenhapjes bereiden? Daar heeft Annemieke dus echt geen zin in. Waarom zou je in hemelsnaam groente en fruit gaan pureren als je baby nog geen halfjaar oud is en je ook gewoon je tepel in d’r mond kan stoppen?

Schoonmoeder heeft ons bij de geboorte een babyvoeding-maak-machine cadeau gedaan. Zo’n hele ingewikkelde foodprocessor die kan stomen en blenden en verwarmen en steriliseren, met een waterreservoir, vlijmscherpe messen en een gebruiksaanwijzing ter grootte van een gemiddelde ochtendkrant. Helaas is het ding niet zo ingewikkeld dat ‘ie vanzelf eten maakt. Plus een tiental slabbetjes en maar liefst drie receptenboeken over koken voor kleine kinderen. Volgens mij weet schoonmoeder niet dat ik meestal een pizza in de oven schuif.

Vroeg vaste voeding

Al sinds Zoë drie maanden is, zeurt K.’s moeder me aan m’n hoofd dat haar kinderen al met 12 weken een zelfgemaakt papje kregen en daar zo lekker op sliepen. Leuk voor haar – mijn dochter krijgt alleen moedermelk. “Maar vroeg vaste voeding introduceren is juist heel slim,” brengt schoonmoeder hier tegenin. “Zo kan ze sneller met jullie mee-eten!” Tuurlijk joh, ik wist alleen niet dat dat het doel was. Win je een prijs als je kind voor haar eerste verjaardag al eet wat de pot schaft? Of moet ze zo snel beginnen omdat het met die kleine handjes veel makkelijker sardientjes fileren is? En zal ik onder het mom van ‘je kunt niet vroeg genoeg beginnen’ dan maar gelijk een glas wijn voor d’r inschenken?!

Nu geprakte avocado voeren, lust ze dadelijk risotto met shiitake en hertenbiefstuk

Ze geeft niet op. “Vroeg beginnen met oefenhapjes is handig hoor, zo leert ze alvast wennen aan verschillende smaken en wordt het later een betere eter.” Ja, ik denk ook echt dat een hapje geprakte avocado met banaan twee maanden eerder geven het verschil gaat maken tussen een peuter die alleen spaghetti zonder saus eet en eentje die een tweede keer opschept van de risotto met shiitake en hertenbiefstuk. Sterker nog: als ik nu wat pompoenpuree aanbied, is dat vast en zeker een garantie dat Zoë over een jaar of twee ‘yummie’ roept bij het zien van gegratineerde venkel-pompoenquiche met pastinaak. En over een jaar of 20 fijnproever is voor de Michelin Gids. Schoonmama snapt mijn sarcasme deze keer niet en zegt dat ze niet zeker weet of het zo werkt. Zucht.

4 maanden: tijd voor groente- en fruithapjes

Nu Zoë vier maanden is, begint de shit pas echt en stuurt ze ons tweewekelijks mailtjes met daarin links naar semi-wetenschappelijke onderzoeken die beweren dat kinderen van die leeftijd al lang toe zijn aan groente- en fruithapjes. Ik ben echter nog helemaal niet toe aan groente- en fruithapjes. En mijn dochter dus ook niet. Rot op met je worteltjespuree! Ben ik na 17 weken dealen met overproductie, melkblaren en borst-ontstekeningen eindelijk helemaal happy met mijn kleine meisje sabbelend aan m’n tepel, moet ik zeker iets anders gaan geven – vergeet het maar! Bovendien werkt borstvoeding perfect als troost of slaapmiddel. Als het aan mij ligt, krijgt mijn dochter tot haar vierde nog de tiet. (Voordat je Jeugdzorg belt, ja, tegen die tijd mag ze er een plak ontbijtkoek bij).

‘Kook maar voor de hond’

“Oh wat zielig voor K.,want die zou haar ook zo graag een keer voeden denk ik. Al is het maar een paar oefenhapjes. En nu kan hij haar niet eens de fles geven omdat jij niet wil kolven. En dat terwijl de machine ook flesjes kan steriliseren.” “Goh ja, zielig zeg. In plaats daarvan mag hij haar heel vaak troosten als ze huilt en dubbel zoveel luiers verschonen!” antwoord ik vals. Want waarom zou ik me een melkkoe moeten voelen zodat mijn vriend onze dochter een fles kan geven? Als ‘ie zo nodig iemand wil voeden, gaat ‘ie maar voor de hond koken. Of voor mij – tonijnsashimi met veel wasabi en tiramisu toe graag.

Gedoe & geknoei

Heel lief hoor, dat ze ons zo’n dure keukenmachine cadeau gedaan hebben, maar ik zie niet in wat er mis is met moedermelk. Hoeft niet eens gestoomd of verwarmd te worden. Want iedere dag de lokale markt aflopen om daar de meest biologisch verantwoorde soorten groenten en fruit te selecteren en die vervolgens thuis te wassen, snijden, pellen en in dat ding pleuren? Lijkt me best leuk. Nee, echt. Maar alleen als er 124 uur in een dag zouden zitten in plaats van 24 en ik me dood verveel. We hebben net alle muren wit geschilderd, waarom zou ik eerder dan strikt noodzakelijk is mijn baby de gelegenheid geven daar banaan en tomaat tegenaan te gooien?! Drie keer raden wie naderhand al die zooi kan schoonmaken. No thanks. Geknoeide melk stinkt wel, maar levert geen vlekken op.

Uit eten bij oma & opa

Na de twintigste mail over het belang van zo vroeg mogelijk met zelfgemaakte babyprakjes beginnen, bel ik schoonmama op en vertel haar luid en duidelijk dat totdat Zoë een halfjaar is, ze niets anders te eten krijgt dan moedermelk. Punt uit. Heel misschien mag K. haar vanaf zes maanden een keer een halve gestoomde wortel geven, om te proberen, maar ook dan nog zal haar dieet voornamelijk uit mijn borsten komen. Maar geen zorgen: wanneer ze een jaar oud is, mag mijn vriend haar iedere dag voeren. En zo veel zelfgemaakte bloemkool /peer/aardappel/meloen oefenhapjes bereiden als hij maar wil. Met z’n moeders keukenmachine uiteraard. En zodra ze een terrorpeuter is die alleen nog maar naar McDonalds wil, mag ze gezellig bij haar opa en oma eten.

Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K., baby Zoë en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.

Lees ook: Als je twijfelt over voeding uit potjes, maar het toch niet kan laten