Peuters en nee: zo overleef je de driftbui-fase
Ze zijn schattig, ze zijn grappig, maar peuters kunnen je ook tot wanhoop drijven. Vooral als ze ‘nee’ ontdekken – en dat woord te pas en te onpas gebruiken. Tel daarbij de legendarische driftbuien op, en je hebt een uitdagende fase. Geen paniek! Met deze tips houd je je hoofd koel én behoud je je geduld.
Waarom peuters nee zeggen
Peuters zijn kleine ontdekkingsreizigers die hun eigen wil ontdekken. Nee zeggen is een manier om grenzen te testen en hun onafhankelijkheid te tonen. Het is niet persoonlijk (ook al voelt het soms zo). Ze leren simpelweg hoe de wereld werkt – en wat er gebeurt als ze dwarsliggen.
Driftbuien voorkomen: kan dat?
Soms, maar niet altijd. Je kunt proberen driftbuien te beperken door:
- Duidelijke keuzes te geven: “Wil je de rode of de blauwe beker?”
- Structuur te bieden: Peuters gedijen bij voorspelbaarheid.
- Te anticiperen op triggers: Een hongerige of vermoeide peuter is een tijdbom.
Maar eerlijk is eerlijk: sommige driftbuien zijn gewoon onvermijdelijk.
Wat te doen tijdens een driftbui
- Blijf kalm: Makkelijker gezegd dan gedaan, maar je peuter spiegelt jouw emoties.
- Erken hun gevoel: Zeg iets als: “Ik zie dat je boos bent omdat je geen ijsje mag.”
- Houd grenzen duidelijk: Toegeven om de rust te bewaren voelt verleidelijk, maar leert je peuter alleen dat schreeuwen werkt.
- Wees geduldig: Laat de storm uitrazen. Soms is het beste wat je kunt doen, gewoon aanwezig zijn.
Het komt goed (echt waar)
Driftbuien en nee-fases zijn normaal en horen bij de ontwikkeling van je kind. Zie het als een teken dat ze groeien en hun eigen stem vinden. Met jouw liefde en begeleiding leren ze uiteindelijk hoe ze hun emoties kunnen beheersen. Tot die tijd: adem in, adem uit, en onthoud dat je niet de enige bent.
Lees ook: Hoe kinderen leren van onze fouten