Opvoeden: 7 gouden regels die je direct weer breekt

Voor je kinderen had, wist je precies hoe je ze zou opvoeden. En toen kwamen ze. Oeps. Hier zijn zeven opvoedregels die je met de beste intenties stelt… en binnen no-time weer vergeet.
Voordat je moeder werd, had je een glasheldere visie op opvoeden. Geen schermen, geen snoep, consequent zijn—dat soort dingen. En toen ontdekte je dat kinderen onvoorspelbare kleine wezens zijn met een meesterbrein voor het breken van al jouw goede bedoelingen.
1. “Mijn kind krijgt geen schermtijd”
Oh ja, dit is een klassieker. Tot je op een dag een peuter in de supermarkt hebt die zich als een razende octopus gedraagt en je toch maar die telefoon in z’n handen drukt. Want rust.
2. “Eén snoepje per dag, maximaal”
Hahaha. Heel schattig. Tot je kind een verjaardagsfeestje heeft gehad en thuiskomt met een goodiebag vol suiker. En ach, als jij je koffie met koek mag, waarom hij dan niet?
3. “Ik ga nooit tegen mijn kind schreeuwen”
Sure. Maar dan morst je kind voor de vierde keer die dag zijn volle beker melk over de bank en hoor je ineens een stem brullen. Oh wacht… dat was jij.
4. “Mijn huis blijft netjes, ook met kinderen”
Spoiler: nee. Je kunt opruimen tot je erbij neervalt, maar binnen vijf minuten ligt er weer een spoor van speelgoed, kleding en half opgegeten rijstwafels. Accepteer de chaos.
5. “Mijn kind gaat nooit met schoenen op de bank”
De eerste drie jaar let je er strak op. Maar op een dag ben je moe, je kind is blij en je denkt: ‘ach, laat maar’. En voor je het weet ligt er zand in je kussens.
6. “Ik ben altijd consequent”
In theorie een topidee. In de praktijk? Soms is het gewoon te veel moeite. “Nog één verhaaltje dan…” en hop, je kind weet precies hoe het jou kan manipuleren.
7. “Ik blijf altijd geduldig”
Natuurlijk ben jij een zen-boeddha van een moeder. Tot je peuter voor de tiende keer ‘maar waarom?’ vraagt terwijl je een slaperig peuterdrama probeert te sussen. Geduld is mooi, maar beperkt houdbaar.
Conclusie: Opvoeden is een kwestie van plannen, proberen en uiteindelijk gewoon maar een beetje roeien met de riemen die je hebt. Dus breek die regels maar lekker. Iedereen doet het.