7 Opvoedfouten die we allemaal maken (en waarom dat helemaal oké is)

Laten we beginnen met een geruststelling: er bestaat niet zoiets als de perfecte ouder. Iedereen maakt fouten. En weet je wat? Dat is juist goed. Want laten we eerlijk zijn, kinderen opvoeden is geen strak geplande dans, het is eerder een chaotisch vrije-stijl optreden waarin je soms struikelt over een Duplo-blok terwijl je probeert een gezonde maaltijd te serveren.

Hier zijn zeven veelvoorkomende opvoedfouten die we allemaal maken – en waarom ze helemaal oké zijn.

1. Je verliest je geduld

Je begint de dag als een zen-master, maar voor het einde van het ontbijt ben je veranderd in een vuurspuwende draak omdat iemand z’n cornflakes met een vork wil eten. Of erger: ze laten het op de grond vallen “omdat het per ongeluk was”.

Waarom het oké is:
Niemand is eindeloos geduldig. Door je fouten (en sorry’s) zien kinderen dat ook volwassenen emoties hebben, maar die weer onder controle kunnen krijgen. Zolang je achteraf uitlegt waarom je boos was en hoe je het beter had kunnen doen, leren ze iets waardevols over zelfbeheersing.

2. Je bent te vaak op je telefoon

Oh, die eeuwige strijd tussen “even een momentje voor mezelf” en het schuldgevoel dat je krijgt als je kinderen “Mama, kijk nou!” roepen terwijl jij door TikTok scrollt.

Waarom het oké is:
Je bent ook maar een mens, en even ontsnappen is prima. Sterker nog, je kinderen leren door jou hoe belangrijk het is om af en toe wat tijd voor jezelf te nemen. Probeer gewoon een balans te vinden. (En zet af en toe een schermvrije middag in, dat helpt iedereen.)

3. Je vergelijkt je kinderen met anderen

“Waarom luistert jouw kind wel en die van mij niet?” of “Moet mijn dochter niet ook al kunnen tellen tot 20?” Het gras lijkt altijd groener bij de andere ouders op het schoolplein.

Waarom het oké is:
Vergelijken is een natuurlijke reflex, maar het zegt helemaal niks over de unieke ontwikkeling van jouw kind. Het is goed om te onthouden dat elk kind z’n eigen tempo heeft – en dat vergelijken meer over jou zegt dan over hen.

4. Je geeft toe aan driftbuien

Je stond sterk bij de eerste nee. Maar bij de vijfde nee en dat geschreeuw in het gangpad van de supermarkt, koop je toch maar dat snoepje. Je moet tenslotte ook gewoon avondeten koken zonder een huilconcert op de achtergrond.

Waarom het oké is:
Soms is toegeven gewoon het beste voor je eigen mentale gezondheid. Het opvoeden van kinderen draait niet om altijd consequent zijn, maar om het vinden van een balans. Het is oké om af en toe de strijd te laten gaan als je weet dat het je helpt om op de lange termijn kalm te blijven.

5. Je zegt dingen waar je later spijt van hebt

Misschien floepte je eruit: “Waarom kun je niet gewoon luisteren?!” of “Je maakt me helemaal gek!” Zodra de woorden je mond uit zijn, voel je je schuldig en wil je ze terugnemen.

Waarom het oké is:
Het laat zien dat ouders ook fouten maken, en belangrijker: hoe je verantwoordelijkheid neemt voor je woorden. Een simpele “Sorry, mama had dat niet moeten zeggen” is een krachtig voorbeeld van hoe je dingen goed kunt maken.

6. Je vergeet “genieten”

Het moederschap is niet altijd een Pinterest-perfect plaatje. Soms ben je zo druk met opvoeden, plannen en zorgen dat je vergeet om te genieten van de kleine momenten.

Waarom het oké is:
Dat je af en toe vergeet om stil te staan bij de mooie dingen, maakt je niet minder een goede ouder. Het betekent gewoon dat je, net als iedereen, bezig bent met overleven. Maak een gewoonte van kleine reflectiemomenten – bijvoorbeeld voor het slapengaan – om te denken aan wat er wél goed ging.

7. Je weet soms niet wat je doet

Eerlijk: hoeveel ouders hebben weleens gedacht: Wat ben ik in vredesnaam aan het doen? Opvoeden voelt soms als een trial-and-error experiment zonder handleiding.

Waarom het oké is:
Niemand weet 100% zeker hoe je een kind “perfect” opvoedt. Door te improviseren leer je wat werkt voor jouw gezin. Het is die onvoorspelbaarheid die opvoeden écht menselijk maakt. Je doet je best, en dat is genoeg.

Wat we hieruit leren

Opvoeden is geen exacte wetenschap. Het is rommelig, chaotisch, en soms ronduit frustrerend. Maar weet je wat? Door je fouten leer je net zo goed als je kinderen. Ze laten je zien dat perfectie niet nodig is om een goede ouder te zijn.

Dus de volgende keer dat je per ongeluk iets stoms zegt, een driftbui opgeeft, of iets anders doet waar je je later schuldig over voelt, onthoud dan dit: je bent niet alleen. We maken allemaal fouten. En dat is helemaal oké.

Want echte superhelden dragen geen capes, maar wel wallen.