6 dingen over opvoeden die niemand je vertelt (maar je echt moet weten)
vrolijke moeder en dochter die aan het dansen zijn
Opvoeden is als het bouwen van een IKEA-kast zonder handleiding: frustrerend, vol verrassingen en je eindigt altijd met een paar losse schroeven. Hier zijn zes dingen die je liever eerder had geweten, zodat je iets minder vaak “waarom doet niemand dit met me?” hoeft te denken.
Iedereen heeft een mening over opvoeden. Van de buurvrouw tot de caissière, iedereen denkt te weten hoe jij je kroost moet grootbrengen. Maar wat zijn nou echt de ongeschreven regels? Hier komen ze!
1. Consistentie is een mythe
“Je moet consequent zijn,” zeggen ze. Maar wat ze niet vertellen, is dat je kind dit zal zien als een uitdaging. Je zegt nee tegen snoep? Prima, dan vraagt hij het 24 keer totdat je ‘ja’ zegt, gewoon voor de sport.
2. Jij wordt de vraagbaak van alles
Waarom is de lucht blauw? Hoeveel tanden heeft een haai? Waarom mag ik geen koekje als ontbijt? Google wordt je beste vriend, want het antwoord “Omdat ik het zeg” houdt maar zo lang stand.
3. Slapen? Vergeet het maar
Slapen is voor de zwakkeren. Tenminste, dat vindt je kind. Of hij nu baby, peuter of puber is: slapen is altijd drama. Jij wordt een wandelende zombie en koffie wordt je nieuwe levensdoel.
4. Je ontwikkelt magische reflexen
Nooit gedacht dat je ninja-vaardigheden had? Wacht maar tot je een kop hete thee moet redden terwijl je peuter die dreigt om te gooien, met één hand een bord vasthoudt en ondertussen de baby balanceert.
5. Grenzen stellen voelt als een marteling
Het klinkt zo simpel in de opvoedboeken: grenzen stellen. Maar in de praktijk betekent het een eindeloze strijd om je kind uit de supermarkt te krijgen zonder dat het lijkt alsof je een kidnapping uitvoert.
6. Je bent nooit meer alleen
Toiletbezoek? Publiek. Proberen te werken? Kind op schoot. Netflix kijken? Je bent gedegradeerd tot achtergrondmuziek voor Paw Patrol. Privacy is een luxe die je pas weer hebt als je kinderen het huis uit zijn.
Lees ook: Mijn puber schaamt zich voor mij: hoe ga je om met de afwijzing?
