Brief aan mijn borsten: een porno-actrice was er niets bij. Maar toen….

Het moet gezegd: Femke had nooit echt enorme borsten. Nee, het waren bescheiden borstjes. Maar wel mooie borstjes. Pront, blank, glad. Cupje B, altijd omhuld in mooie kanten setjes. Tijdens haar zwangerschap bliezen ze op tot een prachtige cup C/D, maar daarna… Daarna was alles anders. En daarom schrijft Femke vandaag een brief aan haar borsten. Om even uit te leggen wat er toch allemaal is gebeurd, de afgelopen jaren…

Lieve, lieve borsten,

Er was een periode, nog niet eens zo lang geleden, dat ik supertrots op jullie was. Het is dat ik geen topless-zonner ben, maar was ik dat wel geweest dan had ik fier met jullie rond geparadeerd over ieder strand. Binnen- en buitenland. Na een puberteit waarin jullie nog een beetje opgang moesten komen, werden jullie rond mijn vijfentwintigste met recht mooi en een volle B-cup, dus ik was echt tevreden met jullie. Als ik jullie wilde laten schitteren, gooide ik er een bh’tje met vulling tegenaan en als ik wist dat er een wilde nacht aankwam hulde ik jullie in een zwart kanten setje. Überhaupt hadden jullie niks te klagen qua setjes, want destijds matchten bh en string/slip nog zeven dagen per week.

Lees ook: 21 Redenen waarom jonge moeders niet aan sporten toekomen.

De grootste glorietijd beleefden jullie vlak voordat het bergafwaarts met jullie ging. Waarschijnlijk hadden jullie geen idee dat jullie zo groot en prachtig werden om vervolgens klein en leeggezogen te eindigen. Jullie gloreerden. Ik heb met jullie staan dansen in de paskamer van de Hunkemöller toen ik eindelijk ook eens een cup D om jullie heen mocht snoeren. Een porno-actrice was er niks bij. Mijn man kon zijn lol niet op. Alleen, echt gewenst waren aanrakingen toen al niet meer, want jullie werden toen al erg (een beetje te) gevoelig met al die opzwellende melkklieren. Na zes maanden zwangerschap stonden jullie zo strak dat er al straaltjes melk uit jullie kwam lopen. Nog geen baby om te drinken te geven, maar voeding te over. Of was het iets anders: waren het jullie tranen? Omdat jullie wisten dat het snel voorbij zou zijn met jullie pronte, hotte, strakke uiterlijk?

Max werd geboren en gewillig gaven jullie je over aan de taak waarvoor jullie in eerste instantie natuurlijk gemaakt zijn. Voeden, voeden, voeden. Jullie deden je werk goed en snel, maar ik zag de eerste barsten op jullie huid al ontstaan. Striae. Niet zo mooi. Omdat de baby last van reflux had, moest borstvoeding en kolven vervolgens ook nog een afgewisseld worden, wat betekende dat jullie zo ongeveer round the clock in bedrijf waren. Nee, geef maar toe, dat vonden jullie niet leuk. De tepels gingen vervellen en soms zelf bloeden. Mensen, het was allemaal een pijnlijke ellende en daarvoor wil ik dan nu ook wel oprecht sorry zeggen. Ik had ervoor kunnen kiezen jullie iets minder hard onder handen te nemen. Ik had eerder kunnen overstappen op flesvoeding, maar ik koos ervoor om de moeilijke weg te begaan.

Hoewel ik in de maanden die ik borstvoeding gaf, nog vaak hoopvol naar jullie pronte voorkomen keek, was er plotseling een dag dat het me opviel dat jullie niet zo strak, niet zo glad en blank, met vooruitwijzende tepels de wereld in keken. Ik legde mijn hand onder jullie, liet die hand vallen en dan zakten jullie moedeloos weer naar beneden. Twee treurige zakjes. Met jullie veranderde uiterlijk veranderde ook mijn gevoel jegens jullie. Het spijt me dat te zeggen. Ik ben jullie een beetje gaan verwaarlozen. Spendeerde minder geld aan passende setjes, spendeer eigenlijk nog amper geld aan passende setjes. Het lag ook niet alleen aan jullie, maar ook aan de drukte van die baby en het feit dat mij seksleven op een ietwat lager plan kwam te staan. Ik besteedde minder aandacht aan jullie, omdat jullie uiterlijk er niet meer zoveel toe deed…jullie functie des te meer, natuurlijk.

Maar goed, we zijn nu een aantal jaren verder en ik moet tot mijn grote schaamte bekennen dat ik soms nog steeds in mijn borstvoedingsbh loop (als de rest versleten of in de was is) en bij die borstvoedingsbh’s heb ik niet echt matchende slipjes. Er mag wel weer iets gebeuren. Dus daarom, lieve borsten, heb ik besloten dat ik jullie binnenkort wel weer eens mag trakteren. Ik neem jullie mee naar de duurste lingeriewinkel van Amsterdam en daar gaan we bekijken wat jullie het allermooist staat. En weet je wat, dan kopen we dat gewoon! Dat hebben jullie wel verdiend.

liefs,

Femke.

Lees ook: 10 Waarheden over je ontzwangerde lijf.