Wat je niet moet zeggen tegen een alleenstaande moeder
Deze week in de lezersrubriek: Sascha Kerschot
Manlief (achteraf niet zo lief eigenlijk) is er anderhalf jaar geleden vandoor gegaan met zijn vijftien jaar jongere scharrel van toen negentien. Hij liet achter: een dotje van een peuter van 22 maanden, een zoet baby’tje van 5 maanden, een gouden hond en mij, zijn vrouw sinds drie jaar die hem al acht jaar trouw was. Met hond en twee kinderen ben ik verhuisd en sindsdien voed ik de kindjes met veel liefde en eindeloos geduld alleen op. (Oke, geen eindeloos geduld, maar ik doe mijn best…).
Als je zoals Sascha alles altijd alleen moet doen, heb je maar weinig begrip voor volgende uitspraken van moeders die getrouwd zijn met lieve, toegewijde vaders…
“Man moest overwerken dus kon ik weer de kinderen op bed leggen, terwijl het gisteren ook al mijn beurt was.”
Als alleenstaande mama moet jij ALTIJD de kinderen op bed leggen. Oh en in bad stoppen en aankleden en eten geven en …
“Ik heb echt behoefte aan die avond per week voor mezelf!”
Als alleenstaande moeder heb jij misschien wel veel meer nood aan een avond voor jezelf, maar om nou telkens oppas te moeten regelen…
“Dat snap je toch niet, moeders die hun jengelende kinderen meenemen naar de supermarkt?”
Euh, jawel… Ik ben ook zo een moeder. We moeten tenslotte ook eten en ik laat mijn driejarige niet babysitten op haar kleine zusje.
“Ik ben altijd zo blij dat mijn man om 5 uur thuiskomt, kan ik tenminste koken zonder gejengel aan mijn hoofd.”
In potten roeren met een peuter op je heup, een kleuter aan je been en brandwondenzalf binnen handbereik is hier dagelijkse kost.
“Ik ben altijd zo blij als de kinderen op bed liggen… Rust!”
Welke rust? Als de kinderen slapen moet je de tafel nog afruimen, keuken schoonmaken, badkamer opdweilen, woonkamer opruimen, douchen en als je daarmee klaar bent, val je om 20.30 uur uitgeput in slaap op de bank. Als de kindjes tussendoor niet tien keer wakker worden en uit bed komen tenminste.
“Wij bespreken net dat we volgende week gezellig, spontaan een weekendje weggaan. Zonder man en kinderen. Ga je mee?”
Volgende week al? Dat krijg ik nooit geregeld!
Elke donderdag laten we andere ouders-met-een-leven aan het woord in onze lezersrubriek. Heb jij ook een leuk stukje/lijstje/column/tekening/infographic over die helse vakanties met chagrijnige pubers, mislukte babyshowers, dictatoriale kleuters en/of hysterische schoonmoeders? Mail ons op schrijven@me-to-we.nl !
Beeld: ThinkStock
