Wat niemand je vertelt over het zindelijk maken van je kind
Het was niet zo dat Femke dacht dat ze het met twee vingers in haar neus zou doen: haar zoon Max zindelijk krijgen. Maar haar vriendinnen met oudere kinderen hadden haar wel eens mogen vertellen hoe lastig het was, want HALLOoooo….echt geen eitje, hoor, die luier uitbannen.
Lees ook: 17 dingen waar je heel erg onzeker van wordt als moeder
Toen Max richting de twee jaar liep, had ik het er wel eens met mensen over. “Wanneer zal ik beginnen met zindelijkheidstraining?” De meesten zeiden dan: “Och joh, ik zou er nog even mee wachten. Jongens zijn daar sowieso later mee.” Ik nam hun raad ter harte en met tweeënhalf deed ik voor het eerst de luier af. Geen succes. Max snapte er werkelijk helemaal niks van en dagenlang plaste hij de boel onder. Het potje interesseerde hem geen moer en ik zag dat ook niet snel veranderen, dus ik haalde de luiers maar weer uit de kast. Hij werd drie en toen zag ik de kleuterschool ineens rap dichterbij komen. Nu moest het wel echt gebeuren. Moeder, vriendinnen en collega’s zeiden: “Ah joh, als ze eraan toe zijn gaat het vanzelf”‘ of “Ik heb het bij mijn zoon in de zomer gedaan. Binnen een week was hij overdag droog en binnen een maand ook ’s nachts” of “Bij ons ging het helemaal vanzelf. Op een dag wilde hij gewoon zijn luier niet meer aan.” Inmiddels heb ik zin om terug te gaan naar al deze types om te zeggen: JA JA! (met sarcasme) en DANK JE! (Not) Want mijn zoon, bijna drieënhalf, is al tijden halfzindelijk en maakt niet echt aanstalten om er fullmonty voor te gaan. Zindelijkheid is niet zomaar iets, ben ik achter gekomen. Er komen een heleboel onverwachte dingen op je pad en daarom voel ik me geroepen om die dingen dan nu maar te openbaren.
- Als je kind voor het eerst op het potje heeft geplast, kun je heel hard staan juichen, maar dat zegt nog helemaal niks
Ik dacht dat namelijk. “Joehoe!!!! Plas in potje. Bijna zindelijk” Niets was minder waar. Max vond het leuk om een keertje te doen, maar daarna was het eigenlijk teveel moeite. Liever gewoon piesen in luier. - Er is een verschil tussen dat jij je kind zindelijk houdt (doordat je het op gezette tijden laat plassen) en dat hij ook echt zindelijk is (en het zelf aangeeft)
Ik ben nog steeds bezig met: “Max, moet je plassen?” “Neeeheeee” “Maar schat, je zit nu op het bed en als je gaat plassen moet mamma alles weer verschonen, he! Zeg je het wel?” “Jahaaaaa” - Je kind kan een hele dag netjes op eigen initiatief op het potje zijn gegaan en vervolgens de bank onderplassen op het moment dat hij tien minuten Sesamstraat kijkt
Heeft iets met concentratie te maken, schijnbaar - Poepen is een heel ander verhaal dan plassen
Mijn zoon poepte altijd heel regelmatig om 11 uur ’s ochtends , sinds we hem zindelijk proberen te krijgen, is daar nogal de klad in gekomen. In eerste instantie poepte hij in zijn broek, daarna vroeg hij steeds om een luier als hij moest poepen en nu doet hij het standaard ’s nachts in zijn luier. Poepen op de wc is eng, zegt hij. - Als je zoon op de opvang in zijn broek poept kan het voorkomen dat je zijn broek met drol en al meekrijgt
Maar dit kan ook een ‘ongelukje’ van mijn eigen crèche geweest zijn, ik wil hier niemand bang maken. - Na een periode van ‘Joehoe, we zijn bijna echt zindelijk (overdag)” kan er ineens een periode komen waarin het lijkt alsof je kind alles wat betreft droog blijven vergeten is
Mijn zoon plaste vorige week plotseling weer zes broeken op een dag nat. Geen idee wat dat was. Stress? - Zindelijkheid overdag en zindelijkheid ’s nachts ligt mijlenver uit elkaar
Wij zijn aan de nacht nog niet eens begonnen. Eerst maar eens overdag fatsoenlijk droog blijven - Van de een op de andere dag kan het potje voor ‘baby’s’ zijn en moet er staand aan de pot geplast worden
Maar met een piemeltje waarmee nog niet zo goed gericht kan worden is het aan te raden om hier altijd bij te blijven - Het allermooiste moment is als je hoort dat je kind zelf naar de wc loopt, broek naar beneden doet, plast, potje in de wc omkiepert en doortrekt
- In tijden van zindelijkheidstraining is je wc vaak een grote plas-bende en sta je elke dag te dweilen.
En nee, dat is dus niet een weekje, maar kan maanden duren.
Lees ook: Dweilen, dweilen en nog meer dweilen: als je peuter semi-zindelijk is
