Moet jij ook altijd zo vechten voor je vrije tijd? HELP!

Renske moet altijd zo moet vechten voor haar vrije tijd, en daar wordt ze af en toe gillend gek en Spaans benauwd van. Herkenbaar? Iemand tips?

Rambambam daar zijn we weer, dit keer met best een onderwerp waar we allemaal vooral de humor van moet blijven inzien anders gaat het fout. HAHAHA HAHAHAHA – ik begin alvast met lachen HAHAHAHA misschien werkt het aanstekelijk HAHAHA en jullie horen toch niet dat ik een maniakale nep-lach heb.

Lees ook: Wat je als moeder allemaal kunt doen als je een uur voor jezelf hebt.

Gisteravond lag ik tot 01:30u wakker, helemaal hyper de pieper. Niet erg, vond ik. Ik had immers tot 22:30u gesport, en van sporten krijg je nou eenmaal een enorme adrenaline kick. Dus knappe kop die daarna meteen kan slapen. Maar na een tijdje werd ik opeens kwaad. Kwaad op het feit dat ik niet eens de ruimte heb om op een normaal tijdstip te sporten. Kwaad omdat ik in het holst van de nacht naar de sportschool moet, omdat ik dan pas ‘vrij’ ben. Oké, holst van de nacht, holst van de nacht. Het bijna-holst van de nacht dan. Jij je zin.

Maar even terug naar de toestand in bed. Sjonge jonge wat lag ik toch een potje kwaad te zijn. Opeens was ik het zat. Gewoon, omdat ik overdag zo volgeramd zit met verplichtingen. En omdat ik mijn vrije tijd sowieso altijd maar moet plannen. Omdat ik in principe altijd aan het zorgen of aan het werken ben. Kwaad omdat ik nooit iets spontaans kan doen in mijn eentje of met de wederhelft. Omdat ik geen ruimte om te laveren heb. Ohh, zo’n leeg, niet-ingevuld moment in de agenda. Wat is dat lang geleden! Zo’n dag waarop je denkt: kom, wat zullen we eens gaan doen? Zo’n dag waarop je denkt: laat ik eens naar de Bijenkorf gaan, je spullen pakt en gáát. En dat je daar een vriendin tegenkomt, besluit even wat te gaan drinken en vijf uur later in een karaoke-bar de Dolly Parton staat uit te hangen. In mijn bestaan is (spontane) vrije tijd een soort luxegoed geworden, iets waarover ik altijd afspraken moet maken met de wederhelft, de oppas of opa en oma. Ik moet mijn vrije tijd altijd régelen. Die komt niet meer spontaan opzetten. Alle tijd is ingeboekt, met de kinderen, het huishouden of werk. Ik zit potdorie vast in mijn eigen bestaan. Ja, die is diep he! Erg mijn best op gedaan. Maar je mag ‘m ook even naast je neerleggen.

Vroeger, oh vroeger. Those were the days! Vroeger – ja ik ga nog even door – had ik op woensdag vrij. Ja, laat dat maar even goed tot je doordringen. Ik werkte vier dagen en OP WOENSDAG WAS IK VRIJ. Wat de fuck deed ik met al die uren?? Ik had bovendien geen enkele notie van de luxe van zo’n dag. Wanneer mijn toenmalige collega met kinderen op dinsdagmiddag met rollende ogen vroeg ‘wat ik dan in godsnaam allemaal ging doen op mijn vrije woensdag’ begreep ik daar niks van. Ik had het heus rammend druk met mijn wasgoed en sportafspraak. En ik moest ook nog een pakketje terugsturen en mijn weekendje weg regelen. Vet moeilijk een goed vliegticket zoeken!

Kijk. Natuurlijk mag je nu denken dat ik dit toch allemaal had kunnen weten van te voren en dat het allemaal zo erg niet is en dat ik mijn mond moet gaan spoelen en dat ik dit slechte schrijfseltje maar snel moet deleten. Er zijn immers twee bloedjes van kinderen in mijn goddelijke ‘bezit’, ik heb een prachtige woning, een leuke man, mooi werk, dus wat klaag ik nou? Maar daar ben ik HEEEEEEL even blind voor als je het niet erg vindt. Ik houd zielsveel van mijn kinderen, ben blij dat ik moeder ben, maar had gewoon nooit verwacht dat het gebrek aan (spontane) vrije tijd me zo kon aanvliegen en moest even mijn ei kwijt.

Dan zeg ik nu tabee. Ik ga hard broeden op oplossingen, waarover ik jullie op de hoogte zal houden. En als jullie tips hebben hoe je meer ruimte kunt creëren, hoe je een iets spontaner bestaan kunt leiden, op een relaxte manier iets meer tijd voor jezelf kunt hebben: let me know.

Groeten van jullie geliefde schrijfster. Je weet wel, de schrijfster die jullie nooit meer kwijt willen, de schrijfster die jullie op handen dragen, de schrijfster waar jullie louter positief over zullen denken en spreken, de schrijfster met de belachelijk dure smaak en de rare namen-stukjes, de allerleukste schrijfster van gans het land, je weet toch, die schrijfster!

Lees ook: 15 Onzinnige dingen die je deed voordat je kinderen had.