Deze moedertypes zou ik ook zo graag willen zijn!
Esmay doet haar best als moeder. Maar soms ziet ze andere moeders en denkt ze: was ik maar een beetje meer zoals zij.
* De stylish moeder.
Hup, elke dag opstaan om 6 uur. Kindjes met een glimlach aankleden. Leuk ook, he? Invlechtje in het haar van dochter. Gel in het haar van zoon. Die van mij draagt bijna altijd een grijze joggingbroek. Ik heb vijf dezelfde. Ik heb de juffen op zijn kinderdagverblijf wel verteld dat hij af en toe een schone aankrijgt, maar dat die er dus hetzelfde uitziet. Anders bellen ze misschien jeugdzorg. Moeten we niet hebben. En zijn haar, dat kam ik eigenlijk… ahum, nooit. Ik ben fan van de just out of bed-look, zeg maar. Niet omdat die nou zo hip is. Omdat ik er gewoon geen puf voor heb om daar ook nog werk van te maken.
Lees ook: De tijgermoeder: In Nederland laten we onze kinderen maar wat aanmodderen.
* De luisterende moeder.
Ze luistert. Altijd. Naar ellenlange verhalen over kindjes uit de klas, waar geen einde aan lijkt te komen. Mijn oudste kan in het honderduit vertellen over dino’s. Stegosaurussen, T-rexen en triceratopsen (al heten die uit zijn mond twicelatopsen). Best schattig, die fascinatie. Maar die verhalen zijn zó saai en ze hebben nooit een clou. Vaak genoeg kan hij niet op een woord komen en blijft hij nadenken. Ehm, ehm, ehm. Hoe heette dat ook alweer? Ik mag niet helpen, want dan begint hij het verhaal helemaal opnieuw. Mijn god, waar haal ik het geduld vandaan?
*Voorbereide moeder
Deze moeder is op alles voorbereid. Echt alles. Een hongersnood, een regenachtig weekend, een invasie van tien vriendjes van de kinderen. Ze tovert altijd wat lekkers en gezonds op tafel, weet altijd weer een spelletje te verzinnen dat iedereen kan bekoren en lacht er ook nog bij. Want zij weet: ik ben overal op voorbereid. Heerlijk lijkt me dat. Ik heb het eens geprobeerd, om zo te zijn. Legde ik een voorraadkast aan. Toen hebben we ‘m leeggegeten en dat was het. Dus.
*Opgeruimde moeder
Bij ons thuis is het altijd hink-stap-sprongen over het speelgoed en de vieze luiers. Schoenen dragen is aangeraden, anders trap je vanzelf wel op een stukje lego of playmobil. Of, nog erger, op die vieze luier. Ik word superonrustig van die rotzooi, maar het lukt me niet het netjes te houden. Ik ken moeders die hebben van die Ikea-bakken waarin ze het speelgoed opbergen. Eén la voor de Clicks, één voor klei, één voor duplo. Bril-jant. En er zit ook echt in wat er op de sticker staat. Daar heb ik nou respect voor.
*De knutselmoeder.
Mijn buurvrouw knutselt. Heel goed ook. Ze maakte eens van plastic bekertjes een real size sneeuwpop voor mijn zoontje. Hij was door het dolle heen. Ik kan dat niet. Soms probeer ik het, met zo’n tutorial van Youtube erbij. Mijn dino’s van wc-rollen blijven nooit staan en die Donald Duck van klei van laatst, leek meer op een hoopje restafval. Dus stuur ik ‘m gewoon af en toe naar de buurvrouw. Hup, lekker knutselen. Kom maar laten zien als het af is.
Wat voor moeder ik dan ben, vroeg mijn man laatst. Een ik-doe-maar-wat-moeder, denk ik. Jammer dat er nooit eens iemand is die daar jaloers op is!
