Weg met die perfecte moeders. Vanaf nu zijn we Bad Moms (nou ja, af en toe)

Ouderwets in de lampen hangen. Geen verantwoordelijkheid, voor wat dan ook. Doen wat je wilt, al is het de hele dag in bed liggen. Daar dromen we stiekem allemaal weleens van. Toch?

Lees ook: Brief aan de werkende moeder: “Je doet het goed, echt waar!”

Laat ik beginnen met zeggen dat ik Enorm Veel van mijn kinderen hou. Gi-ga veel. Net als jullie. Dat ik het moederschap geweldig vind, maar soms ook heftig, moeilijk en vermoeiend. Vooral vanwege die hele bak verantwoordelijkheid die je er gratis bij krijgt. Al die ballen in de lucht. Ik moet toegeven, ik vind het best een karwei, die ballen in de lucht houden. En ik ben niet de enige, want het inspireerde de makers van de comedy ‘The Hangover’ tot het maken van de film ‘Bad Moms’, die nu in de bioscopen draait. Een film waarin keurige moeders klaar zijn met dat keurig zijn, en eens even flink de bloemetjes buiten zetten. En eerlijk is eerlijk: het lijkt mij ook weleens lekker voor één keer die ballen te laten stuiteren. Kijken wat er dan gebeurt. Alleen al de trailer inspireerde mij tot dagdromen over mijn Onverantwoordelijke Dag.

Dit is wat ik dan zou doen als ik een dagje los kon gaan:

Eindeloos in bed dweilen. Tot een uurtje of twaalf (vind ik nu zonde van mijn tijd). Een ochtendsetje draaien met mijn man (is ook alweer maanden geleden), daarna nog even tukken. Dan: heel veel American pancakes eten, druipend van de siroop, blauwe bessen, en kaneel (ja daar wordt je vet van, maar mán zo lekker). Geleverd door Thuisbezorgd.nl, want zelf in de keuken staan lijkt me niet de bedoeling. Daarna eindeloos in bad keihard zingen (mag ik nooit van mijn kinderen), met heel veel dure badderspulletjes die ik nooit meer in huis heb, omdat de kinderen die in een onbewaakt ogenblik leegknijpen (ja heel oppervlakkig, maar ik hou ervan). Dan zou ik iets heel moois aantrekken en als ik de deur uitga de blauwe enveloppen die ik op de mat vind in de fik steken. Terwijl ik drie sigaretten tegelijk rook en koffie met 43-likeur drink. Ja, ‘sochtends, ja.

Dan zou ik ein-de-loos gaan shoppen, beneveld door een glaasje champagne (of drie). Mijn creditcard laten roken en kleren kopen waar ik als moeder to-taal niets aan heb (en schijt hebben aan de gevolgen voor mijn banksaldo). Zoals boho bontvestjes, suède jassen en schoenen, en een hippie-ish zijden jurk met kralen die je niet mag wassen, maar die je wel ge-wel-dig staat (in mijn droom loop ik de hele dag ook probleemloos op knallers van hakken, en dan doen ze geen pijn). Dan een kappertje, nog een glaasje champagne erbij, manicure, pedicure, en heel veel roddelen met de dames die me mooi zouden maken.

Ik zou een klassenmoeder tegenkomen op straat, en haar een dikke vette ‘Nee!’ verkopen op haar vraag of ik wil helpen met het klassenuitje (nu zou ik zoiets nooit doen). Dan zou ik gaan lunchen. Uitgebreid. Met vriendinnen. En champagne. Dan achterop de motor bij mijn man (durf ik niet meer), want in mijn gedroomde versie zit ik er dan bij als Alicia Silverstone in die ene Aerosmith-video, heel sexy en stoer. We rijden we 140 over de snelweg. Waaghalzen die we zijn. Misschien een setje draaien in de duinen (omdat dat zwoel klinkt? en zo niet postkindertijdperk?) Kan mij ’t schelen.

Een uurtje kitesurfen, in de Point Break-vibe. Uitblussen in een strandtent met nog meer champagne (ik denk dat ik nu heel dronken ben), oesters en sushi eten en de zon in de zee zien zakken met een chocoladetaart (waar nie-mand dan een hapje van zou willen). Dan wordt die strandtent een hippe club, dus ga ik helemaal uit mijn stekker en mijn man ook. Test ik of ik nog een beetje in de markt lig, door op een verhoging te dansen (denk wel dat ik er meteen vanaf flikker). Slappe dronkenmanspraat aanknopen met Jan en alleman. Dan vatten mijn man en ik het briljante plan op om er een pilletje in te tikken. We vragen rond, kopen we twee pilletjes die aspirine blijken te zijn. Want die drugsdealer had ook wel door dat we ouwe moekes waren en dus nam-ie het zekere voor het onzekere door ons vooral geen MDMA te verkopen. Ons maakt het niet uit, wij rijden blij en beneveld naar huis. Jongens, wat klinkt dat goed.

Nou ja. Zoiets. Wat zouden jullie doen als je even een dagje los kon? Laat het ons weten op onze Facebook-pagina!

Inspiratie nodig? Bekijk de trailer hier!!! En hier bestel je kaartjes.

Lees ook: Waarom ik nooit een perfecte moeder zal zijn