Wat kinderloze collega’s moeten weten over de jonge werkende moeder
Er zijn nogal wat vooroordelen over werkende moeders. Vooral als ze in een omgeving werken waar iedereen jong en kinderloos is. Daarom hier een paar weetjes, die je linea recta aan je hippe collegae kunt sturen. Zodat ze weten dat je nog gewoon meedoet. Ha!
Daar ben je dan. Terug van je zwangerschapsverlof. Het is even wennen om onder die oude vertrouwde tl-buizen en dat systeemplafond te zitten, maar je knippert een paar keer met je ogen, start je computer op en werkt je overvolle mailbox in sneltreinvaart door. De eerste weken als werkende moeder merk je dat er enerzijds helemaal niks veranderd is, maar anderzijds een paar subtiele en minder subtiele dingen juist WEL. Je staat anders in je baan. Dat is ook niet zo gek, want je hebt nu ook de verantwoordelijkheid voor een kind. Je brood verdienen is zo mogelijk nog belangrijker geworden dan voorheen. Maar je hebt ook minder tijd. En je hoort ineens niet meer bij de jongste garde op de werkvloer. Waarschijnlijk snappen zij ook niet helemaal hoe jij nu in elkaar steekt. Laat ze onderstaande lezen en ze zijn weer helemaal bij.
Lees ook: Thuiswerken met kinderen. Hemels of hels?
* “Inderdaad, ik had vanochtend, toen ik binnenkwam, geen make up op (geen tijd voor).”
* “Die witte vlek op mijn schouder is een melkvlek (ik had me al een keer verkleed, maar het houdt een keer op).”
* “Ik neemt geen rookpauze, maar een kolfpauze (en inderdaad, dat ding zit in mijn tas).”
* “Dat ik nu moeder ben, betekent niet dat je alleen nog maar met mij over kinderen kunt praten (ik heb echt nog een paar andere interesses: Sabia’s vermeende zwangerschap bijvoorbeeld).”
* “Ik ren om half zes de deur uit om mijn kind van de crèche te halen (maar dat betekent niet dat ik minder doe).”
*”Borrelen na het werk zit er even niet meer in (en dat vind ik zelf ook best kut!).”
*”Roddelen bij de koffiemachine vind ik nog steeds leuk (want ik weet even totaal niet meer wat hier gaande is!)”
*”Maar niet te lang, omdat ik heel secuur met mijn tijd moet omgaan.”
*”Ik werk twee keer zo hard als voorheen (omdat ik bang ben dat jullie anders denken dat ik de kantjes er vanaf loop).”
*”Maar ik zal me nooit meer verslapen (ik heb een natuurlijke wekker die om 5:30 luidkeels begint te brullen).”
*”Werken is een uitje voor me (ECHT, het is hier zo heerlijk stil).”
*”En ja, ik kan echt nog wel thuiswerken (want mijn kind gaat gewoon naar de opvang).”
*”Dat coole nummer wat jullie me de hele dag horen zingen is de begintune van de Teletubbies.”
*”Ja, ik moet inderdaad sneller huilen dan voorheen (maar dat houdt ook wel weer op, als die hormonen weer een beetje rechtgetrokken zijn).”
Lees ook: 10 Dingen waar de werkende moeder hysterisch van wordt.