Waarom moeders veel leukere vrouwen zijn dan voordat ze kinderen hadden
Als kinderloze maakte Femke zich zorgen om pietepeuterige dingetjes. Ze kon bijvoorbeeld een hele dag soaps kijken, chips eten en ertegen opzien om de vuilniszak uit de bak te halen, dicht te knopen, naar beneden te tillen en in de buitencontainer te gooien. Sinds de komst van Max draait ze nergens haar hand meer voor om: ze is nu veeeel toffer.
Lees ook: 10x Omdat er een heleboel misgaat als papa over het aankleden gaat
1. Ik kan eindelijk multitasken
Voordat Max geboren werd, stapte ik na mijn werk in de trein en reed met de fiets van het station naar huis, alwaar ik onder het genot van een glas wijn een maaltijd in elkaar flanste. Tegenwoordig haal ik eerst Max van de opvang (met een zware laptop achterop), koop ik snel nog even een vers visje, en bloemen (want die zijn alweer uitgebloeid), kook ik terwijl Max tussen mijn benen de pannenlade leegtrekt en huilerig wordt omdat hij honger heeft, bel ik mijn moeder of ze de volgende dag wil oppassen, zet ik ondertussen Bumba op, zodat Max niet langer tussen mijn benen zit, strijk ik (terwijl de rijst kookt) drie overhemden, draai een was, vouw een was en dek de tafel, zodat het hele gezin kan eten als man Reinier besluit thuis te komen.
2. Ik heb elke avond een hardcore feestje
Ok, het is niet in één of andere hippe club, maar gewoon in mijn huiskamer en is gesponsord door Bob de Bouwer en niet door Absolut Vodka. Maaarrrr er wordt gegild, mensen gooien dingen, ze bewegen alsof ze een toeval hebben gekregen, ze drinken rechtstreeks uit de fles, blijven veel te lang op en weigeren te gaan slapen en drinken totdat ze in hun broek pissen. Iedere. Nacht. Bedenk daarbij dat er ook regelmatig gekotst wordt…ja ja, wij weten hoe we een feestje bouwen.
3. Ik eet tegenwoordig álles
Toegegeven… ik was een beetje kieskeurig in wat ik at, de laatste jaren van mijn kinderloze bestaan. Na mijn studententijd was ik zo blij dat ik geld verdiende en goed eten kon kopen (en bestellen in restaurants) dat ik daar ook flink gebruik van maakte. Maar toen kwam Max en Max ging na zes maanden fruithapjes eten en niet veel later groenteprutjes en boterhammen zonder korsten met smeerleverworst. Zijn menu is mijn menu: stamppotten met extra veel groente (beetje flauw), soepstengels en bananenprut tussendoor en stukjes kleverig brood met smeerkaas. Oh en een verdwaalde rozijn, die ik tussen de kussens van de bank vind.
4. Ik creeër mode
Wilde ik voorheen nog wel eens in een modeblad bladeren en een fake-versie van een merktopje op de kop tikken, tegenwoordig let ik nergens meer op. Áls ik al tijd heb om te winkelen is dat meestal tussen twee slaapjes van Max door en trek ik in de eerste de beste kledingwinkel wat stukken uit de rekken waarvan ik denk dat het wel past (voor kleedhokjes geen tijd). Vaak kan ik niet echt geslaagde combinaties maken omdat al-tijd al-les in de was zit. Daarom. Ben ik mijn eigen mode-icoon geworden: ja inderdaad, ik heb twee verschillende sokken aan. En die broek is een beetje raar bij dat shirt. Take it or leave it.
5. Ik heb een hele brede muzieksmaak gekregen
Je dacht misschien dat Pharrel en One Republic alleen catchy deuntjes maken, maar dan ken je waarschijnlijk de tune van Maya de Bij nog niet: “Ja, dat is Maya de Bijijij, die plezier wil maken net zoals jijijijij. Ja, dat is Maya de Bijijij, ze vliegt door de lucht, als een vogel zo vrijijij.” Ik zweer je, dit nummer zit de hele dag in je hoofd en je staat het te zingen als je staat te wachten op printjes uit de printer. Op je werk dus.
6. Ik maak me niet meer druk over futiele zaken
Oioioi, ik kon echt gestresst raken van onverwacht bezoek, terwijl ik net iets te lang geen stofzuiger door het huis gehaald had. Sinds Max per se zelf wil eten en daarbij hele plukken pasta tegen lampen aangooit en onder banken smijt, heb ik die ‘alles-moet-netjes’-obsessie totaal van me af laten vallen. Als je tegenwoordig bij ons langskomt moet je je een weg banen door een legoberg, langs loopwagens en brandweerauto’s. Oh en tussendoor vind je overal stukjes rijstwafel en soepstengel. Alvast mijn welgemeende excuses.
7. Ik ken alle hotspots
Ik weet waar de luiers in de aanbieding zijn, waar de beste babyvoeding in potjes te koop is, waar je goed en lekker en vroeg kunt eten mét een baby, ik ken de kindertheaters, de beste kinderfilmpjes op youtube, waar je de mooiste babymerkkleding tegen een schappelijke prijs krijgt en in welk zwembad je kind niet onder water gedrukt wordt door irritante achtjarigen. Mij vertel je echt niks nieuws meer. Ik ben The Bomb. Hahaha!
Lees ook: Het drama van het tandenpoetsen in 6 bedrijven