Waarom je net zoveel gaat houden van de tweede als van de eerste

Je eerste kind? De liefde sloeg in als een bom. Je hart ontplofte, je wereld stond op z’n kop. En toen kwam nummer twee… Hoe moet je dat ooit evenaren? Geen paniek, mama. Je hart is elastisch en hier zijn vijf redenen waarom je net zoveel van je tweede gaat houden als van je eerste.

Paniek is nergens voor nodig

Bij je eerste dacht je misschien: Kan ik ooit zoveel van iemand houden? Spoiler: ja. En je tweede? Die komt binnen en je hart zegt gewoon: “Oh, nog eentje? Prima, regelen we!” Liefde is geen pizza die je moet verdelen – het wordt alleen maar méér.

Je hebt het al eens gedaan

De eerste keer voelde als een duik zonder zwembandjes. Maar nu? Jij bent een doorgewinterde pro. Geen stress om flesjes, slaapjes of poepluiers. Dat geeft ruimte om je tweede te bewonderen zonder al die paniek.

Elk kind is uniek (en dat is fantastisch)

De eerste was misschien een slaper, de tweede een nachtbraker. Of andersom. En dat is juist het mooie: je gaat niet van een kopie houden, maar van een compleet nieuw mensje met zijn eigen gekke trekjes.

Je tweede laat je eerste nóg leuker lijken

Serieus. Ineens zie je je oudste als een grote broer of zus, en dat is pure magie. Ze knuffelen, lachen (en ja, ook ruziën), maar die interactie? Smelt.

Liefde groeit met de dag

De eerste keer dacht je misschien: Mijn hart kan niet groter worden. Fout. Het groeit als een ballon zonder limiet. Je tweede kind komt, kijkt je aan… en bam, daar gaan we weer.

Kortom: je gaat het redden. En je hart? Dat blijkt een wonderlijk ding.