Waarom ik liever ouder moeder was geworden (maar ja, die biologische klok…)
Vrouwen worden aangespoord niet te lang te wachten met kinderen krijgen. Hoe ouder je bent, hoe meer kans op complicaties. Maar is het ook niet zo dat de wijsheid met de jaren komt? En je het moederschap dan dus veel beter aan kunt?
‘Een slimme meid krijgt haar kind op tijd’ is al jaren het credo. Hoe jonger je bent, hoe groter de kans dat het allemaal goed gaat. Dat je een voorspoedige zwangerschap hebt en een gezond kind baart. Na je 35ste stort je vruchtbaarheid als een kaartenhuis in elkaar en schiet het risico op een kind met een aangeboren afwijking omhoog. Moeder Natuur doet aan leeftijdsdiscriminatie en hoewel dat knap lullig is, kunnen we er maar beter rekening mee houden. Zelf ben ik inmiddels 38 jaar en heb ik drie kinderen. Biologisch gezien heb ik me dus keurig aan de regels gehouden en ben ik inderdaad ‘slim’ geweest door mijn kinderen op tijd te krijgen. Maar hoewel de jaren de vrouwelijke vruchtbaarheid geen goed doen, brengen ze, zoals het spreekwoord luidt, wel de wijsheid. Wijsheid waarvan ik had gewild dat ik die had toen ik aan kinderen begon. Daarmee was het me een stuk makkelijker af gegaan. Daarom wil ik even tegen Moeder Natuur zeggen: wat een naaistreek.
LEES OOK: Moeders, stop met ongevraagd advies geven!
Een kind dat een kind kreeg
Als ik kijk naar hoe ik nu ben, dan had ik gewild dat ik nu pas aan kinderen begonnen was. Omdat ik nu zoveel stabieler ben dan toen. Zoveel zelfverzekerder en zoveel minder zoekende. Destijds wist ik nog nauwelijks wie ik was, wat ik wilde en waar ik voor stond. Niet dat ik mijn zoon niet goed verzorgde, maar als je zelf nog niet zo stevig in je schoenen staat is het nogal wat om ook nog verantwoordelijkheid te moeten dragen voor iemand anders. In plaats van op mezelf en mijn moedergevoel te vertrouwen liet ik me heel erg leiden door alle verschillende meningen die er zijn op het gebied van moederschap. Raakte ik daarvan in de war en werd ik er nog onzekerder van dan ik al was. Ik verloor mezelf in de ideale moeder die ik dacht te moeten zijn, maar natuurlijk helemaal niet was, en wist daardoor op een gegeven moment niet meer wie ik nou écht was. Wat ík wilde. Wat goed voelde voor míj en voor míjn kind. Eigenlijk was ik een kind dat een kind kreeg. En dat is nooit een goede combinatie.
Voor het blok gezet
Natuurlijk geldt dat niet voor alle vrouwen. Er zijn er genoeg die op jonge leeftijd al echt aan kinderen toe zijn. Maar de maatschappij is de afgelopen jaren dusdanig veranderd dat mensen langer ‘kind’ blijven. We gaan niet meer trouwen op ons 21e en dan gelijk een gezin stichten. De maatschappij verlangt andere dingen van ons. We zitten lang op school en worden geacht eerst een loopbaan op te bouwen. Het leven is niet meer zo makkelijk, zo zwart-wit, zo vastgelegd als het eens was en dus zijn we langer bezig met onszelf uit te vinden. Omdat er andere dingen van ons verwacht worden, méér van ons verwacht wordt. Tegelijkertijd moeder worden kan eigenlijk niet. Maar de maatschappij en de natuur lopen helaas niet gelijk, zijn niet met elkaar meegegroeid. Dus zien vrouwen zich voor het blok gezet. Eigenlijk zijn ze er nog niet aan toe, maar het moederschap uitstellen is een vorm van biologisch Russisch roulette. Dus wat dan te doen? Speel je maar op safe, of neem je het risico van die kogel door je kop? De keus is eigenlijk onmogelijk.
Moeilijke jaren
Misschien had ik, als ik nu pas begonnen was met een gezin te stichten, ook nog wel drie kinderen kunnen krijgen. Maar dat is dus het probleem: voor hetzelfde geldt ook niet. Wellicht ben ik één van die vrouwen die na haar 35ste spontaan is opgedroogd en had ik mijn kinderwens nooit kunnen vervullen. Dat had me veel verdriet gedaan en daar had ik dan hoogstwaarschijnlijk de rest van mijn leven spijt van gehad. Dat heb ik nu voorkomen door de biologie in acht te nemen. Maar dat heeft me wel een paar moeilijke jaren opgeleverd. Jaren die ik, als ik er nu op terugkijk, vooral als een worsteling ervaren heb. Dat vind ik verdrietig, omdat het me het gevoel geeft dat ik iets gemist heb dat ik nooit meer terug krijg. Van die eerste jaren met mijn oudste twee kinderen heb ik nauwelijks kunnen genieten omdat ik eigenlijk nog niet toe was aan het moederschap. Hoe anders was dat geweest als ik ze nu pas had gekregen? Heel anders, dat weet ik zeker.
De mens wordt alsmaar ouder, dus misschien dat Moeder Natuur uiteindelijk ook de biologische klok zal verzetten. Zodat vrouwen eerst rustig kunnen worden wie ze moeten zijn, voor ze zich hoeven te ontfermen over hun kinderen. Zodat die kinderen echt de beste versie van hun moeder kunnen krijgen. Dat is tenslotte de versie die ieder kind verdient. En die iedere moeder haar kind zo erg gunt.
LEES OOK: Brief aan de first time mama die het moeilijk heeft.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
