Waarom ik het echt hysterisch vind dat je op de crèche geen foto’s meer mag maken
Op de crèche mag je tegenwoordig geen kinderen meer fotograferen. Dat komt door Robert M. (en angst voor social media). Tijd om daar weer soepel mee om te gaan, vindt Barbara, anders hebben de viezeriken gewonnen en de onschuldigen verloren.
Ik ging Morris ophalen van de crèche. Hij en zijn groepje waren in de tuin aan het spelen en zaten toen ik aankwam heel schattig op een rijtje een soepstengel te eten. Meteen haalde ik mijn telefoon te voorschijn en maakte een foto. Meteen nadat ik had gedrukt, vloog er een leidster op me af. “Die foto moet je deleten.” Ik lachte even, en keek haar niet begrijpend aan. “Het spijt me, maar je moet die foto echt deleten. Sommige ouders willen niet dat hun kind gefotografeerd wordt.” Inderdaad had ik die vraag gekregen toen ik Morris aanmeldde. Ik had opgegeven dat ik er geen bezwaar tegen had. Ik dacht eigenlijk dat iedereen wel zo zou reageren. Dat had ik goed mis: meer dan de helft van de ouders wil niet dat hun kind op de foto gaat bij vreemden.
Lees ook: Hou toch eens op met moeilijk doen op de crèche. (Zo slecht zal het toch niet zijn, toch?).
De leidster legde het eens goed uit. Sinds Robert M. zijn ze er veel meer op gespitst, ouders en kinderdagverblijven. Ergens snap ik het wel. Oei-oei -social media, privacy, pedofielen. Je wil natuurlijk niet dat een foto van je kind een eigen gaat leven leiden op internet. Je wilt ook niet dat als-ie over 20 jaar gaat solliciteren dat er rare beelden van ‘m op internet te zien zijn. En je wilt geen naaktfoto’s van je kind laten zien, in deze tijden van kinderpornoschandalen. Dat snap ik allemaal. Maar eigenlijk gaat het me echt veel te ver, dit. Een foto van drie kleuters die een soepstengel eten op een stoeprandje – wat kan daar nu mee gebeuren?
Er is iets heel ergs gebeurd. Het ondenkbare zelfs, toen Robert M. zich aan al die kinderen heeft vergrepen. Ik durf zelfs te beweren dat hij daarmee alle ouders van jonge kinderen iets heeft aangedaan. Wij kunnen niet meer zonder die belastende wetenschap kijken naar blote kinderen. Dat is nu bezoedeld, ontdaan van alle onschuld. Dat vind ik heel erg. Maar ik vind ook dat wij als ouders terug moeten vechten tegen die idiote situatie. Hij heeft iets verkeerd gedaan, wij niet, en onze kinderen al helemaal niet.
Toestemming geven om je kinderen wél op een foto te doen belanden, lost dat niet op. Natuurlijk niet. Maar dat er een risico aan kleeft om die toestemming wél te geven, is toch van de gekke? Ouders, laten we de onschuld van die prille kindertijd proberen te herstellen. Te beginnen in ons eigen hoofd en daarna op dat toestemmingsformulier. Zie het als tegengif, hoe klein ook. Maar laat die pedofiel ons alsjeblieft niet nog meer schade laten aanrichten. Ik heb ‘m gedelete hoor, die peutertjes met hun soepstengel. Maar dat was de laatste keer. Want het privacy argument gaat hier niet op: je kan peuters niet taggen en ze zullen ook geen last hebben met die soepstengel als ze later gaan solliciteren. Het gaat dus om de onrust die Robert M. en zijn collega’s veroorzaken.
Laat zo’n fotootje vanaf nu ons stille protest zijn. Een manier om te zeggen dat wij ouders bepalen wat normaal is, en niet zij, de freaks.
Lees ook: Obstakels die je moet overwinnen na de vakantie.
