Tien punten waar een goede babysitter aan moet voldoen

Je kinderen achterlaten bij de oppas is altijd weer spannend, vooral als je net een kleintje hebt. Mirjam heeft geen hulp van (schoon) ouders en is dus aangewezen op een hele batterij aan oppasmeiden. Maar waar kijk je dan naar en hoe weet je zeker dat je je kindje(s) met een gerust hart achter kunt laten? Haar beste tips op een rij:

Lees ook: Waarom ik vaak voor de oppas van mijn zoontje werd aangezien.

1. Maakt ze leuk contact met je kind, maar ook met jou? Wij hebben meiden gehad die verlegen op de bank zaten, zonder een woord uit te brengen, maar ook dames die zich als een bezetene op Boris stortte en ons straal voorbij liepen. Dat laatste heeft dan nog mijn voorkeur, maar gezellig is anders.
2. Communiceert ze ook goed als je eenmaal vertrokken bent? Vertelt ze uit zichzelf hoe gaat of alleen als jij er om vraagt? Soms is dat eerste ook wel fijn. En stuurt ze je dan de juiste appjes? Zo stuurde ik onze oppas een keer een berichtje dat we een half uur later waren, waarop ik eerst terugkreeg: ‘prima, tot zo’ en vervolgens: ‘gvd, ze komen een half uur later thuis!’
3. Holt ze bij thuiskomst niet gelijk de deur uit, zodra je hebt afgerekend? Het is toch prettig als ze nog even (uitgebreid) verslag doet van de avond en misschien zelfs even vraagt hoe jouw dag of uitje was. Iemand die interesse toont is altijd leuker, ook al is het maar fake.
4. Een goede oppas mag best wat kosten, het zijn tenslotte je kinderen, maar niet teveel, toch? Toen ik vroeger zelf oppaskinderen had, kreeg ik vijf gulden per uur, maar twaalf euro vragen als je zeventien bent gaat me écht te ver. Vooral als de kindjes alleen maar slapen. Het benne andere tijden, dat snap ik best, maar tien euro is ECHT mijn max.
5. Is ze niet te beroerd om even wat borden in de vaatwasser te zetten? Ik zorg altijd dat er voldoende eten in huis is, maar ga me op een gegeven moment ergeren, als bij thuiskomst de potten en pannen nog steeds op tafel staan. Voor mij echt een reden om op zoek te gaan naar een ander, hoe goed ze ook is.
6. ‘Is she only in it for the money’ of vindt ze het oprecht leuk om dingen met je kind te ondernemen? Zo heb ik een keer het telefoonnummer van een meisje op het schoolplein ontfutseld dat geweldig leuk met haar oppaskinderen speelde. Zij bleek inderdaad een schot in de roos: bij thuiskomst hadden Boris en zij de meest prachtige tekeningen gemaakt, nieuwe speeltuinen ontdekt en was de IPad niet op tafel geweest.
7. Is ze flexibel? Ik snap dat je als oppas meerder baantjes hebt en dat er ook nog gestudeerd moeten worden, maar altijd ‘sorry, ik kan niet’ moeten horen is echt frustrerend voor moeders. Ik probeer er dan ook altijd iets tegenover te zetten: vaste oppasdagen of een goede beloning. Altijd afronden naar boven dus als je tevreden bent en nog meer chips en chocola in huis.
8. Luister naar je intuïtie als je een nieuwe oppas voor het eerst ontmoet. Zo besloot ik een keer met die, wat oudere dame met vriendelijk gezicht, in zee te gaan die meteen bij binnenkomst al zei dat ze wel een rugzakje had. Vervolgens gooide ze haar hele, nogal heftige, levensverhaal op tafel. Ondanks mijn twijfels liet ik haar toch wekenlang komen, omdat ze veel ervaring en een creatieve achtergrond had. Leek me enig voor Boris; lekker knutselen! Uiteindelijk heeft hij het haar zo moeilijk gemaakt dat ze zelf haar biezen pakte. Hij mocht haar (ook) niet.
9. Het volgende punt sluit hier dan ook mooi op aan: wat vind je kind van haar? Vraagt hij of zij verheugd of de oppas morgen weer komt? Dan weet je dat je goed zit en dat je een blijvertje te pakken hebt.
10. Tja, en hoe vind je die te gekke oppas dan? Via andere moeders, maar die babysits zijn dus vaak al vergeven, van het schoolplein of uit de speeltuin – gewoon stiekem bestuderen – of via een gespecialiseerd bedrijf. Nadeel hiervan is, dat die meiden vaak wat duurder zijn, voordeel is, dat ze van tevoren zijn gescreend.

Lees ook: Dit is hoe de oppas écht over jouw kinderen denkt.