12 Slechte ideeën die ik had toen ik een kersverse moeder was

Als je net moeder wordt, krijg je een heleboel nieuwe ideeën, waarvan sommige goed. En sommige ook heel erg slecht. 

LEES OOK: Waarom co-sleeping een HEEL SLECHT idee is (als je ooit nog wilt uitrusten)

1. Dat ik vond dat ik pas een goede moeder was als ik mijn kind altijd stil kon krijgen.
En dat ik dus huilend moest vaststellen dat ik dus geen goede moeder was.

2. Dat ik sowieso vond dat ik het allemaal maar even moest kunnen.
En dat ik alles wat misging een fout noemde. Lang leve de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau die me daarop wees en zei dat ik niet zo kritisch moest zijn op mezelf.

3. Dat ik een kast vol kleertjes in maat 50 had aangeschaft.
Midden in een hittegolf. Waarin alleen zes rompertjes ook prima hadden volstaan.

4. Dat ik in diezelfde hittegolf ook maar liefst de keus had uit vijf verschillende wollen wiegdekentjes
(maar ze waren allemaal zo schattig en ik kon niet kiezen en uiteindelijk gebruikte ik er ook na die hittegolf maar twee).

5. Dat ik dacht ‘jaaaa, maar niet bij mij, hoor’
Toen ervaringsdeskundigen me van tevoren vertelden dat borstvoeding in het begin een grote hassle is. En dat is er dus toch een beetje door werd verrast.

6. Dat ik de hele tijd dacht dat als er iets niet helemaal goed ging het kwam doordat ik niet de goede spullen had.
En dus voortdurend zat te googlen op een betere wipstoel, draagdoek, kolf en wat er allemaal nog meer te betwijfelen viel. Gelukkig heb ik ook nog een man die niet zo bevangen was door hormonen, anders waren we vast failliet gegaan.

7. Dat ik me soms gek liet maken door allerlei vast goedbedoelde maar ook vaak tegenstrijdige adviezen en dat ik vond dat ik die allemaal moest opvolgen
Ook om de adviesgever in kwestie niet het gevoel te geven dat het me allemaal niet interesseerde. Gelukkig kwam ik er al snel achter dat dat echt het stomste idee ooit was.

8. Dat ik in het begin geen limiet stelde aan de hoeveelheid kraambezoek
En daardoor niet zozeer mijn baby maar mezelf een tikje te veel prikkels bezorgde.

9. Dat ik helemaal onzeker was over het fenomeen ‘baby naar buiten’
Omdat ik had gehoord dat dat pas na op z’n minst een week mocht, of nog later. Tot mijn man me erop wees dat het buiten op dat moment warmer was dan binnen.

10. Dat ik vond dat ik niet mocht klagen als ik slecht (lees: niet) had geslapen
Omdat dat er nou eenmaal bij hoorde. En na de eerste week waarin de kraamverzorgster het me verplichtte, vond ik het ook getuigen van enorme zwakheid als ik ’s middags ging slapen, wat ik dus niet deed. Hoewel ik nu denk: twee uur slaap per nacht is gewoon best wel weinig.

11. Dat ik bij ieder minivlekje mijn baby helemaal omkleedde
En me dan toch nog oprecht verbaasde over de enorme hoeveelheid was die zo’n kind met zich meebrengt.

12. Dat ik dacht dat er iets mis was met mijn moedergevoel als ik niet wist wat er met mijn baby aan de hand was.
Wist ik veel dat niemand daar in het begin echt heel veel idee van heeft.

Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!