Esmay baalt enorm van de zomertijd – want wanneer gaan die kinderen nou eens tukken?

Het is sinds een week iedere avond hommeles bij Renée thuis. Door de zomertijd weigeren de kinderen te gaan slapen, tot het donker wordt. Ze vindt dat ouders een handtekeningenactie moeten beginnen tegen de zomertijd.

LEES OOK: 21 Volstrékt legitieme redenen waarom je kind niet kan slapen

Stipt zeven uur liggen die van mij in bed. Maakt me geen reet uit of ze moe zijn of niet. Ja, hallo. Ik ben de hele dag al met ze bezig. Mijn man gaat er iedere ochtend om 5 uur uit, waardoor ik ook wakker ben. Die paar uurtjes daartussen zijn van mij. Dan werk ik nog wat, zit in bad, of staar wat naar de televisie. Oh ja, soms praat ik ook met mijn man. Dat ook. Die uurtjes zijn me dierbaar. De laatste weken worden die uren me bruutweg ontnomen. Ik kan nu zeggen dat ze me ontnomen worden door mijn kinderen, die weigeren te gaan slapen. Maar eigenlijk zijn ze me afgepakt door de bedenker van de zomertijd.

LEES OOK: De avond van een moeder (in 50 speerpunten)

Door de klok een uur vooruit te zetten, wordt het nu pas rond half 9 donker. Dan is mijn kind dus pas bereid te gaan slapen. Holy cow, dan is mijn avond al bijna voorbij. Die baby die gaat nog wel slapen, maar die kleuter heeft een wat sterkere biologische klok. Slapen doe je wanneer het donker is, niet wanneer de buurkinderen nog lekker in het zonnetje buiten spelen. De eerste dag nadat de klok verzet was, lachte hij me vierkant uit toen ik zei dat het bedtijd was. Hij lachte en vroeg daarna waar hij mocht spelen, in de voor- of achtertuin. Toen ik zei: “In geen enkele tuin. We gaan slapen”, keek hij me vragend aan. Hij snapt er de ballen meer van.

Een dag later vroeg hij om 2 uur ‘s middags of het al avond was, toen ik hem aan de eettafel een snackje presenteerde. Ja, hij begreep nu dat het avond kon zijn zonder dat het donker was. Dus hoe wist hij nu of dat nu al was of over een paar uur. En het lullige is: ik snap het nog ook. Ik ga er zelf ook later in. Ik kan ook niet echt boos worden wanneer hij voor de vierde keer vanuit zijn bed brult dat hij ‘echt niet kan slapen.’ Dus wat doe je als moeder dan? Roeien met de riemen die je hebt, hè? Ik was zo stom geweest om niet op tijd een verduisterend rolgordijn te kopen. Dus schijnt het zonlicht zo door zijn blauwe gordijntjes heen zijn kamertje in.

Dus wat doen we dan? We maakten van zijn bed een tent. Allemaal dekens erover, super cool, natuurlijk. Volgens mijn man, die er even bij ging liggen, was het akelig benauwd daar binnen. En was de kans dat de zuurstof halverwege de nacht op zou raken, vrij groot. Ik dacht, eerlijk gezegd: als ie maar gaat slapen vind ik alles best. Om rond een uur of tien toch maar één dekentje weg te halen, ten behoeve van wat CO2. Het is ieder jaar hetzelfde gezeik. 

Die zomertijd is echt zó Middeleeuws. Even Gegoogled: ingevoerd in 1977. Oké, niet echt Middeleeuws dan, meer zó seventies. Reden van invoering: dat we anders te vroeg wakker worden in de zomer, omdat de zon al op is. “Door de klok te verzetten is het minder lang licht als mensen nog slapen,” lees ik ook. En dus langer wanneer we wél wakker zijn. Zo besparen we ook energie, was het idee. Dat blijkt inmiddels achterhaald, en sowieso: mij bespaart dat veranderen van tijd geen energie. Het kost mij, en alle andere ouders, alleen maar energie. Om mijn kinderen op tijd in bed te krijgen. Daarom zeg ik nu: ouders van Nederland verenigt u en strijd samen voor het afschaffen van deze zomertijd, die echt helemaal niemand (meer) iets oplevert.

LEES OOK: 25 Tekenen dat je tegen een slaapdelirium aan zit