De post van deze moeder over de gevolgen van pesten breekt je hart

07.02.2018 04:55
De post van deze moeder over de gevolgen van pesten breekt je hart


Het is een van de grootste nachtmerries van elke ouder: een kind dat gepest wordt op school. Kinderen kunnen zo meedogenloos hard en gemeen zijn tegen elkaar. En uiteraard wil je het liefst je kind tegen alles beschermen, maar bij pesten sta je als ouder bijna altijd machteloos. 

Stevie van de blog My tribe of six plaatste afgelopen week een hartverscheurende post op Instagram over haar dochter, die gepest wordt op haar nieuwe school. In de post beschrijft ze haar verdriet, frustratie en machteloosheid als ze ziet wat de gevolgen van de pesterijen zijn voor haar dochter. Wat als haar dochter schade oploopt die ze nooit meer kwijt zal raken?

Stevie begint: ‘Ik zou graag willen doen alsof vandaag een goede dag was. Ik wil iets positiefs en inspirerends zeggen. Maar ik kan het niet. Niet vandaag. Ik zat vandaag na school naast mijn dochter, en we huilden allebei. Mijn hart huilt voor al haar verdriet en pijn. De meeste mensen zien niet wat ik zie als ik naar haar kijk. Ze zien een luidruchtig meisje, een vrolijk kind, een meisje dat niet stil kan zitten en soms opstandig is. Een kind met een geest die afdwaalt, met een vrije geest en een groot hart. Sommige mensen zien misschien zelfs een “stout” kind. De waarheid is is dat ze gewoon een kind is (mijn kind), net zo speciaal als jouw kind.’

Maar Stevie beschrijft dat ze haar dochter heeft zien veranderen, de afgelopen maanden. Sinds ze verhuisd zijn en haar dochter van school moest veranderen. ‘Thuis zie ik een kind dat pijn lijdt. Ze is de afgelopen maanden heel erg veranderd, en me steeds meer gaat uitdagen. Haar vonk is gedoofd, en ze straalt niet meer. Ik vroeg haar vandaag waar het meisje dat ik kende heen is. En we huilden allebei.’

Stevie hoopt dat ze de vrolijke dochter die ze kende ooit terug zal krijgen, maar is tegelijkertijd bang dat het pesten haar voor altijd heeft doen verdwijnen. Ze schrijft: ‘Ik wil mijn blije meisje terug, die de kamer doet oplichten. Mijn lieve meisje die van haar moeder houdt, en van haar broertjes en zusjes. Mijn aardige meisje. Vandaag had ze een goede dag op school, ze heeft met een klasgenootje gespeeld en plezier gehad. Maar het maakt niet uit of het een fijne dag is geweest als de pijn er nog steeds is, en de wond nog niet geheeld is. De schade is al aangericht, en deze is nog niet gerepareerd. Zal dat ooit gebeuren? Ik hoop het.’

Aan het einde van haar bericht roept Stevie andere ouders op op hun kinderen te letten, en te zorgen dat deze geen andere kinderen pesten. ‘Praat met je kinderen,’ schrijft ze, ‘leer ze vriendelijkheid en tolerantie. Want geen een moeder en geen kind zou dit moeten hoeven meemaken en zich hoeven voelen zoals wij ons voelen.’

Lees de volledige post hier:

I want to pretend like today was a good day, i want to say something positive and inspiring.. but i cant, not today. I sat with my daughter after school and we both cried. My heart aches for all her pain and sadness. Most people dont see what i see, they see a loud kid, a silly kid, a happy kid, a kid that wont sit still and a sometimes defiant kid. A child with a mind that wanders, a spirit that roams free and a heart that has a wild spark. Some may even see a “naughty” kid. The truth is, all she is, is a kid (my kid) just as special as yours or anyone elses. And the kid i see at home is a kid that hurts, shes changed alot in the last few months and challenged me even more. her spark has dulled and glow has gotten darker. We have high highs and low lows. I asked her today where she has gone? And we cried. I want my happy girl back, the one who lights up the room and radiates vibes i wish i could create. My nice girl who loves her mama and her siblings, my kind girl. Today she broke down because of the relentless bullying she experienced the last 6 months after we moved and changed schools. Questioned me as to why she doesnt have friends and that shes not good enough. Today she had a good day at school, she played with a kid and had fun. But this is what its like, it doesnt matter if its a good day when the pains still there and the wounds are still raw. The damage has been done and its not yet repaired – will it ever? I hope so. Maybe we should have never sold the home we brought them home from the hospital to and changed their schools from their first. Maybe we shouldn’t have relocated. She doesnt fit into a box and i dont want her to either… Raising kids was never going to be easy, but it shouldnt be this kind of hard. I dont know what to do. I dont know what the answer is. It’s day one back and it was a good but im already questioning the schooling system and her place in it. This year i will not allow the system or any one else’s child to defeat her like they did last year. So talk to your kids, teach them kindness and inclusiveness – because no mum and no child should have to sit through this and feel what we feel.

Een bericht gedeeld door Motherhood LifeStyle Blogger (@mytribeofsix) op

Bron: Instagram

LEES OOK: Ontroerende post beschrijft precies de overgang van 1 naar 2 kinderen