Portie Peuterpraat #4: Achter de dino’s aan
Adindah is een working mom: projectmanager en thuis goed chaotisch. Als hobby heeft ze alle ballen hooghouden. Zo nu en dan schrijft ze over haar leven met de draak, prinses en heks in één: Loua (3). Deze keer schrijft ze over avonturen die veranderden toen ze moeder werd.
‘Jij wilde vroeger toch geen kinderen?’ Ik kom een oude bekende tegen tijdens het wandelen in het centrum van mijn stad vol prachtige grauwheid: Tilburg. Loua fladdert als een vrolijke vlinder achter een denkbeeldige dino aan. Ik kijk hem aan en haal mijn schouder op. ‘Dat is het leven, vol verrassingen.’ Ik doe net alsof mijn dochter me roept en zeg dat ik verder moet: ‘Achter de dino’s aan tegenwoordig.’ Ik kijk in de weerspiegeling van de ruit en zie mezelf met een zwangere buik.
Vroeger was het altijd beter. Toch?
Vroeger zag ik een heel ander persoon in die ruit, die achter heel iets anders aanging dan een dino. Mijn leven was vol avonturen: gekkigheid, rock-‘n-roll feestjes, vreemde herinneringen maken, heel veel vrijheid en ruimte voor spontane Brabantse lange nachten. En geloof me, die zijn langer dan een gemiddelde terrornacht met een baby. De vrijdagmiddagborrels duurden tot zaterdag en er was geen zakelijke pizzasessie die niet volledig uit de hand liep. Het festivalleven heb ik volledig uitgespeeld. Geen rekening hoeven houden met iemand, alleen maar met jezelf en met je kater. Kinderen? Nee, daar dacht ik niet aan. Niet de juiste partner, niet het juiste leven.
Nieuw leven
Totdat ik mijn ware liefde ontmoette. In één vonk was alles anders. Een verrassing die blijkbaar meer dan welkom was. De onrustige honger die ik had naar wilde avonturen, heeft plaatsgemaakt voor de meer kindvriendelijke variant. De avonturen van nu bestaan uit zoektochten naar monsters onder het bed, pizzasessies die om 19.00 uur eindigen omdat Loua in slaap valt én mijn vriend en ik zijn dolgelukkig met een avondje op de bank. Ik kijk naar mijn dochter en voel tegelijk haar broertje trappelen in mijn buik. Voor geen goud zou ik willen ruilen en ik merk dat ik glimlach. Met deze stralende vlinder is het bovendien elke dag feest, zonder kater.
Adindah Hutjens (1984) is een working mom: projectmanager en thuis goed chaotisch. Als hobby heeft ze alle ballen hooghouden. Zo nu en dan schrijft ze over haar leven met de draak, prinses en heks in één: Loua (3). Met een babybroertje op komst staat er weer een hoop te gebeuren.