Pleidooi voor het ouderwetsch huismoederschap – wat is daar eigenlijk mis mee?
Franke wordt er inmiddels een beetje moe van: feministes die andere moeders met een bestraffend vingertje toespreken als ze niet fulltime werken. Het ouderwetsch moederschap: daar zou best eens wat meer respect voor mogen komen.
Lees ook: Hoe ver moeten we gaan voor het feminisme?
Afgelopen weekend las ik een oude column ‘Stop knuffelen van moeders’ van Rosanne Hertzberger. Rosanne houdt wel van een relletje, of het nu gaat om E-nummers of Dumpert-reten, en ditmaal waren werkende moeders de klos. Rosanne vindt dat overheid moet stoppen met werkende vrouwen knuffelen. Dat doet de overheid door te lang zwangerschapsverlof mogelijk te maken. Vooral de vier weken vóór de bevalling zijn Rosanne een doorn in het oog. Want wat doe je nou in die vier weken? ‘Kleertjes vouwen, films kijken, nog een keer kleertjes vouwen’. Aldus Rosanne. Ze vindt dat lange verlof niet bevorderlijk voor de emancipatie, want dat is knuffelen van werkende moeders, en dat leidt weer tot de dood van veel carrières van vrouwen die overigens sowieso al onder hun niveau werken en promoties bij voorbaat weigeren, omdat ze verwachten na de bevalling op halve kracht te gaan werken.
Natuurlijk vind ik het feminisme een groot goed. Is het heel belangrijk dat vrouwen voor hun rechten opkomen. En zou het heel fijn zijn dat als vrouwen die de top willen bereiken, daar alle mogelijkheden voor krijgen. Verdienen vrouwen dezelfde kansen als (blanke) mannen in onze samenleving. Voor hetzelfde werk evenveel betaald krijgen. Allemaal mee eens. Ik ben onze feministische voorgangers enorm dankbaar voor hun strijd voor stemrecht, het gebruik van de pil, baas in eigen buik, wel of geen beha, flesvoeding, okselhaar in het openbaar. Wat een vrijheid heeft ons dat opgeleverd! Wat een kansen! Maar is het werkelijk feministisch om met een neerbuigend toontje minder ambitieuze vrouwen af te zeiken? Of aan te nemen dat iedereen in haar zwangerschapsverlof maar een beetje ‘kleertjes zit te vouwen en tv te kijken’? Waar gaat dat over? Alsof vrouwen compleet nutteloos worden voor de maatschappij op het moment dat ze de werkvloer verlaten. Is dat wel terecht?
Feminisme staat voor mij niet alleen voor dezelfde rechten en mogelijkheden voor mannen en vrouwen, maar ook voor vrijheid. En dus ook voor de vrijheid om te kiezen voor het ouderschap. Waarom zou je altijd maar meer geld willen verdienen? Fulltime willen werken? Door dat glazen plafond willen rammen? Wat is er mis met (al dan niet fulltime) voor je kinderen willen zorgen? Niet iedereen ambieert elk jaar een stapje hoger in de schaal, met ellebogenwerk de baas uit zijn stoel wippen, de ene na de andere promotie, in het geschiedenisboek terechtkomen. Het is toch geweldig als ouders, moeders en/of vaders, bij hun kinderen willen zijn? Als ze het huishouden goed regelen, gezond koken, een gezellige, veilige omgeving voor hun kroost creëren? Samen met hun geliefde een soort klein bv’tje genaamd Het Gezin runnen, waarbij beiden een andere functie bekleden? Nederlandse kinderen zijn volgens onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie de gelukkigste ter wereld. Vrouwen hebben hier de luxe parttime te werken, iets waar veel buitenlandse vrouwen een moord voor zouden doen. Dat is toch iets om verdomde trots op te zijn?
Huisvrouwen- en mannen der Nederlanden: zet ‘m op! Jullie baan is minstens zo belangrijk voor onze samenleving als topcarrières. Onze kinderen zijn onze toekomst. Met rust, reinheid, regelmaat en een volle bak liefde zelfverzekerde kinderen kweken, er voor ze zijn, lol met ze maken, het huishouden aan kant houden, voor gezelligheid zorgen, anderen verzorgen, attent zijn, de wijsheid hebben dat geld of een glanzend cv niet per se gelukkig maakt, de wereld van kinderen klein en overzichtelijk houden, partners steunen bij hun topcarrière: ik vind het potdikkeme maar knap, hoor. Chapeau! Dus kom maar door met die herwaardering voor het gezin als hoeksteen van de samenleving. Ik vind het een nobel idee. Waarom allebei vijf dagen werken als je de financiële ruimte hebt om iets minder ballen hoog te hoeven houden? Van mij mag het trending worden, hoor. En als wij vrouwen dan onderling in plaats van elkaar af te zeiken voor de keuzes die we maken, juist wat meer zouden steunen door op elkaars kinderen te passen, elkaar te helpen met solliciteren, kleertjes door te geven, kennis uit te wisselen, elkaar te inspireren, samen problemen op te lossen van vrouwen die wél meer zouden willen werken maar niet kunnen, pas dán komen wij vrouwen een stapje verder. Want laat dat nou de ware taak van het feminisme zijn: te zorgen dat iedereen als gelijke wordt behandeld.
Lees ook: Waarom je als moeder altijd je eigen koers moet varen, hoe moeilijk dat soms ook is.
Nog meer lezen van Franke? Volg haar dan op Instagram
