Ook Marcel vindt iets van borstvoeding; ‘flap niet de hele boel naar buiten’

Marcel is journalist, getrouwd met Carlijn en heeft een baard, alsmede een dochter die Sammie heet. Op Me-to-We.nl vertelt hij hoe het zover heeft kunnen komen. En over hoe het nu verder moet.

Misschien is het leuk om iets te zeggen over borstvoeding in de publieke ruimte. En hoe ik daar als man tegenaan kijk. Er is namelijk regelmatig enige ophef over het zogen van baby’s en plein public en wie ben ik om dan geen duit in het zakje te doen.

Lees ook: Tietje bij de vis?

Daar gaan we. Allereerst: ik ben dol op borsten. Alle soorten zijn mij even lief, ik maak geen onderscheid. Of ze nu hangen of dansen, keihard zijn of slobberig, puntig of rond, klein of van die joekels, met tepels of zonder; ik vind ze fan-tas-tisch. Eigenlijk net zoals het jullie het niks uitmaakt hoe de mannenpiemel eruit ziet.

Evenzogoed hoef ik tijdens mijn welverdiende lunch in de kwaletaria niet per se heel erg geconfronteerd te worden met naakte borsten. Ook in de kroeg, bij de voordeelwinkel, in de schoenenzaak of in het tuincentrum wil ik liever geen borsten zien – dit geldt ook voor piemels, trouwens. Ik snap natuurlijk wel dat de baby honger heeft en dat het ook voor jou hartstikke shit is dat die kleine precies in de rij bij de kassa om de tiet vraagt, maar ik zou zeggen: wees er een beetje subtiel mee.

Je bent trots op je borsten, je bent trots op je baby, je bent een trotse moeder en je zit ramvol trotse moedermelk. I get it, ik ben ook trots op de borsten van mijn vrouw en op mijn kind en op mijn piemel, maar misschien is het een idee dat je je trots een piepklein beetje verhult. Met een doekje ofzo.

Je hoeft niet in de kelder te zitten, je hoeft de hoek niet in, je hoeft niet uit het zicht. Echt niet. Niemand stoort zich aan je, ga rustig middenin het café de liefdesbaby voederen. Gemberthee links, zoogcompresje rechts, niks aan de hand. Maar flap gewoon niet de hele boel naar buiten. Eén borst is genoeg, ook al zijn ze nog zo mooi. En die tepels zijn hartstikke cool en gevoelig, maar hou ze gewoon een beetje buiten het zicht. Trots is mooi, er continu mee te koop lopen is minder chic.

Lees ook: Brief aan de borstvoedende moeder zonder gêne.